Saskia Columns 11 jul 2022, 20:20

Leestijd: 4 minuten

Single Sas #16: ‘Waarom beland ik toch steeds in deze situaties?!’

Na tien jaar kwam er een einde aan het huwelijk van Saskia (33). Nu woont ze al ruim een jaar alleen in de grote stad met haar twee kinderen, Loua (4) en Liam (2), en is ze klaar voor een nieuwe man in haar leven. Wekelijks schrijft ze voor Famme een column over het daten als single moeder.

Don’t shit where you eat

“Ooit gehoord van de uitdrukking ‘don’t shit where you eat’? Sinds deze week snap ik de betekenis. Afgelopen week werd er namelijk bij me aangebeld door een aardige postbode. Hij stond met een groot pakket voor de deur. Of hij hem even bij mij mocht afgeven, aangezien de buren niet thuis waren. ‘Geen probleem’ was mijn antwoord, maar stiekem had ik een hekel aan dit soort ongein. Je zult altijd zien dat mijn buurtjes pas om 11 uur ‘s avonds aanbellen. Aangezien de aardige man mij zo hoopvol aankeek tekende ik voor het pakketje en nam het mee naar binnen. Daarna schakelde ik de deurbel uit, liet het bad vollopen en dacht geen seconde meer aan het pakketje in mijn gang.

Tot ik de dag erna de deur uitging en een briefje op de deurmat vond. ‘Bel me even, dan kom ik het pakketje halen. Groetjes je buurman’ gevolgd door zijn telefoonnummer. Terwijl ik me haastte naar mijn werk probeerde ik hem te bellen. Geen antwoord. Dan maar een appje, dacht ik terwijl ik zijn nummer opsloeg. Zijn profiel foto trok meteen mijn aandacht. Deze man leek gewoon uit een magazine te zijn weggelopen. ‘Hey buurman. Ik kreeg je niet te pakken, maar ben rond 6 uur thuis. Dan drop ik het pakketje eventjes, groetjes Sas (buur 30b).’

Ik kreeg meteen antwoord. ‘Hey Sas, dankjewel voor je berichtje! Super, dan zie ik je rond zessen. Ik ben gewoon thuis 🙏’ De rest van de dag betrapte ik mezelf erop nét iets te vaak naar zijn profielfoto te kijken. Ik was vooral verbaasd dat ik deze knappe man nog nooit eerder gezien had.

In het echt was hij nog knapper

Om precies tien over zes belde ik aan. Eerste gestommel op de trap. Daarna de deur die openzwaaide. Holy guacamole, in het echt was hij nog knapper. Hij was een stuk langer dan ik, zijn haren stonden wild, en hij droeg zijn overhemd open zodat ik zijn bruin getinte huid en gespierde buik duidelijk kon zien. ‘Dat was snel’ zei ik zo nonchalant mogelijk.

‘Ik verwachtte je’ zei hij met een knipoog terwijl hij tegen de zijkant van de deurpost leunde. We keken elkaar nét eventjes te lang aan, dus duwde ik het pakketje snel in zijn handen terwijl ik stiekem zijn strakke buik bewonderde. Hij bedankte me en wenste me een fijne dag. Ik draaide me om en liep naar mijn deur, terwijl ik zijn ogen op mijn rug voelde.

Eenmaal binnen ging mijn hartje nog even tekeer. Deze had ik niet zien aankomen. Deze pakketjes moet ik vaker aannemen dacht ik terwijl ik mijn deurbel weer inschakelde. Wanneer mijn telefoon liet weten dat ik een whatsappje had wist ik meteen dat het mijn buurman moest zijn.

‘Nogmaals bedankt voor je snelle service’ liet mijn buurman mij weten. Gevolgd door een tweede berichtje. ‘Ik wist overigens niet dat ik zo’n knappe buurvrouw had’. Er verscheen grote glimlach op mijn gezicht. Dit vond ik nu charmant. Geen spelletjes, geen droevige pogingen tot hard to get. Gewoon een aardig complimentje. ‘Ik was ook wel een tikketje gecharmeerd door jou’ app ik terug.

We appten wat heen en weer en al snel vroeg hij of ik zin had in om een drankje te doen. Meteen voelde ik de zenuwen. Een drankje? Als in een date? Moest ik hem nu niet meteen laten weten dat ik twee kinderen heb? Wat zijn de regels? Ik dacht er even over na maar besloot er op in te gaan. ‘Ja hoor!’ ‘Top, kun je vrijdag?’ ‘Ja, denk het wel!’ En zo snel was het geregeld. Hoewel ik onwijs zin heb in aanstaande vrijdag ben ik ook een tikkeltje zenuwachtig. Hij woont immers naast me. Wat de date ook zal opbrengen; negeren of ontlopen zal ik niet meer kunnen. Waarom beland ik toch steeds in deze situaties?! ”

Benieuwd naar hoe Saskia’s date zal aflopen? Volgende week zal ze een uitgebreide update geven op Famme. 

Single Sas #15: ‘Holy shit, wat heb ik gedaan?’