Vroege miskraam of ongesteld: hoe merk je het verschil?
Een van de eerste duidelijke tekenen van een miskraam is vaginaal bloedverlies. Vaak weet je dan al dat je zwanger bent. Zo niet, dan kun je bloedverlies ook afschrijven als menstruatiebloed. Maar hoe weet je het verschil?
En wanneer spreek je van een vroege miskraam en wanneer ben je gewoon ongesteld?
Vroege miskraam of ongesteld
Het kan zomaar gebeuren: je weet niet dat je zwanger bent. Sommige vrouwen komen er al vroeg achter dat ze zwanger zijn, bijvoorbeeld in week vijf of zes. Anderen ontdekken deze vruchtbare verrassing wat later, in week twaalf of veertien. Weer anderen, zoals bijvoorbeeld Melanie, komen er pas relatief láát, bijvoorbeeld na 22 weken, achter dat ze zwanger zijn.
In het geval van twijfel tussen een vroege miskraam of ongesteld, hebben we het over het prilste stadium. Het stadium van de eerste weken van de zwangerschap waarin je nog niet eens weet dat je zwanger bent.
Wanneer je in deze periode bloed verliest, is het begrijpelijk dat je twijfelt over wat het nu is. Is er sprake van een miskraam of ben je ongesteld? Het zou kunnen dat er een eicel is bevrucht. Wat dan volgt, is een enorm complex proces. Een proces zo lastig, dat dit bij een op de vijf vrouwen kan leiden tot bloedverlies tijdens de eerste zestien weken. Bij een op de tien vrouwen loopt dit proces uit op een miskraam.
De eerste celdeling
De kans dat er tijdens dit prille proces in de eerste paar weken iets misgaat, is dus aanwezig en volstrekt normaal. Er is dan iets misgegaan met de eerste celdeling of met de innesteling. Het is dan eigenlijk te vroeg om van een miskraam te spreken, omdat je nog niet echt kunt spreken van een zwangerschap. Om die reden spreken veel mensen van een ongesteldheid, al dan niet over tijd.
Als je niet weet of het vroege miskraam of ongesteld zijn is, dan is het een menstruatie. Immers, het proces van menstruatie is het uitstoten van extra weefsel, samen met slijm en andere vaginale vloeistoffen, dat niet nodig is omdat de eicel niet is bevrucht. De samensmelting van eicel en zaadcel is dan niet goed verlopen, waardoor het vruchtje niet in orde is. Het vruchtje groeit niet verder en wordt dus afgestoten. Dit is eigenlijk een gezond, natuurlijk selectieproces. Bovendien is deze chromosoomafwijking zelden erfelijk en meestal zijn er dus geen gevolgen voor een volgende zwangerschap.
Wil je meer lezen over de oorzaken van bloedverlies tijdens de zwangerschap? We hebben de oorzaken hier voor je op een rij gezet.