Laura Saija Ouderschap 20 dec 2022, 15:05

Leestijd: 2 minuten

Had ik maar nooit: mijn zoontje een speen gegeven

In de rubriek Had ik maar nooit… komt elke week een moeder aan het woord met spijt. Of ze nou spijt heeft van flesvoeding, een abortus of het moederschap. Deze moeders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is spijt van hun aanpak als moeder.

Deze week spreken we met Xandra (29). Xandra heeft enorm spijt dat ze haar zoontje een speen gegeven heeft toen hij baby was.

Had ik mijn zoontje maar nooit een speen gegeven

“Sem was geen moeilijke baby, hij wilde alleen heel graag bij zijn moeder. Hij huilde omdat hij aandacht wilde of honger had en zat het liefst de hele dag in de draagdoek. Sem werd daarom erg afhankelijk van mij en de borst. Als ik in de buurt was, wilde hij eigenlijk alleen maar bij mij en nooit bij zijn vader.

Omdat ik het zwaar begon te vinden dat Sem volledig afhankelijk van mij was, probeerden we een speentje. Dit wilde hij helemaal niet, hij spuugde alle spenen uit. Alle merken probeerden we uit totdat er eentje was die hij wel redelijk pakte.

Speentje in plaats van de borst

Ik was hier blij mee, want zo kon ik ook af en toe een speentje geven in plaats van de borst. In het begin spuugde Sem hem vaak uit, maar ik heb het speentje echt aan hem opgedrongen. Elke keer als hij huilde gaf ik hem het speentje totdat hij hem pakte.

In eerste instantie ging dit goed, totdat ik merkte dat hij afhankelijk werd van zijn speen. Hij begon ’s nachts wakker te worden, omdat hij hem kwijt was. Ik moest elke keer uit bed komen om Sem zijn speen te geven.

Het probleem had ik gelukkig snel opgelost. Ik legde meerdere speentjes in zijn bed om er zo voor te zorgen dat hij zeker weten één vond. Dit zorgde er wel voor dat Sem nog meer afhankelijk werd. Toen hij twee jaar was bleef hij overdag steeds maar huilen als hij geen speen kreeg.

Gebit rond staan

Omdat hij ook steeds vaker overdag een speen in had, merkte ik dat zijn gebit rond ging staan. Je zag echt een soort speenvorm in zijn mond en daar schrok ik van. Ik wilde het ding weggooien en er zo snel mogelijk vanaf.

Helaas, ging dit niet zonder slag of stoot. De eerste nacht dat ik Sem zijn speen niet gaf, heeft hij de hele nacht gehuild tot dat ik hem teruggaf. Ik moest de dag daarna werken, daarom heb ik uiteindelijk toegegeven.

De nacht daarop ging weer zo. Inmiddels is hij wel overdag van de speen afgekickt, maar ’s nachts lukt het me nog niet. Ik ben heel erg bang dat hij blijvende schade aan zijn kaak oploopt.

Ik verwijt mezelf dat ik hem toen hij klein was een speentje gegeven heb. Als ik dat nooit gedaan had, dan was hij nu niet verslaafd.”

Dit zijn de beste hulpmiddelen bij het stoppen met de speen of het duimen