Rachelle Abbas Kinderen 21 jul 2021, 09:09

Leestijd: 3 minuten

Anne: ‘Een vreemde corrigeerde mij (én mijn peuter) in een restaurant’

Naar een restaurant gaan met je peuter is natuurlijk best een uitdaging. Al is het soms ook lekker om even met zijn allen de deur uit te gaan en ergens te gaan eten. Als je dan genoeg energie bij elkaar kan verzamelen om uit eten te gaan, kies je het liefst een kindvriendelijk restaurant, toch?

En met uit eten met de kids bedoelen we het huis ongeveer een uur verlaten, om vervolgens ‘snel’ ergens te gaan eten wat er nog enigszins fatsoenlijk uit ziet. Jullie zijn op tijd weer thuis, uitgeput van het achterna rennen van je peuter, maar je hebt gegeten én er is geen afwas! Deze moeder maakte iets mee waardoor het uiteten gaan allesbehalve een feestje was. En dat nog in een kindvriendelijk restaurant ook.

Met je peuter naar een restaurant

Anne: “Een van onze favoriete plekken om uiteten te gaan, is een lokaal cafe. Een ruimte die vooral vol zit met oudere mensen die om 17:00 willen eten en gezinnen met kinderen. Je kunt er zowel ramen als bao krijgen, maar je vindt er evengoed goede hamburgers. Kinderen krijgen kleurpotloden en het menu is goed geprijsd. Op alle punten een winnaar dus.

Op de bewuste vrijdag gingen we nog met een ander gezin met twee kinderen naar dit cafe. We zaten aan een grote tafel en waren bewapend met genoeg speelgoed en boeken om het groepje kinderen te vermaken. Leo, onze jongste, heeft net leren lopen. Tussen het wijn drinken en pogingen tot gesprekken door, hield ik zijn hand vast terwijl we (vooral hij) onze benen even gingen strekken.

Kort nadat we weer gingen zitten, zat er een volwassen stel dicht naast ons. Het was vast hun favoriete plekje in het restaurant, waarom zou je anders bij een grote familie aan tafel willen zitten? Alles ging goed, tot Leo wankelend en gillend van blijdschap langs het stel liep. Gillen, ja. De vrouw aan tafel was duidelijk beledigd en besloot nogal luid te zeggen: ‘Sssst, houd je kind rustig!’. Leo bleef staan en staarde haar aan. Ik was ook nogal verbijsterd. Ik had het sussen zeker gehoord. Ik weet dat het geschreeuw van peuters vreselijk is, daarom dineren we vaak gewoon thuis en als Leo een driftbui heeft (wat nou eenmaal onvermijdelijk is op zijn leeftijd), zal ik hem oppakken. Maar deze reactie deed iets met me.

Slechte dag

Ze had waarschijnlijk een slechte dag, last van een gevoelig oor of gewoon een hekel aan peuters. Misschien floepte het gewoon uit haar mond voordat ze zelf wist wat er aan de hand was, maar ik als moeder was gekrenkt. Op het moment dat het gebeurde dacht ik nog dat ik ‘sorry’ moest zeggen, maar in plaats daarvan keek ik haar aan om te erkennen dat ik haar vermaning had gehoord. Daarna ging ik gewoon verder. Vijf minuten later merkte ik dat zij en haar man weggingen en naar een andere plaats gingen.

Mijn advies aan haar en aan iedereen die een hekel heeft om een peuter te horen in een restaurant, is om niet in de buurt van ze te gaan zitten. Bovendien zullen we er toch niet langer dan een uur zijn.”

Peuters van 3 jaar brutaal en vervelend? Zes reden waarom dit juist de allerleukste leeftijd is