Laura Saija Kinderen 24 nov 2022, 19:08

Leestijd: 3 minuten

Dorien (32): ‘Mijn peuter wordt altijd genegeerd omdat hij niet praat’

De peuter van Daphne is laat met praten en dat vindt ze zelf helemaal prima. Het is haar omgeving die er moeite mee heeft dat Mats (2) bijna geen woorden zegt. “Ze spelen liever niet met hem, want ze begrijpen hem niet.”

Vanaf het begin had Mats wat opstartproblemen. Hij dronk moeilijk uit de borst en huilde veel. Nachtenlang was ik met hem wakker om hem in slaap te wiegen. Ook op de kinderopvang hadden ze moeite met hem. Ik werd vaak gebeld of ik hem op wilde halen omdat hij bleef huilen.

Mijn peuter wordt altijd genegeerd omdat hij niet praat

Verschillende onderzoeken in het ziekenhuis liepen op niets uit. Gelukkig werd het huilen na een paar maanden minder toen Mats vast voedsel begon te eten. Toch bleef Mats een slechte slaper. Toen hij een jaar was, heb ik een matras in zijn kamer gelegd. Zodat mijn man of ik ’s nachts naast zijn ledikant konden gaan liggen als hij niet meer kon slapen.

Wij hebben nog een dochter van vier en ik herkende dit gedrag totaal niet. Zij was juist altijd een goede slaper. Toen Mats ouder werd, merkte ik dat hij zich moeilijk kon uitdrukken in woorden. Toen hij twee werd zei hij eigenlijk nog niets. Een enorm verschil met onze dochter, dat is een uitbundig type dat de oren van je kop kletst.

Praat niet

Inmiddels is Mats twee jaar en acht maanden er zegt hij amper een paar woordjes. Tot zijn grote frustratie, want hij kan zichzelf niet goed uitdrukken als hij iets wil. Daardoor is hij vaak ook nog boos en huilerig.

Hij kan ons wel verstaan dus daar ligt het niet aan. Hij praat gewoon niet. Ook slaap ik nog regelmatig op het matras in zijn kamer omdat hij ’s nachts aan het spoken is. Ik weet dan niet wat er aan de hand is met hem, omdat hij niet praat.

Spelen niet met hem

Mijn dochter probeert Mats te betrekken bij het spelen, maar soms weet ze ook niet goed wat ze met hem aan moet omdat hij niet praat. Ook merk ik dat als we met vrienden en andere kinderen op pad zijn, Mats vaak buiten de boot valt. Kinderen van zijn leeftijd spelen liever niet met hem, want ze begrijpen hem niet.

Bij kinderen snap ik het enigszins nog, maar wat ik veel erger vind is dat ik nu bij volwassenen begin te zien dat ze niet weten wat ze met hem aan moeten. Op de crèche krijg ik nooit leuke verhalen over wat hij allemaal gedaan heeft, maar zeggen ze alleen dat hij bijvoorbeeld een goede dag gehad heeft.

Niet gezellig

Zelfs mijn familie begint erover. Mijn broer noemde Mats laatst een boos ventje. Ze spelen liever met mijn dochter en zij krijgt veel meer aandacht. Terwijl mijn broer, zus en moeder met mijn dochter lol maken, zit Mats in zijn eentje te spelen. Hij wordt totaal niet betrokken en komt dan vaak maar bij mij op schoot zitten.

Laatst zei mijn moeder dat ze graag met mijn dochter naar de dierentuin wilde. Mats kon dan beter thuis blijven. Ze probeerde er nog omheen te draaien, maar het kwam erop neer dat ze het gezelliger vond als Mats niet mee ging.

Het doet mij pijn dat mijn zoon genegeerd wordt, maar ik durf er niks van te zeggen. Ik wil het probleem niet groter maken dan het is, omdat ik diep van binnen zelf natuurlijk ook hoop dat Mats gewoon gaat praten.”

‘Toe’ in plaats van ‘koe’? Dit is waarom je een pratende peuter beter niet kunt verbeteren