Saskia Columns 7 jun 2022, 20:10

Leestijd: 3 minuten

Single Sas #12: ‘Het liefst rijd ik met hoge snelheid weg’

Na tien jaar kwam er een einde aan het huwelijk van Saskia (33). Nu woont ze al ruim een jaar alleen in de grote stad met haar twee kinderen, Loua (4) en Liam (2), en is ze klaar voor een nieuwe man in haar leven. Wekelijks schrijft ze voor Famme een column over het daten als single moeder.

Een blind date

“Aangezien de teller van het aantal dates nog altijd op nul staat, heb ik wederom de hulp van Anne ingeschakeld. Je weet wel, dezelfde Anne die het een goed idee vond om een datingprofiel aan te maken, een sportabonnement te nemen en een tantramassage te boeken. Needless to say dat haar plannen vaak niet het gewenste eindresultaat opleveren. 

Hoewel ik af en toe twijfel aan de kwaliteit van haar ideeën ben ik stiekem toch hopeloos genoeg om haar hulp te accepteren. So here we are. Ik sta op de parkeerplaats bij het Amsterdamse bos en check de tijd. Ik ben vijf minuten te laat maar mijn blind date is nergens te bekennen. Anne is zo vrij geweest om een date te regelen en heeft me afgelopen week behoorlijk gek gemaakt. ‘Ik zweer het Sas, deze man is echt perfect voor jou.’ Nou vooruit, we gaan het zien. 

Zijn naam, leeftijd (net als z’n woonplaats, baan en sterrenbeeld) hield ze dan ook geheim. Aangezien mijn moeder de kinderen graag wilde meenemen naar de kinderboerderij (ik heb een hekel aan alles wat er op een kinderboerderij te zien valt) en ik niet het hele weekend vol zelfmedelijden tussen de stapels wasgoed en kinderspeelgoed op de bank wilde hangen ben ik wederom akkoord gegaan met Anne’s plan.

De man heeft er zin in

Nu zit ik in m’n Fiat panda en word ik opeens onzeker. Misschien ben ik wel te overdressed. Ik heb mijn nieuwe rokje en topje aan wat (in combinatie met mijn opvallende kapsel) wellicht iets over the top is voor een simpele wandeling door het bos. Door mijn achteruitkijkspiegel zie ik mijn pantalon en colbertjes in een plastic zak op de achterbank. Deze heb ik een maanden geleden een keertje naar de stomerij gebracht en nooit uit mijn auto gehaald.

Even twijfel ik. Ik scan nog een keer de parkeerplaats en besluit dan om van kleding te wisselen. Ik kruip naar de achterbank en trek mijn rokje uit. Wanneer ik mijn pantalon wil aantrekken hoor ik een tik op de ruit. ‘Saskia?’

Fuck. Dit kun je toch niet menen? Met mijn ene hand probeer ik mijn string te bedekken, terwijl ik met mijn andere hand het raampje opendraai. Dit moet hem wel zijn. ‘Jij moet Saskia zijn? Anne zei al dat je er zin had!’

De man lijkt er zelf ook behoorlijk veel zin in te hebben en scant met z’n creepy knijpoogjes mijn blote benen. Zijn blik geeft me de kriebels. Het liefst rijd ik met volle snelheid deze parkeerplaats af en laat ik de date voor wat het is. Dan trek ik mijn gezicht in de plooi, zet ik een Frans accent op en kijk hem verward aan. ‘Excusé, wie is Saskia?’ Vraag ik dan zo geloofwaardig mogelijk. ‘Ik ken geen Saskia, excusé-moi’, en ik draai het raampje omhoog. Dan kruip ik weer achter het stuur, zet m’n zonnebril op en glimlach even naar hem. ‘Bonne journée!’, roep ik dan, en start m’n auto. Weg van de parkeerplaats, op naar de kinderboerderij. Ik sta nog liever tussen twintig varkens dan ik met deze creep het bos in moet.”

Single Sas #11: ‘Ik typ de meest beschamende vraag die ik ooit heb gesteld’