Saskia Columns 10 okt 2022, 18:55

Leestijd: 3 minuten

Single Sas #27: ‘In één zwaai tilt hij me gemakkelijk op’

“Het klinkt misschien kinderachtig, maar stiekem vind ik het best leuk om een tikkeltje hard to get te spelen. Het geeft me enigszins het gevoel dat ik er nog mag wezen. Laatst rende ik bijvoorbeeld een rondje door het Vondelpark. Hoewel… rennen is misschien een groot woord. Ik had nieuwe sneakers gekocht die ik even wilden inlopen, dus ben ik een rondje door het park gaan lopen. Geheel zonder succes overigens, want halverwege voelde ik de blaren branden op mijn hiel.

Stiekem een beetje hard to get spelen

Ik ging even op een bankje gaan zitten om de schade te bekijken. Dat had ik beter niet kunnen doen. Mijn bebloede hiel zag er niet goed uit. Ik deed een trieste poging gedaan om het ergste bloed met mijn sok weg te vegen, maar erg steriel ging het er niet aan toe. 

Net toen ik naar een waterfonteintje wilde hinkelen sprak iemand me aan. ‘Nieuwe schoenen?’, vroeg de voorbijganger. Even keek ik op en zag de lange man dichterbij komen. Baardje, tatoeages op zijn armen, zonnebril op zijn hoofd. Zonder hem veel aandacht te geven zei ik dat het hele oude schoenen zijn. Ik wilde natuurlijk niet toegeven dat ik een rooky mistake maakte om met compleet nieuw schoeisel fanatiek te gaan lopen. 

‘Oude schoenen?’, lachte de jongen. ‘Zeg het maar leugenaar, wil je een lift of niet?’, en hij wees naar de scooter die een stukje verderop geparkeerd stond. Direct maakte ik een afweging in mijn hoofd. De keuze om naar huis te strompelen werd minder verleidelijk dan een snelle korte trip achterop. 

Ik wilde naar de scooter hinken, toen de gast me in één gemakkelijke zwaai optilde. Hij ruikt niet verkeerd dacht ik toen ik zijn geurtje rook en ik betrapte me erop dat ik zijn vingers scande of er een trouwring te vinden was. 

Na een korte rit arriveerden we bij mijn huis. ‘Zo brokkenpiloot, hoe ga je me bedanken?’, vroeg hij streng toen ik afstapte. ‘Bedanken? Kom maar eens een wijntje drinken’, zei ik nonchalant en opende mijn voordeur. ‘Hoe houden we contact dan?’, vroeg hij nog, maar ik had de voordeur al dicht geslagen. 

De volgende dag kwam ik thuis van mijn werk. Ik was nog maar net de gracht overgestoken toen ik scooterguy zag staan. Flesje wijn in zijn hand in zijn ene hand, twee glazen in zijn andere. ‘Dit meen je niet’, zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde. Stiekem moest ik lachen en vond ik het eigenlijk wel een schattige poging. ‘Daar is ze hoor’, zei scooterguy. ‘Ik dacht wel dat je rond deze tijd thuis zou komen.’

‘Je bent gek’, en ik gaf hem een kusje op zijn wang. ‘Gek op jou inderdaad!’ Ik moest lachen en liep door. ‘Ander keertje scooterboy, ik heb het druk’, en weg was ik. Hoewel ik heel cool, calm and collected overkwam vind ik het stiekem wel schattig dat hij zo’n moeite doet. Toch blijf ik het spelletje van hard to get nog even volhouden. Gewoon, omdat het kan.”

Single Sas

Iedere maandag lees je op Famme een column van de 33-jarige Saskia. Na tien jaar kwam er een einde aan het huwelijk van Saskia. Nu woont ze al ruim een jaar alleen in de grote stad met haar twee kinderen, Loua (4) en Liam (2). Ze is klaar voor een nieuwe man in haar leven en schrijft over het daten als single moeder.