Weglopend kind in het openbaar? Tips om ze bij je te houden
‘Blijf nou eens hier!’, hoor je regelmatig een moeder van een eigenwijze kleuter roepen in het openbaar. Er zijn weinig dingen zo stressvol als een weglopend kind op straat of in de supermarkt. Vooral op onbekende of mogelijk gevaarlijke plekken, wil je gewoon dat je kind bij je blijft.
Waarom vinden sommige kinderen het zo leuk om van je weg te lopen in het openbaar? En hoe houd je hem of haar bij je?
Waarom loopt mijn kind weg in het openbaar?
Waarom peren sommige kinderen er toch zo graag tussenuit in de supermarkt, op het strand, of nog erger: op straat? Dreumesen die net kunnen lopen raken nog erg afgeleid door de wereld om zich heen, waardoor ze onbewust van je weglopen om dat super interessante blaadje op de grond te bekijken. Zij doen dat dus niet opzettelijk en schrikken er zelf ook van als ze opeens mama en papa niet meer zien.
Anders is het met peuterpubers: zij zoeken graag hun grenzen op en lokken maar al te graag een reactie uit. En wat is nu een betere manier om dat te doen dan door keihard de andere kant op de lopen in het openbaar? Omdat peuters volop hun eigen willetje aan het ontdekken zijn, is dit een interessante manier om uit te zoeken hoe ver ze kunnen gaan. En als jij dan reageert met wel heel veel aandacht, wordt het des te leuker om het daarna nog eens te doen. Het hoort dus een beetje bij de peuterfase, dat weglopen, maar voor jou is het minder leuk.
Wat je kunt doen met een weglopend kind
Dit zijn goede manieren om te reageren als je kind graag van je wegloopt.
Overdrijf niet met je reactie
Hoe vervelend het ook is als je kind van je wegloopt, probeer niet een uitbundig boze reactie te geven. Dat is wellicht namelijk precies wat je kind zocht! Ha, leuk denkt hij dan, dan doe ik dat volgende keer weer. Houd dus het hoofd koel wanneer je je kind terugvindt, en maak op een rustige manier duidelijk dat je hem niet wilt kwijtraken en dat jullie bij elkaar moeten blijven. Als het om een gevaarlijke omgeving gaat, bijvoorbeeld met water in de buurt of op straat, mag je daar ook bij vertellen waarom dat gevaarlijk is.
Stel grenzen
Het weglopen is een natuurlijke handeling van kinderen die hun eigen willetje én de wereld om zich heen aan het ontdekken zijn. Ook willen ze participeren met wat jij doet. Ze moeten dan ook de kans krijgen om dat te doen, maar wel binnen veilige grenzen. Geef je kind dus een taakje en een karretje tijdens het boodschappen doen, maar wel onder de voorwaarde dat hij bij je blijft. En kies voor omheinde speeltuintjes waar je kind volop kan spelen, maar niet kan weglopen. Het is ook erg nuttig de grenzen en regels te bespreken voordat jullie de deur uitgaan: kinderen vinden deze voorspelbaarheid erg fijn.
Positieve aandacht
Een weglopend kind probeert vaak een reactie bij jou uit te lokken. Soms omdat ze aandacht willen, en dat op deze negatieve manier proberen te zoeken. Maak het uitstapje met jou dus leuk door je kind genoeg positieve aandacht te geven: op die manier hoeft je kind niet op zoek naar interactie door weg te lopen! Vertel bijvoorbeeld over de omgeving tijdens het wandelen over straat, geef je kind complimentjes als hij goed bij je blijft en je helpt bij het boodschappen doen.
Weglopend kind in de buggy
Even zitten in de buggy is een goede time-out als je kind alsnog van je wegloopt. Dan is de grens duidelijk: als je wegloopt, ga je even zitten. Sommige ouders gebruiken een tuigje, maar omdat dit niet zo cultureel geaccepteerd is in Nederland kun je wellicht een hoop vreemde blikken verwachten, en daar wil je je kind natuurlijk ook niet mee opschepen. Daarnaast helpt een tuigje je kind niet zichzelf te leren reguleren.
Maak ruimte voor de behoeftes van je kind
De hele dag meelopen tijdens het shoppen is voor een kind niet zo leuk, want kleintjes hebben een hoop energie die ze kwijt willen door even lekker te rennen en spelen. Houd dus rekening met je kind in de planning tijdens het uitje en zorg voor pauzes in speeltuintjes. Of houd het tripje met kinderen altijd kort, zodat jullie ook snel genoeg weer thuis zijn om daar je kind zijn ding te laten doen.
Driftbuien en peuterpuberteit? 10 redenen waarom driejarigen juist fantastisch zijn