Met 44 jaar nog voor een kind gaan? ‘Niemand heeft garantie voor de toekomst’
Op Facebook deelden we het dilemma van Merel (44). Het dilemma luidde: “Zal ik nu ik 44 ben nog voor een kind gaan?” Hier hadden maar liefst bijna 800 Famme-lezers een mening over.
En dus delen wij een greep uit de reacties.
Voor een kind gaan?
“Al toen ik 25 jaar was, had ik een grote kinderwens. Het enige dat ontbrak was een lieve man. Nu heb ik eindelijk een stabiele relatie en is sinds een halfjaar mijn kinderwens weer op gaan spelen. Mijn vriend is ook al in de veertig. Naast dat we dol zijn op reizen en uitgaan, lijkt het ons fantastisch om samen een kind te krijgen. Maar ik ben door mijn leeftijd bang voor complicaties en ik ben bang dat we gewoon te oud zijn. Soms denk ik dat we het gewoon moeten doen, maar een andere keer heb ik medelijden met het kindje dat er misschien gaat komen. Twee van die oude ouders, moet een kind dat wel willen?”
Meningen van Famme-lezers
Lees hier het hele dilemma van Merel. Hieronder lees je de meningen van Famme-lezers over Merel haar dilemma: “Zal ik nu ik 44 ben nog voor een kind gaan?”
Garantie voor de toekomst
Vera – “Als jonge ouder weet je ook niet of je oud wordt. Je wilt allemaal je kinderen zien opgroeien, maar niemand heeft die garantie voor de toekomst. Een kind heeft liefde, zorg en aandacht nodig.”
Grens op 30 jaar
Tamara – “Ik zou er niet meer aan beginnen. Ik kreeg mijn eerste toen ik 20 jaar was en de tweede anderhalf jaar later. Ik ben er zo blij mee, ik heb er volop van genoten en nu ze volwassen zijn ben ik nog jong genoeg om overal van te kunnen genieten. Ik had voor mezelf de grens gelegd bij 30 jaar, daarna geen kinderen meer.”
Bleven jong
Marlies – “Mijn ouders waren 42 en 45 toen zij mij kregen, omdat het eerst nooit lukte. Ik heb ontzettend lieve ouders gehad en door mij bleven ze jong. De enige keer dat ik het erg vond, was toen ze ouder werden en er beslissingen genomen moesten worden die ze zelf niet meer konden maken. Dit kwam onder meer doordat ik enig kind was. Toen vond ik het wel erg. Ze overleden toen ze 86 en bijna 90 waren, dus ik heb ze toch wel lang bij me gehad.”
Niet meer aan beginnen
Ashanti – “Ik zou er niet meer aan beginnen op die leeftijd, maar als je beiden gezond bent en het is een diepe wens, dan zou ik het gewoon doen.”
Eenzaam zonder broers en zussen
Roxane – “Zijn pleegkinderen of adoptie een optie? Mijn ouders waren ook ouder dan ouders van mijn vriendinnetjes. Ik ben enig kind gebleven en ik heb altijd broers en zussen gemist. Ik heb veel last gehad van het gevoel dat ze snel konden overlijden en ik alleen achterbleef. Dat is ook gebeurd.
Ook zonder broers en zussen ben ik alleen en dat voelt vaak eenzaam. Gelukkig heb ik vrienden om me heen en daar ben ik dankbaar voor, maar dat is toch anders en niet ‘eigen’. Succes met de beslissing en mooi dat jullie niet alleen aan jullie zelf denken, maar ook aan het kind.”
Stabiliteit en regelmaat
Badia – “Leeftijd zegt niks. Als jij een lieve ouder kunt zijn die een kind stabiliteit en regelmaat kan geven tot aan zijn of haar volwassen jaren, dan moet je ervoor gaan. Succes.”
Tips van de redactie
Zoals je hierboven leest, zijn de meningen een beetje verdeeld. Het is ook een begrijpelijk dilemma: je hebt zelf een grote wens, maar je wil ook het beste voor je eventuele toekomstige kindje. Hoewel er inderdaad risico’s zijn op complicaties, zijn er ook genoeg vrouwen die op latere leeftijd nog een kindje hebben gekregen.
Daarnaast zegt leeftijd natuurlijk niet alles: ook bij een ‘gewone’ zwangerschap kunnen complicaties optreden. Geen één zwangerschap en geboorte van een gezond kindje is vanzelfsprekend. Ook wordt bij de meeste verloskundigenpraktijken rekening gehouden met het feit dat je al wat ouder bent en wordt er dus goed in de gaten gehouden of er bepaalde complicaties optreden.
Als jullie kinderwens groot genoeg is en jullie allebei genoeg liefde, zorg en veiligheid te bieden hebben, zeggen wij: ga ervoor!