Japke Janneke Sybesma Persoonlijk 21 jan 2023, 10:01

Leestijd: 6 minuten

Sabines (34) zoon is hoogbegaafd: ‘Hij leerde digitaal klokkijken zonder ons’

Sabines (34) zoon is hoogbegaafd. ”Hij leerde, zonder ons, digitaal klokkijken en ook lezen deed hij voordat hij vier jaar werd. Ondanks dat dit bijzonder is, hebben wij nooit gedacht aan hoogbegaafdheid. Hij was onze eerste, dus we hadden geen referentiekader.”

”Vanaf de peutertijd viel ons op dat Sem een slimme jongen was. We beschouwden dat als ‘gewoon slim’ en hadden niet verder gedacht aan hoogbegaafdheid. Als peuter praatte hij al snel heel goed. Zijn woordenschat was groot en dit viel veel mensen op. De supermarkt met hem bezoeken was voor hem een uitje. Als peuter wist hij alle moeilijke producten al te benoemen. Dit werd door omstanders opgemerkt en kregen we leuke opmerkingen als ‘het is vast een feestje om met hem boodschappen te doen’.

Hoogbegaafd?

Ook puzzels maken was voor hem in die tijd een gemakkelijke opgave. Ik probeerde hem hierin uit te dagen. Zo was eentje met 40 stukjes al erg makkelijk en groeide voor zijn vierjarige leeftijd al uit naar 100 puzzelstukjes. Hij had een enorme interesse in zijn omgeving en was zichzelf nieuwe vaardigheden aan het leren. Wij hadden thuis enkel alleen digitale klokken, geen analoge klokken. Hij leerde, zonder ons, digitaal klokkijken. Doorgaans wordt dit pas in groep 5 á 6 geleerd. Ook lezen deed hij voordat hij vier jaar werd. Ondanks dat dit bijzonder is, hebben wij nooit gedacht aan hoogbegaafdheid. Hij was onze eerste, dus we hadden geen referentiekader.

We hebben veel aandacht besteed aan het kiezen van een basisschool. Waar wij wonen zijn er veel scholen voor het kiezen, maar konden wij een school vinden waar het gevoel goed was en die zou aansluiten bij onze zoon? Zouden zij hem wel zien zoals hij was? Uiteindelijk hebben wij voor het reguliere onderwijs gekozen waar wij een heel goed gevoel bij hadden.

Sem startte op vierjarige leeftijd op school. Tijdens de intake hebben wij als ouders de gestelde vragen netjes beantwoord, maar geen verdere informatie gegeven waar niet om werd gevraagd. Wij hoopten dat zijn school zelf een goed beeld over Sem zou vormen.

Na een paar weken werden wij aan de mouw getrokken door de leerkracht. Er moest op korte termijn toch eens een gesprek volgen met de leerkracht, Intern Begeleider en ons als ouders. Wij maakten ons direct zorgen en hebben dit aangegeven. Ze had ons geprobeerd gerust te stellen dat er niets ernstigs aan de hand was. Toch waren we tot het moment van die afspraak wat ongerust. Wat zouden ze willen bespreken?

Regulier onderwijs

Tijdens het gesprek werd aangegeven dat het hun was opgevallen dat Sem erg ver in de ontwikkeling is. Zonder ons medeweten hadden zij een AVI (leestoets) en een rekentoets afgenomen. De leestoets (AVI M3 midden groep 3) had hij behaald en de rekentoets had hij zelfs van eind groep 3 al behaald. Zij lieten de term ‘hoogbegaafd’ vallen. Hoogbegaafd? Er zou een handelingsplan hiervoor worden opgesteld en er werd het advies gegeven ons aan te melden bij de Facebook groep ‘Pharos’ en ‘hoogbegaafd’. Daar konden we wellicht gelijkgestemden vinden.

Er werd veel besproken en de zorgen stegen toch wel een beetje. Hij zou naar groep twee worden overgezet maar of hij het ‘reguliere’ onderwijs op die school kon blijven volgen? Daar durfden ze geen antwoord op te geven. Ieder schooljaar zou er opnieuw gekeken moeten worden wat hij nodig zou hebben. Maar wat als hij daar niet zou kunnen blijven? Dat hij behoefte zou hebben aan meer of ander onderwijs? Wij kregen het advies om eens te kijken bij een school voor hoogbegaafde kinderen om zo iets achter de hand te hebben voor wanneer Sem zou vastlopen.

Voor een school voor enkel hoogbegaafde kinderen is een intelligentieonderzoek vereist. Zodoende hebben we de stap genomen om Sem te laten onderzoeken, zodat wij het benodigde papiertje in handen zouden hebben wanneer hij toch naar een andere school zou gaan.

Intelligentieonderzoek

Middels de diverse Facebook groepen was ik er inmiddels achter gekomen dat het aanvragen van een intelligentieonderzoek niet altijd makkelijk verliep en dat een orthopedagoog gespecialiseerd voor hoogbegaafde kinderen prettig zou zijn. Middels een oproep op Facebook had ik een lijstje verzameld met orthopedagogen bij ons in de omgeving die goed aangeschreven werden. Via onze huisarts heb ik zonder problemen een verwijzing kunnen krijgen.

Sem zag gelukkig niet tegen het onderzoek op. Hij vond het wel leuk en had interesse in alle opdrachten. Ook tijdens het onderzoek was zijn leerhonger zichtbaar. Waar is dat voor? Wat gaan we nu doen? Kunnen we nog een opdrachtje doen?

De uitslag van het onderzoek gaf ons bevestiging. Dat wat wij zagen, wat school zag, was juist. Dit was prettig. Wij zagen het zelfde en deden het juiste. Hem uitdagen, hem blijven zien zoals hij is, proberen mee te gaan in zijn ontwikkeling en buiten de lijntjes durven blijven denken. En dat is wat we in al die jaren zijn blijven doen.

Sem is nu 9 jaar oud en zit inmiddels in groep 7 en heeft al die tijd met plezier op school gezeten. Maar wij hadden hier dan ook veel (goede) hulp bij. Waardevolle tips die wij nodig hadden, gingen met name over het ‘leren leren’ en de ‘leerkuil’. Hoogbegaafde kinderen leren vaak gemakkelijk, maar daardoor zetten ze vaak niet door bij de minste weerstand. Daar kwam de ‘leerkuil’ bij aan te pas. Die ik overigens nu als logopedist ook bij andere kinderen inzet.

Volg je gevoel

Ten aanzien van de opvoeding zijn wij alert op ‘het Zijnsluik’. Toen Sem jonger was, was er ook het vermoeden van hooggevoeligheid. Hij was eerder sensitief, heeft een intense emotionele beleving en is gevoelig voor prikkels. Dit is uiteindelijk verminderd en mogelijk was dit het Zijnsluik wat speelde. Het grote rechtvaardigheidsgevoel is echter gebleven net als het willen behouden van controle over veel dingen maar ook de pijnlijke eerlijkheid en het discussiëren is nog aan de orde van de dag. Het leren aanpassen vonden wij vanaf kleins af aan al belangrijk. Niet iedereen is zo snel met leren en het kunnen samen werken met iedereen vinden wij belangrijk.

Naast dat Sem de kleutergroepen in één jaar heeft gedaan heeft hij nu zijn eigen weektaak, waarbij hij een deel meedoet met zijn klas maar ook een deel eigen leerlijn heeft. Er is ruimte voor verrijking, zoals Spaans leren, wiskunde, schaken en uitdagende opdrachten. Ook gaat hij eens in de twee weken naar de Plusklas.

Ik zou andere ouders aanraden om vooral je gevoel te volgen indien je vermoedens hebt dat je kind hoogbegaafd is. Kies vooral een school waar je je goed bij voelt. Ga op zoek naar ervaringen van andere ouders in de buurt wanneer je jouw kind wilt laten onderzoeken. Tot slot is het als ouder heel belangrijk om te blijven kijken naar je kind. Hoogbegaafd of niet: zorg dat je je aanpast naar de behoefte van je kind.”

De dochter van Veerle is hoogbegaafd maar kan niet meer naar school