De 6 stadia van het verschonen van een tegensputterende dreumes
Hoe moeilijk kan het zijn: kind op het aankleedkussen, vieze luier afdoen, billetjes schoonvegen en een schone luier onder de bips schuiven en dichtplakken. Maar van de ene op de andere dag is het verschonen van mijn dreumes uitgelopen in een ware worstelwedstrijd. Help!
Het duurde even voor mijn dochtertje het doorhad, maar nu ze kan staan en lopen, wil ze niets anders. Platliggen om verschoond te worden? Dikke doei, mooi niet, lijkt ze te denken. Ze draait, spartelt en gilt terwijl ik haar in bedwang probeer te houden. Een potje worstelen is er niets bij.
Het verschonen van een dreumes
Het verschonen verloopt tegenwoordig in de volgende stappen.
1: Afleiden
Zodra ik mijn dochtertje op het verschoonkussen leg, kijkt ze al bedenkelijk. Dan begint het gemekker en gedraai. Soms, heel soms, kan ik dit verzet staken door haar met iets af te leiden. Dat kan vanalles zijn. Een schoentje, mijn telefoon, een fles talkpoeder. Die ze laatst zowaar open kreeg, waardoor de hele bliksemse bende onder het witte poeder zat. Maar de luier zat om, ha!
2: Brute kracht
Zoals gezegd: dat afleiden werkt niet altijd. En dan komt het aan op krachtmeting. Terwijl mijn dochtertje schreeuwt, spartelt en draait, probeer ik haar lijfje weer plat te duwen richting kussen. Het zweet breekt me uit. Hoe kan een dreumes zo sterk en snel zijn?!
3: De ontsnapping
Nou, ik win het dus niet altijd. Eerlijk is eerlijk. Soms draait en wentelt dat apie zo snel, dat ze op haar buik belandt en zich op die manier opdrukt en een seconde later triomfantelijk óp het verschoonkussen staat. De romper nog open, haar billetjes bloot. De schone luier is door alle schermutselingen inmiddels op de grond gevallen.
4: De hulptroepen arriveren
Als mijn vriend ook thuis is, wil het weleens gebeuren dat ik hem naar boven roep. En dan zijn dus twee volwassenen bezig om één eenjarige een luier om te doen. I kid you not, ik zou willen dat dit een grap was.
5: Nieuwe poging
Enfin, meestal ben ik alleen thuis en onderneem ik een nieuwe poging. Haar kronkelende lijfje duw ik met mijn onderarm omlaag, en met de andere hand prop ik snel de luier onder haar draaiende billetjes. Hup, snel die plakkertjes erom en klaar is Kees. Tenzij ik in alle haast de luier weer eens verkeerd heb omgedaan. Dan begint het gedonder weer van voor af aan.
6: Staand verschonen
En soms neem ik mijn verlies, laat ik die eigenwijze kruimel maar gewoon staan en wurm ik me in allerlei bochten om dat ding om haar billen te krijgen terwijl zij er alweer vandoor wil gaan. Die dingen gebeuren, zullen we maar zeggen. Zit de luier eindelijk om, dan keert de rust weder in ons huis. Tót de volgende poepluier zich aandient.
10 handige hacks voor het verschonen van je baby die je nog niet kent