Saskia Columns 12 jun 2022, 16:45

Leestijd: 2 minuten

Single Sas #13: ‘Over dieptepunten gesproken…’

Na tien jaar kwam er een einde aan het huwelijk van Saskia (33). Nu woont ze al ruim een jaar alleen in de grote stad met haar twee kinderen, Loua (4) en Liam (2), en is ze klaar voor een nieuwe man in haar leven. Wekelijks schrijft ze voor Famme een column over het daten als single moeder.

In m’n uppie naar een restaurant

“Je denkt misschien dat die geflopte date een dieptepunt in mijn vrijgezellenbestaan was, maar dan heb je het mis. Afgelopen week zat namelijk alleen in een restaurant. Jawel, dat lees je goed. Ik, Saskia, Sassie; master in overthinking, ben in mijn uppie naar een restaurant gegaan. Zonder date, zonder kinderen, zonder vriendinnen. Niet eens zo’n fastfoodrestaurant of een terrasje waar enkel veel te vettige borrelhapjes te krijgen zijn. Nee, een écht restaurant.

Hoe dat ging? Het was heel leuk. Die eerste tien minuten. Na de derde keer de vraag beantwoord te hebben wanneer ik de rest van mijn gezelschap verwacht, was ik er stiekem al klaar mee. “Ow, u dineert vanavond alleen?” Nee idioot, ik dineer hier met mijn zeven onzichtbare Tinder-dates.

Ik had welgeteld drie opties. Optie één was duidelijk: tequilla shots. Optie twee was dat ik hem zou peren en thuis met mijn kinderen een Paw Patrol-marathon zou houden. Mijn laatste optie was dat ik mezelf groot zou houden en als een volwassen vrouw een normaal drie gangenmenu zou bestellen.

Big Mac op de stoep

Het werd geen van bovenstaande opties. Ik vroeg om een glas wijn, brood met kruidenboter en de rekening. Daarna heb ik het restaurant verlaten en heb op de hoek van de straat een Big Mac besteld die ik zittend op de stoeprand heb opgepeuzeld.

Als je dacht dat dát het dieptepunt was heb je het mis. Het echte dieptepunt gebeurde toen twee tieners een McFlurry bestelden en mij schaamteloos aanstaarden om vervolgens de volgende woorden te concluderen: ‘Ik hoop dat ik later niet zo alleen eindig. Het doet me pijn wanneer ik oude mensen alleen zie.’

Bam. Daar was ‘ie. Dieper kon ik niet zakken. In de ogen van de jongere generatie ben ik dus niet alleen eenzaam, maar ook nog eens zielig en oud. Met opgeheven hoofd en het laatste restje trots dat ik in mij had ben ik zo flatteus mogelijk van die stoeprand opgestaan en naar huis gewandeld. Dan denk je alles gehad te hebben en dan tref je je oppas thuis aan die je een dikke knuffel geeft en mij nog even toefluistert hoe moedig ik ben: ‘Zo in je eentje, alleen met de kids.’ En bedankt wijsneus. Oud en zielig voel ik me zeker niet, maar ik zal die volgende solo-date nog wel even uitstellen….”

Single Sas #12: ‘Het liefst rijd ik met hoge snelheid weg’