JM ouders Kinderen 26 mrt 2022, 17:47

Leestijd: 4 minuten

Fien: ‘Al twee jaar slaapt onze 3-jarige peuter tussen ons in’

Aan slapen kom je bijna niet meer toe met kinderen, al worden die nachten vaak wel beter. Fien vertelt over haar 3-jarige peuter die ondertussen al twee jaar lang, elke nacht bij haar en haar man in bed slaapt: “Ik denk dat hij het nodig heeft”.

Fien (38): “Drie kinderen hebben we, een zoon van 6 jaar oud, dan een zoontje van 3 en een dochtertje van 1. De oudste slaapt al van baby af aan heerlijk. Middagdutjes waren nooit een probleem en ‘s nachts sliep hij in zijn eigen bed tot de volgende ochtend. Zijn bed heeft een jaar in onze slaapkamer gestaan en daarna gingen we verhuizen naar een andere woning. Toen kreeg hij een eigen kamer en sindsdien slaapt hij zonder problemen daar.

Urenlang liepen we met hem rond beneden

Ook onze dochter slaapt de hele nacht door in haar eigen bed. Dat ledikantje staat nu nog naast ons bed, want ik vind het fijn om haar dichtbij me te hebben. Ze slaapt rustig en wordt niet snel wakker, dus we merken bijna niet eens dat ze naast ons ligt. En dan is er ons middelste kind. Die sliep als baby altijd prima, tot hij een jaar of 1 werd. In die periode zijn we weer verhuisd en hij was toen vaak ziek. Hij had een eigen kamer in ons nieuwe huis, maar omdat hij zo vaak ziek was, wilde ik hem naast me hebben. Hij sliep toen ook erg onrustig. Er is zelfs een tijd geweest dat hij ‘s avonds niet in slaap kwam en we uren met hem beneden rondliepen in de kinderwagen.

Een sprong of fase dachten we. Dat duurde maanden, ik overdrijf niet. Toch bleven we hem elke avond eerst in zijn bedje leggen, om te kijken of hij daarin ging slapen. Op een dag deed hij dat, en daarna weer! Tot hij gewoon weer lekker ging slapen als we hem in bed legden. Wat vonden we dat fijn, we hadden onze avonden terug. Wel was het zo dat hij elke nacht wakker werd. Vaak huilend, omdat hij zijn speen kwijt was of aan het dromen was, dachten we. Om de rust te bewaren, namen we hem tussen ons in en dan sliep hij snel weer verder. Zo kreeg iedereen z’n nachtrust.

Daarna kwam er een fase dat hij weer niet wilde inslapen in de avond. Dat was toen hij ongeveer 2,5 jaar was. Hij had veel moeite om in slaap te komen en hij wilde dat een van ons bij hem bleef tot ‘ie sliep. Dat duurde soms wel 1,5 tot 2 uur. Ik heb best wat volgers op Instagram en vroeg daar andere moeders om raad. Veel vrouwen reageerden dat ik zijn middagdutje moest inkorten. Dat probeerden we en inderdaad: hij viel makkelijk en snel in slaap. Wel werd hij nog steeds elke nacht huilend wakker en dan namen we hem uit gemak bij ons.

Elke nacht slaapt onze peuter tussen ons in

Hij is nu net drie jaar en doet sinds kort geen middagdutje meer, omdat hij weer ‘s avonds niet in slaap viel. Sinds we dat dutje skippen, valt hij als een blok in slaap in de avond. Soms hoeven we niet eens meer bij hem te zitten. En toch wordt hij elke nacht wel een keer wakker. Soms om 23:00 uur al, soms pas rond 4:00 uur in de ochtend. Tegenwoordig huilt hij niet meer als hij wakker wordt, maar hoor ik hem rustig zijn speen en beer zoeken en dan hoor ik die kleine voetjes onze kant op komen lopen. Dan kruipt hij tussen ons in en valt meteen weer in slaap.

Het is aan de ene kant heel lief en schattig en iedereen komt aan zijn nachtrust toe. Aan de andere kant is het ook wel fijn om een keer het bed voor ons samen te hebben. Om wakker te worden zonder voeten in je rug of een warm hoofd in je nek. Maar het is ook aandoenlijk en kennelijk heeft hij het nodig. Het lijkt soms een soort verlatingsangst, want hij zegt ook dat hij dan alleen is en dat wil hij niet. Wat ik ook wel snap.

Wat ik alleen niet begrijp is waar dit vandaan komt. Natuurlijk is elk kind anders, maar waarom wordt hij elke nacht wakker en de andere twee niet. En waarom heeft hij die slaapproblemen gehad en de andere twee niet. Het enige verschil is zijn bevalling geweest, hij zat vast en werd met een gebroken schoudertje geboren. Terwijl de andere twee er soepeler uit kwamen. Zal het daar vandaan kunnen komen?”

Samen slapen met je kinderen? Dit zijn de (mogelijke) consequenties