Had ik maar nooit… Zo abrupt gestopt met borstvoeding geven
In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.
Deze week spreken we met Alexandra (36) over het abrupt stoppen met borstvoeding geven.
Stoppen met borstvoeding
“Ik wist altijd al dat ik moeder wilde worden. Ik dacht dat ik vroeg met kinderen zou beginnen maar uiteindelijk werd mijn eerste dochter geboren toen ik dertig jaar was. Toen ging het vlot, we kregen twee jaar jaren een tweeling. Een meisje en twee jongens, wat waren we gelukkig en compleet.
Ik had nooit verwacht dat ik daarna weer snel zwanger zou raken, maar het gebeurde wel. Ons vierde kindje werd geboren, een dochter. Inmiddels zat ik al heel wat jaren in de luiers en voelde ik me steeds verder verwijderd van mijn oude ik.
Mijn lichaam
Eigenlijk had ik geen idee meer wie ik zelf was. Vier baby’s in vijf jaar, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Alle kinderen kregen borstvoeding tot aan de volgende zwangerschap. Vaak had ik het gevoel dat ik volledig in dienst stond van de kinderen en dat mijn lichaam niet meer van mij was.
Toen mijn jongste dochter zes maanden was, werd dat gevoel overheersend. Ik wilde mezelf en mijn eigen lichaam terug. Jolie-Kate kreeg nog borstvoeding. Gelukkig begon ze ook al met wat hapjes dus ze kreeg al een voeding minder overdag. ’s Nachts kwam ze zeker nog wel één of twee keer om te drinken. Daar moest ze dus vanaf, want mijn gevoel om mijn eigen lichaam terug te krijgen was heel sterk.
Kunstvoeding
Ik begon meteen voedingen te vervangen met flesjes kunstvoeding en na een paar dagen liep mijn melkproductie al heel erg terug. Het voelde fantastisch, eindelijk niet meer de hele dag een baby aan mijn borst. Na een paar nachten begon ik ook ’s nachts de borst niet meer te geven en mijn melkproductie stopte helemaal.
Ik had voor de nacht een flessenwarmer gekocht en had een flesje met een voedingstoren klaarstaan naast mijn bed. De eerste nachten ging dat goed, ik had verwacht dat Marie-Kate het snel zat zou zijn als ik de borst niet meer gaf en zou stoppen met borstvoeding.
Wiegen
Na een paar nachten begon ze het flesje te weigeren en probeerde ze ’s nachts met man en macht naar mijn borsten te happen. Tranen met tuiten omdat het niet lukte. Ik liep haar vervolgens de hele nacht te wiegen om haar weer in slaap te krijgen.
Ook voor mezelf was het een enorm gedoe om elke keer zo’n flesje warm te maken in de nacht, omdat ik gewend was om lekker te blijven liggen en haar gewoon aan de borst te leggen. Nu, een aantal maanden later, is Marie-Kate nog steeds een slechte slaper. Had ik maar een paar maanden langer borstvoeding gegeven, dat was het zeker waard geweest.”