Nikki Veerbeek Nieuws 6 jun 2023, 10:05

Leestijd: 2 minuten

Politieagent deelt aangrijpend verhaal over reanimatie van pasgeboren baby

Wijkagent Johan deelde onlangs een hartverscheurend verhaal over de reanimatie van een pasgeboren baby. Het meisje was slechts een paar uur oud.

De agent vertelt op LinkedIn dat hij met spoed werd geroepen voor de reanimatie van de baby. Een melding die hem meteen aangrijpt. „Terwijl wij ons met hoge snelheid naar genoemd adres begeven, merk ik dat mijn lichaam anders reageert dan normaal bij heftige meldingen. De meldkamer klinkt ook anders dan normaal. Gelukkig zijn dit voor ons geen alledaagse meldingen.”

Politieagent Johan vertelt over reanimatie van pasgeboren baby

De politiemannen hebben zoveel haast, dat Johan een stoeprandje raakt tijdens de rit. Eenmaal binnen ziet het politieteam een vrouw en de baby met twee kleine blauwe beentjes op een commode. De verloskundige is de baby aan het beademen. „Super blij dat er een professional met verstand van zaken aanwezig is. Mijn collega gaat naar de kersverse ouders. Wat moet je zeggen? Niets kan ze gerust stellen, wat je ook zegt. Het voelt zelfs onterecht misplaatst om je te mengen in het moment van ontreddering en paniek. Ook wij hebben kinderen.”

Op de achtergrond naderen sirenes van andere politiewagens, ambulances en de brandweer. „Een heerlijk geluid. Er staan opeens twee brandweermannen in de kamer die net zo kijken als wij gekeken moeten hebben. De verloskundige gaat onverstoorbaar door tot het ambulancepersoneel ter plaatse komt. Ik kan niets doen, maar naast haar staan geeft ons beiden een soort gevoel van rust.”

Opeens hoort Johan een van de ambulancemedewerkers gedag zeggen. „Op hun verzoek ga ik naar beneden om het personeel van de traumahelikopter op te vangen. De twee brandweermannen kijken me aan, knikken een keer en zeggen niets. Ik weet toch wel wat ze bedoelen. Ik stap in ons dienstvoertuig en rij met een kromme velg en platte achterband naar de plek waar de helikopter gaat landen.”

Verlossend bericht

Even later krijgt hij het verlossende bericht dat het meisje met hartslag en ademhaling naar het ziekenhuis gaat. Het voorval heeft er flink ingehakt. „Met diverse hulpverleners hebben we nog lang nagepraat op de oprit voor de woning. Er was weer tijd voor ontlading en een lach. Wij moesten het hier natuurlijk weer ontgelden, gezien de staat van ons dienstvoertuig.”

Johan heeft louter lovende woorden voor de andere hulpverleners. „Soms kunnen we niet zoveel betekenen tijdens een melding en wachten wij met smart op de komst van andere professionals. Hierdoor creëer je als hulpverleners een sterke band. Soms is je taak nog zo minimaal, maar we staan er wel samen. Dat laat het hart van elke hulpverlener sneller kloppen.”

Gelukkig heeft het verhaal een happy end. „Een paar dagen later kregen wij het bericht dat het goed ging met de kleine dame en de kersverse ouders. Natuurlijk mag een felicitatie en een politiebeer dan niet ontbreken.”