Janneke Juffermans Persoonlijk 21 sep 2021, 22:25

Leestijd: 5 minuten

Sandy: ‘Ik deed het met de loodgieter’

“Ik ben me ervan bewust dat het zo ontzettend cliché klinkt dat het bijna niet waar kan zijn, maar het is écht gebeurd. Ik deed het écht met de loodgieter. En dat was zó spannend, niet normaal gewoon. Misschien vond ik het juist wel zo spannend omdat het zo afgezaagd was dat ik het zelf ook bijna niet kon geloven.

De loodgieter deed het fantastisch!

Ik ben mijn hele leven al een thrillseeker geweest. Een nachtje in een slaapzak illegaal in de duinen slapen? Mij had je mee. Liftwedstrijd naar Italië? Eitje voor mij. Inbreken in de docentenkamer om proefwerkvragen te stelen? Guilty.

Avontuurlijk

Mijn vriend wist wat hij aan mij had toen we een relatie begonnen. Zelf hield hij ook wel van een avontuurlijk leven, maar het moest wel altijd binnen bepaalde grenzen zijn. Hij hield bijvoorbeeld van reizen, maar het moest niet te gek worden. En ‘te gek’ hield bij hem in: zomaar ergens ons tentje neerzetten, of ‘s ochtends nog niet weten waar je ‘s avonds zou slapen.

Al na een paar jaar samenwonen kwam ik erachter dat ik het leven deelde met iemand die eigenlijk helemaal niet zo avontuurlijk was als ik altijd had gedacht. Hoe meer verantwoordelijkheden we kregen in het leven (een auto, een hypotheek, een kind), hoe meer risicomijdend hij werd.

Uitgeblust

Het leek wel alsof alles perfect geregeld moest zijn. Hij was bang voor alles wat er mis kon gaan. Dat leverde uiteraard problemen op toen er op zijn werk gereorganiseerd moest worden. Want ja, er kon ineens van alles misgaan.

Er is in de afgelopen jaren van alles gebeurd waardoor ik hem heb zien veranderen van een energieke, jonge man in een uitgebluste, grauwe man. Soms schrok ik daar echt van. Om een lang verhaal kort te maken: op een dag realiseerde ik me: dit is helemaal niet meer de man met wie ik wil samenwonen.

Leuke man

Omdat we inmiddels twee kinderen samen hebben en het verder prima kunnen vinden samen, wilde ik wel bij hem blijven. Maar ik nam me ook voor: als er een leuke man langskomt, zeg ik daar geen nee tegen. Alles beter dan een uitgeblust leven leiden.

Dat die leuke man de loodgieter zou blijken te zijn, had ik niet kunnen voorspellen. Als iemand het tegen mij gezegd zou hebben, zou ik er waarschijnlijk hard om gelachen hebben.

Helderblauwe ogen

We waren net verhuisd en in ons nieuwe huis moest van alles verbouwd worden. Via-via hadden we een telefoonnummer van een loodgieter gekregen voor een paar klussen. Die kon wel, maar hij kon de klussen niet op een dag doen, zei hij.

Dus op de eerste dag kwam hij om een uur of twee ‘s middags om met de eerste klus te beginnen. Ik herinner me nog goed dat ik de deur opendeed en in twee groene ogen staarde. Een prachtige man. Hij grijnsde: ‘Hoi, ik ben de loodgieter.’ Ik stamelde heel onhandig iets van ‘ja, kom binnen’, meer wist ik niet te zeggen.

Spanning

Die middag voelde ik aan alles dat er een spanning tussen ons in de lucht hing. Af en toe liep ik langs de badkamer waar hij bezig was en dan móest ik wel kijken hoe hij half ondersteboven bezig was om van alles los te draaien en te bevestigen.

Ik werk elke week twee dagen thuis – ook voor corona al – en ik moest eigenlijk wat werk afmaken terwijl hij boven bezig was. Ik kon me niet concentreren. Toen ik hem had gevraagd of hij koffie wilde, kwam hij bij me aan tafel zitten. We kletsten wat over het huis en over de verbouwing, maar ondertussen keek hij me alleen maar heel indringend aan. Toen hij die middag weer vertrok, zei hij dat hij nog niet precies wist wanneer zou komen. Ik vroeg me oprecht af of ik dan niet beter buiten de deur zou kunnen gaan werken.

Handdoek

Het lastige was alleen: hij stond de week erna onaangekondigd voor de deur. Of het uitkwam. Tja, op zich wel, want er was die dag niemand anders bezig in huis, de klussen moesten hoe dan ook gedaan worden en ik was thuis.

Rond lunchtijd vroeg ik hem of hij buiten wilde eten met mij. We zaten samen op een bankje in de zon en hij vertelde over bijzondere situaties die hij als loodgieter soms meemaakte. Ik moest hard lachen om zijn verhalen. ‘Heb je ook weleens seks gehad met een klant?’ vroeg ik lachend. ‘Nee, dat nog nooit’, zei hij. ‘Maar het is wel een keer gebeurd dat een vrouw de badkamer binnenkwam met alleen een handdoek om. Of ze even kon douchen. En ze liet de handdoek zó op de grond vallen… Ik wist niet hoe snel ik de badkamer uit moest komen.’

Gulzig

Ik lachte weer, en daarna bleef het even stil tussen ons. Hij keek me lang aan. Wilde iets zeggen en hield het toch voor zich. Slikte nog een keer en zei toen: ‘Ik weet niet of ik dat ook gedaan zou hebben als jij het was…’ Ik was perplex. En ik was meteen in alle staten. Deze man wilde ik. Nu.

Ook al kende ik de buren nog niet, buiten met hem gaan zoenen leek me geen goed idee, dus ik zei: ‘Ik denk dat we beter even naar binnen konden gaan.’ Zodra ik de voordeur achter me dicht had gedaan, pakte hij me beet. Het was alsof hij precies wist waar ik behoefte aan had. Hij zoende me gulzig, alsof hij er nooit mee wilde ophouden.

Op de bank

In onze woonkamer waren de gordijnen dicht omdat het nog een enorme rommel was in de woonkamer. Niets stond op zijn plek, de bank stond nog midden in de kamer. En daar op die bank kwamen we al struikelend terecht, onze kleren hadden we in de gang al half uit gedaan. Het voelde voor mij bijna alsof ik voor het eerst seks had met iemand. Het was echt sensationeel: zo spannend, zo natuurlijk en zó lekker.

Toen hij vertrok, wisten we allebei dat we elkaar niet meer zouden zien. Maar het was goed geweest. En ik voelde dat ik door hem mijn levenslust weer terug had gekregen.”

Help, mijn partner is rommelig! 4 tips om hier allebei mee om te gaan