Laurien Bleeker Persoonlijk 29 apr 2022, 12:48

Leestijd: 3 minuten

Bevallingsverhaal Michelle: ‘De verloskundige is er nog niet, dus ik besluit te doen wat mijn lichaam van me vraagt’

Mooi, ontroerend en bijzonder: ieder bevallingsverhaal is uniek. Langdurige en snelle bevallingen, thuis en in het ziekenhuis, met en zonder pijnstilling, keizersnedes en vaginale badbevallingen: alles komt langs in deze rubriek. Deze week lees je het bevallingsverhaal van Michelle.

De statistieken

Moeder: Michelle (30)
Start bevalling: gebroken vliezen
Zwangerschapsduur: weken en dagen
Duur bevalling: 8 uur
Plaats: thuis
Pijnstilling: geen
Manier van bevallen: natuurlijk
Bijzonderheden: unassisted birth
Gewicht kindje:  3240 gram
Hoeveelste kind: tweede

Hoe het begon

“Zaterdagnacht om 01:05 uur schrik ik wakker van de druppeltjes die over mijn bil sijpelen. Ik strompel uit bed en schop net op tijd het vloerkleed opzij. In de badkamer komt het besef dat het nu eindelijk gaat beginnen. Ik grinnik wat, de enige die weet wat hier in het holst van de nacht gaande is, ben ik. De rest van het huis is in een diepe slaap.

Al snel voel ik de eerste wee opkomen en ik besluit terug te kruipen in bed. Mads laat ik slapen. Tussen de weeën door doezel ik nog wat weg. Een paar uur later beginnen de eerste vogels te fluiten, worden de weeën heftiger en focus ik op hun vrolijke gezang. Even later besluit ik naar beneden te gaan, ik heb dorst en maak een pot thee. Ook dweil ik de vloer en verschoon ik de prullenbak.

De bevalling

Onderweg terug naar boven hoor ik een zacht stemmetje ‘mama’ roepen.  Ik zeg hem dat ik eraan kom en vang ondertussen een wee op. Mads wordt wakker van mijn gezucht en vraagt direct of hij kan helpen. Ik vraag hem het bad te vullen. Ik haal Quinn uit bed en vertel hem dat zijn zusje snel komt. Hij stuift met zijn dino’s naar de babykamer en gaat naast het bevalbad zitten spelen. Ik zeg Mads dat hij de verloskundige maar moet bellen, want ik voel dat het snel gaat.

07:15 uur

Dan gaan ze samen naar beneden, Mads maakt nog wat te eten voor me en ik ga in het bad zitten. Een golf van ontspanning overvalt me. Tussen de weeën door hap ik mijn beschuitjes weg. Ineens krijg ik de drang om te persen. Ik voel even en besluit om te doen wat mijn lichaam van me vraagt. Na een paar keer persen is haar hoofdje er al. Ik roep Mads en zeg dat hij moet komen, Beduusd staat hij naast het bad en zegt: ‘Jemig, nu al?’

We zien beide haar hoofdje onder water draaien en ik voel rond haar nekje. Dan verander ik van houding, pers nog een keer en haar lijfje schiet in het water. Ik til haar op en ze laat zich meteen horen.

07:50 uur

Dan gaat de bel, Mads loopt naar beneden. Ik roep hem achterna: “Hoe laat is het?” 07:50 uur. Mads doet open en vertelt de verloskundige dat ze er al is. Ze denkt dat hij een grapje maakt, maar rent naar boven. Ik zie haar verwonderde gezicht nog voor me. Ze observeert ons even en laat ons vervolgens in alle rustig nog 1,5 uur in bad zitten. Wat een droom, onze Nova.”

Verloskundige Britte: ‘Door een gat in het bevalbad staat in no time de slaapkamer blank’