Laurien Bleeker Kinderen 8 okt 2020, 07:00

Leestijd: 3 minuten

De verschillen tussen echo’s – van vroege echo tot 4D echo – uitgelegd

Er komt een hoop op je af als je zwanger bent: je krijgt controles bij de verloskundige en je krijgt verschillende echo’s aangeboden. De standaard echo’s zijn de termijnecho en de 20-weken echo. Die heb je altijd, behalve natuurlijk als je dit zelf niet wilt, maar er kunnen ook andere echo’s voor je ingepland worden.

Bijvoorbeeld een vroege echo, een groei echo en een liggingsecho. Daarnaast heb je nog een pretecho, een 2D echo, 3D echo en een 4D echo. We leggen de verschillen aan je uit.

De verschillende echo’s tijdens je zwangerschap

De vroege echo (6-7 weken)

Een vroege echo valt onder de medische echo’s en die krijg je aangeboden door je verloskundige of de gynaecoloog. Bijvoorbeeld als je eerder een miskraam hebt gehad. Op een vroege echo kan je zien of het hartje van de baby klopt en of de zwangerschap op dat moment goed verloopt. Ook als er twijfel is over de duur van de zwangerschap of als je bloedverlies hebt gehad, wordt een vroege echo aangeboden. Tot 10 weken is een echo meestal inwendig.

De termijnecho (10-12 weken)

Meestal is dit de eerste echo die je krijgt als je zwanger bent. Tijdens de termijnecho wordt je kindje gemeten en aan de hand daarvan wordt je uitgerekende datum bepaalt. Je weet dan dus precies hoe lang je zwanger bent.

20-weken echo (20 weken)

Na de termijnecho vindt de 20-weken echo plaats, zoals de naam al zegt is dit als je 20 weken zwanger bent. Deze echo is belangrijk: er wordt gekeken naar de lichamelijke ontwikkeling van je baby. Zitten de organen op z’n plek, werken ze goed, heeft de baby een open ruggetje of schedeltje, groeit de baby goed en is er genoeg vruchtwater in je baarmoeder. Aan het einde van de echo kan worden gekeken naar het geslacht van je baby.

De groei echo (22-40 weken)

Als de 20-weken echo aanleiding geeft tot een vervolgecho, bijvoorbeeld als je kindje net wat kleiner of groter is dan gemiddeld, dan kan een groei echo worden aangeboden. Tijdens deze echo wordt gekeken naar de groei van je baby, vaak worden meerdere groei echo’s ingepland. Zo ontstaat een groeicurve en kan worden gekeken of jouw baby op zijn eigen tempo groeit.

De liggingsecho (36 weken)

Als het vermoeden er is dat je baby niet met het hoofdje naar beneden ligt, kan een liggingsecho ingepland worden. Tijdens deze echo kan worden bekeken hoe je kindje ligt, misschien wel in een stuitligging. Dit is belangrijke informatie voor je bevalling.

De 2D, 3D en 4D echo

Een 2D echo is een doorsnede van je kindje, je ziet vooral de binnenkant. Tijdens medische echo’s zal je dus altijd een 2D echo zien: een zwart-wit beeld van je baby. Op een 3D echo zie je meer diepte en meer kleur en je kijkt niet naar de binnenkant van je baby, zoals bij de 2D echo, maar naar de buitenkant. Je ziet dus het gezichtje en vingertjes en tenen. 3D echo’s zijn stilstaande beelden. En dan heb je nog de 4D echo, dit zijn bewegende 3D beelden van je baby in de baarmoeder. Je kindje is hierop ook duidelijk te zien.

De pretecho

Dit is een niet-medische echo die je zelf kan inplannen en zelf moet betalen. Je kan ervoor kiezen om bijvoorbeeld rond de 16 weken zwangerschap een pretecho in de plannen, om te kijken welk geslacht je baby heeft. Maar ook later in de zwangerschap kan je een pretecho plannen, bijvoorbeeld in 3D of 4D. Zo kan je al een kleine sneak peek van je mini bewonderen.

Meer lezen?

• 18 manieren om het geslacht van je baby te voorspellen zonder echo

De VerloskundigeZwangerenportaal