Wilma Groothuis Baby Vandaag, 11:04

Leestijd: 4 minuten

Je stem verheffen naar je baby: not done of menselijk? ‘Ik vind het psychische mishandeling’

Het kersverse ouderschap brengt heel veel mooie en bijzondere momenten met zich mee, maar ook veel uitdagende momenten. Vermoeidheid, een krijsende baby die maar niet ophoudt en ondertussen moet je nog steeds herstellen van de bevalling. Het kan je dan weleens te veel worden. Maar je stem verheffen naar je baby, is dat not done of menselijk?

Wij waren benieuwd wat onze lezers hiervan vinden en vroegen om hun mening.

Even te veel

Als je al zoveel nachten op rij amper hebt geslapen, je baby maar niet ophoudt met huilen en je niemand in de buurt hebt om de zorg even aan over te dragen, kan het je soms tot hier zitten. Ook al weet je heus wel dat je baby hier niks aan kan doen, hij het gewoon moeilijk heeft en hij je ook niet begrijpt, kan het je soms even te veel worden.

Iedereen snapt dat het niet helpt om je stem te verheffen naar je baby, maar toch kan het soms per ongeluk wel gebeuren. Wij plaatsten de volgende stelling op Facebook: ‘Je stem verheffen naar je baby is not done‘, en vroegen aan onze lezers hoe zij hierover denken. De meningen zijn er enigszins over verdeeld.

Stem verheffen naar je baby?

Wij delen een aantal meningen met jullie:

1. Lontje is een keer op

“Het is zeker nooit de bedoeling, maar ik heb mij er regelmatig op betrapt dat ik het uit pure frustratie toch deed. Om daarna keihard te huilen. Met twee huilbaby’s word je enorm op de proef gesteld en als ze daarbij tot 1,5 jaar nagenoeg geen enkele nacht doorslapen, is je lontje wel een keer op.” – Loes

2. Geen kinderen mogen nemen

“Zeker not done! Als je je bij een baby niet kan beheersen, dan had je nooit kinderen mogen nemen. Het is een onschuldige baby en je hebt er zelf voor gekozen. Dan weet je ook dat het voor kan komen dat je je baby niet getroost krijgt. Dus nee, dit is absoluut not done!” – Daphne

3. Pure frustratie

“Hoe zinloos het ook is, ik kan me wel voorstellen dat het een keer gebeurt uit pure frustratie. En daarna voel je je kei rot (been there, done that).” – Esther

4. Zoek hulp

“Iedereen snapt toch dat je een baby niet moet afblaffen? Als dat bij jou gebeurt, zoek dan hulp, want ook jij bent maar een mens.” – Liesbeth

5. Mopperen op een lieve toon

“Het is not done, maar natuurlijk overkomt het je weleens. Ik heb geleerd dat mopperen of balen op een lieve toon ook wel werkt. Jij bent het kwijt en zij begrijpen de toon heus wel.” – Monique

6. Je eigen triggers

“Het is als nieuwe ouder een grote uitdaging hoe je om moet gaan met je eigen emoties. Er verandert zoveel, van weinig slapen tot aan de verantwoordelijkheid voor een kleine baby. Het is heel begrijpelijk dat het dan lastig is om rustig te blijven. Alleen je stem verheffen of schreeuwen naar je baby helpt niet. Huilen is het enige wat je kindje kan doen om zijn of haar behoeften duidelijk te maken.

Wat je wel kan doen als ouder, is om leren gaan met je eigen triggers en emoties, waardoor jij meer tools in handen hebt om zelf rustig te blijven. En je zult merken dat je kindje ook sneller rustig wordt als jij van binnen rustig bent.” – Kimberley

7. Samen flink huilen

“Uit onmacht deed ik dat weleens, met als gevolg dat we daarna meestal samen flink moesten huilen. Ze bleek een verborgen koemelkallergie te hebben.” – Cynthia

8. Zinloos

“Niet doen, het is zinloos. Je maakt het allemaal maar erger. Ik heb het nooit gedaan, maar ik schreeuw sowieso tegen niemand.” – Louise

9. Grootste angst

“Je komt langs alle facetten van ouderschap met een baby. Puur geluk, maar ook pure frustratie. Het is daarom niet erg om een keer je stem te verheffen. Wat het bij mij deed? Mijn baby ging nóg harder huilen, omdat hij voelde dat ik er niet voor hem kon zijn. En dat was zijn grootste angst.

Het heeft mij het inzicht gegeven dat het op een andere manier moest. Een manier die voor ons allebei goed was en niet alleen voor mij. Ik heb toen voor de draagdoek gekozen en mijn schoonmoeder gebeld voor hulp.” – Saskia

10. Psychische mishandeling

“Nee, ik heb nooit mijn stem verheft tegen mijn baby. Dat vind ik psychische mishandeling.” – Marian

Sylvia (29) vindt het moederschap zwaar: ‘Ik voel me schuldig dat ik niet van ieder moment geniet’