Marleen Staal Gezondheid 22 feb 2019, 09:00

Leestijd: 4 minuten

Wat als je in de vervroegde overgang komt? “Ik was 36 en menstrueerde ineens niet meer”

Je bent jong, wilt of hebt misschien al kinderen en je hebt nog een heel leven voor je. Dan staat ineens alles op z’n kop: je komt vervroegd in de overgang. Het lijkt misschien een ver van je bed show, maar het overkomt zo’n 1 op 1000 vrouwen rond de 30 jaar. Zo ook bij Marieke die 36 was toen ze ineens niet meer ongesteld werd.

“Mijn eerste gedachte was ‘o nee, ik ben zwanger’. En dat was nou niet bepaald de bedoeling. Ik had toen gelukkig inmiddels al twee kinderen, was gescheiden en had een nieuwe partner. Maar hij wilde geen kinderen meer, dus op een zwangerschap zaten we niet te wachten. Al bleek ik alles behalve zwanger te zijn.”

In de overgang

Toen Marieke* van de ene op de andere dag niet meer menstrueerde, gingen de alarmbellen rinkelen. “Bij de dokter bleek de zwangerschapstest negatief, maar hij zag er toen verder nog geen kwaad in. Pas toen maanden later nog steeds mijn menstruatie uitbleef, bezocht ik een internist. Die zag dat ik geen vrouwelijke hormonen meer aanmaakte en vertelde me dat ik in de overgang zat.”

“Een jaar eerder werd een schildklierziekte bij mij ontdekt. Dat moet volgens de arts de oorzaak zijn geweest voor mijn vervroegde overgang. Ik weet nog dat ik daar zat en dacht: godzijdank heb ik al kinderen. Ook al had ik stiekem misschien nog wel een derde gewild. In theorie was er niks aan de hand, kinderen krijgen was nog steeds mogelijk als ik dat wilde, maar ergens was ik was blij dat de natuur deze beslissing voor me had gemaakt en dat zo genoeg was. Mijn partner wilde immers ook geen kinderen, dus dat was dat. Mijn kinderwens vervloog daarmee eigenlijk heel natuurlijk.”

Stempel op de relatie

“Het stoppen met menstrueren was het enige bijkomende voordeel van de overgang, want alle andere klassieke klachten kreeg ik daarnaast ook gelijk op mijn bordje. Vooral van de slapeloosheid had ik enorm veel last en ik verloor daarbij ook nog eens mijn libido. En ik kreeg ook meer pijn bij het vrijen. Mijn partner kon ondertussen moeilijk omgaan met al deze plotselinge veranderingen en uiteindelijk drukte mijn overgang een enorme stempel op onze relatie: het liep stuk tussen ons. Erg verdrietig. Tja, zie dan maar eens op die leeftijd aan dates uit te leggen dat je in de overgang zit en eigenlijk geen man meer in bed kan verdragen.”

“Ik voelde verder me niet heel oud ofzo door dit gebeuren, maar ik vond het wel lastig dat ik mijn verhaal niet echt kon delen met vriendinnen van mijn leeftijd. Ik voelde me een mismatch, alle kwalen die ik had pasten gewoon niet bij mijn leeftijdsfase. Ook op werk snapten ze niks van mijn opvliegers. Het was dus vaak ongemakkelijk, maar ook erg eenzaam. Ik voelde me daarbij ook zo’n bezienswaardigheid als ik een opvlieger kreeg in de buurt van vriendinnen. Op de aandacht die daarop volgde zat ik eigenlijk niet te wachten, dus ik vermeed het onderwerp ‘de overgang’ heel vaak.”

Een enorme opluchting

“Mijn kinderen snapten ook niet altijd wat er aan de hand was. Waarom ik zo moe was of in hun ogen ‘zo saai’. De druk in de relatie en het gevoel tekort te schieten bij mijn kinderen werden me uiteindelijk zo veel, dat ik in een burn out belanden. Maar gek genoeg was dit vervelende gevolg ook gelijk de oplossing voor mijn vervroegde overgang: ik had eindelijk even rust. Echt een enorme opluchting.”

“Uiteindelijk heeft mijn overgang jaren geduurd – ik ben inmiddels  58 jaar – en eigenlijk is  nog steeds niet over. Een enorm lange tijd, maar dat schijnt wel vaker te gebeuren als je vervroegd in de overgang komt. Nu mijn vriendinnen ook in de overgang komen, is er eindelijk sprake van herkenning. Ik kan er met ze over praten en dat vind ik fijn. ”

Taboe

“Al vind ik wel dat er nog steeds een enorm taboe op de overgang heerst, of deze nu vervroegd is of niet. Ik denk niet dat mensen er niet over wíllen praten, maar het simpelweg niet kunnen omdat ze er zo weinig over weten. Neem nou Linda de Mol die bewust niet hierover wil schrijven. Ik vind dat een enorm statement, alsof het een ‘mutsen-onderwerp’ is dat niet bij ‘stoere vrouwen’ hoort. Dat vind ik heel tekenend voor hoe wij vrouwen met de overgang omgaan en eigenlijk met zoveel dingen die over ‘vrouw zijn’ gaan. We zouden er veel opener over moeten zijn, iets dat we niet vaak durven. Neem nou de mythe rondom bevallen. Nog zoiets waar we lang niet altijd compleet eerlijk over willen zijn. Het taboe doorbreken ligt echt bij ons vrouwen. Heb een beetje mededogen voor elkaar in plaats van dat je andere vrouwen afserveert als aanstelster.”

“Ik denk dat het goed is om in je achterhoofd te houden dat een vervroegde overgang iedereen kan overkomen en dat het uitstellen van je kinderwens (wat steeds vaker gebeurt) ook gevolgen kan hebben als je lichaam daar anders over denkt en je in de overgang komt. Ik denk dat niet veel vrouwen zich dit beseffen.”

* Om privacyredenen is de naam Marieke gefingeerd