Tessa (39): ‘Sinds ik kinderen heb ben ik non-stop depressief’
Sinds de puberteit heeft Tessa last van periodes waarin ze erg depressief is. Dit stopte even toen ze de liefde van haar leven leerde kennen. Eindelijk voelde ze rust. “Na mijn tweede zwangerschap kwamen de depressies weer terug. Sterker nog: ik ben nu non-stop depressief”.
“Op mijn veertiende begon het allemaal. Ik had dagen of weken waarin ik enorm down was. Ik ging naar school en daarna vloog ik direct naar boven, mijn bed in. In het weekend kwam ik zelfs vaak niet eens mijn kamer uit. Ik wilde niets of niemand zien, het enige wat ik wilde was rust.
Depressief
Na de middelbare school kwam ik in een grote dip terecht. Het was zelfs zo erg dat ik niet meer naar mijn opleiding kon en dagenlang in bed lag. Ik belandde via de huisarts bij een psycholoog waar ik iedere week door mijn ouders heen werd gebracht. Mijn ouders steunden mij waar ze konden, maar makkelijk was het voor niemand.
Echte liefde
Toen ik 25 jaar was leerde ik via een online spel mijn man Guillermo kennen. We belden veel en spraken na een tijdje af om te kijken of het in het echt ook klikte. Dat deed het. Eindelijk voelde ik me gelukkig en niet meer depressief. Ook voelde ik rust wanneer ik bij hem was. Ik trok na enkele maanden bij hem in, want we wilden niets liever dan samen zijn.
Genieten
Ik leek wel een ander mens. Voor het eerst in jaren kon ik weer lachen en volgens mijn familie straalde ik. Guillermo en ik deden leuke dingen, gingen op vakantie, maakten wandelingen en organiseerden game avonden bij ons thuis. Ook maakte ik in die tijd vriendinnen, iets wat helemaal nieuw voor mij was. Ik leefde mijn beste leven en wist eindelijk wat gelukkig zijn inhield.
Kinderwens
Na zeven jaar samenzijn besloten Guillermo en ik dat we een kindje wilden. Al binnen drie maanden was ik zwanger. Wat waren we gelukkig. Ik had een goede zwangerschap en daarnaast een razendsnelle bevalling. Onze dochter Sterre maakte ons compleet. Vier maanden na de bevalling bleek ik weer zwanger te zijn. Het was niet de bedoeling om nog een kind te krijgen, maar het moest vast zo zijn, zeiden we tegen elkaar. Mijn tweede zwangerschap verliep een stuk moeizamer en ik merkte dat ik ook vaker down was. Ik dacht dat het door het slaaptekort kwam, maar na de bevalling van Floris bleek het weer helemaal mis te zijn.
Depressieve moeder
Zo had ik mij het moederschap niet voorgesteld. De kinderen zijn inmiddels zeven en zes jaar en sinds de bevalling van Floris zijn mijn depressieve buien weer terug. Sterker nog: ik ben non-stop depressief. Dit is niet alleen zwaar voor mezelf, het is nog veel erger voor Guillermo en de kinderen. Zij zien alleen maar een vrouw of moeder in bed liggen. De kinderen naar school brengen en uit school halen lukt me zelfs niet, ook al wil ik het erg graag.
Nieuw traject
Ik heb de afgelopen jaren met meerdere psychologen en psychiaters gesproken, maar er was telkens wel iets waardoor ik na een paar keer niet meer ging. Ik sta inmiddels op de wachtlijst bij een psychiater waar ik telefonisch mee heb gesproken en waarbij ik direct een klik voelde. Wanneer ik bij haar in therapie kan, dat weet ik niet. Ik hoop snel, want ik heb echt hulp nodig en ik gun mijn kinderen een leuke moeder en mijn partner een leuke vrouw. Hopelijk kan ik in de toekomst weer stralen en lachen, want ik weet dat de vrolijke Tessa diep in mij aanwezig is.”