Ruziemaken in je relatie is een goed teken, maar dan wel op deze manier
Nooit ruzie met je wederhelft? Dat klinkt heerlijk. Maar eigenlijk is ruziemaken ook een goed teken, want dit zegt dat je aandacht hebt voor onderlinge verschillen.
De manier waarop je het doet, is wél belangrijk.
Ruziemaken
‘Wij maken nooit ruzie’, zei een moeder op het schoolplein. Ze keek er trots bij. Ik wilde haar tegenspreken, maar liet haar maar in de waan. Vroeger was ik net als zij. Ruziemaken, daar deed ik niet aan. Ik wist niet eens hoe het moest. Als je met mij ruzie wilde hebben, dan moest je van goede huize komen. In die tijd leek me daar niets mis mee, tot de man met wie ik was me ineens verliet en er van alles bleek te zijn waar hij niet gelukkig mee was geweest, waaronder ik.
Najaarsstorm
Toen ik na hem ene andere man ontmoette, ging het ruziemaken als vanzelf. Dat lag niet aan die man – want dat is een grote schat – maar aan mij. Blijkbaar was ik al die jaren zo meegaand en vriendelijk geweest, dat twintig jaar woede er nu in één keer uit kwam. Maar al schreeuwend en spullen gooiend leerde ik ook hoe je gezellig ruzie kan maken. En weet ik ook dat ruzie maken in een relatie gezonder is dan geen ruzie maken. Er zijn erg veel onderzoeken die dat bevestigen. Want ruzie is als een najaarsstorm die al het dode hout wegblaast. En dat is soms gewoon nodig.
Ruzie maken is dus een goed teken, want het betekent dat je aandacht hebt voor de onderlinge verschillen. De ruzie zelf is dus niet een signaal, maar wel de manier waarop we ruziën.
Wanneer is ruzie niet goed?
Steeds meer kritiek hebben op elkaar is een van de belangrijkste signalen dat een relatie slechter wordt. Daarbij kun je onderscheid maken tussen kritiek op iemands gedrag (‘heb je nou nog steeds niet de garage gebeld?’) en kritiek op de anders als persoon (‘jij bent ook altijd zo onbetrouwbaar’). Waarbij de persoonlijke kritiek een slecht teken is als dat vaak voorkomt.
Omdat kritiek er niet van de ene op de andere dag is, wennen de meeste mensen in een slechte relatie aan steeds meer kritiek. Tot de dag dat ze het gevoel hebben dat ze in de ogen van de ander helemaal niets meer goed doen. Negatieve interacties zijn kleine bommetjes onder een relatie. Ze komen harder aan dan positieve. De positieve nemen we voor lief, maar bij de negatieve trekken we uit zelfbescherming een muurtje op. Hoe meer kritiek onze kant op komt, hoe hoger die muur wordt. Overigens is er een mooie stelregel: in een gezonde relatie staan er tegenover elke negatieve opmerking of negatief gedrag minstens vijf positieve opmerkingen.
https://www.famme.nl/stress-besmettelijk/
En dit zijn ook slechte signalen:
– Als ruzies fel beginnen en de (harde) toon in de eerste drie minuten van de ruzie al is gezet. Een ruzie die agressief begint, eindigt meestal ook zo.
– Als er tijdens de ruzie sprake is van harde kritiek: ‘jij doet altijd dit, jij doet nooit dat…’ Als een van de twee in de verdediging schiet, de ander voortdurend de schuld geeft of niet luistert. Of als er sprake is van minachting. Zoals sarcastische opmerkingen maken. Een ander slecht teken is het zogenoemde ‘stonewalling’. Wanneer je tijdens de ruzie een mentale muur optrekt, niet luistert en geen reactie geeft.
– Als de ruzie fysiek wordt en je (of de ander) gaat duwen, slaan, schreeuwen of op het punt staat dat te doen.
– Als je ruzies niet kunt bijleggen. Wanneer stellen niet meer in staat zijn om het na een ruzie goed te maken, is de kans dat ze bij elkaar blijven nog geen tien procent.