Waar komt die penetrante urinegeur vandaan na het eten van asperges?
Heerlijk vinden we ze, asperges. Witte of groene, in soep, of met een rolletje ham of een stukje vis. Vaak ben je de volgende dag alweer vergeten dat je ze hebt gegeten, totdat je de penetrante urinegeur ruikt als je op het toilet zit.
Waar komt die specifieke geur vandaan? En waarom ruiken sommige mensen deze geur wel, maar anderen niet?
De rol van asperges en zwavel
Als je asperges hebt gegeten, en je daarna een penetrante urinegeur ruikt, komt dat door de aanwezigheid van zwavel in je urine. Asperges bevatten een bepaald zuur, genaamd asparagusine, dat je lichaam moet afbreken zodra je asperges hebt gegeten. Om dit te kunnen doen, worden er zwavelverbindingen in je lichaam aangemaakt. Deze verlaten je lichaam weer via je urine. Als je asperges hebt gegeten, kan de hoeveelheid zwavel wel duizend keer zo hoog zijn dan normaal!
Maar als de hoeveelheid zwavel in je urine zoveel hoger is nadat je asperges hebt gegeten, kan deze groente dan wel gezond worden genoemd? Het antwoord daarop is een volmondig ‘ja.’
De zwavel die je uitplast, zit niet in de asperge zelf, maar het is een stof die je lichaam aanmaakt om de asparagusine in de asperge af te breken. Het is dus een lichaamseigen stof, die via je urine het lichaam ook gewoon weer verlaat. Asperges zijn juist hartstikke gezond!
Als je de urinegeur niet ruikt
Iedereen kent wel de discussies onder vrienden of op werk, als het gaat over de urinegeur na het eten van asperges. Veel mensen herkennen deze geur, maar er zijn ook mensen die je raar aankijken als je erover begint, en geen idee hebben waar je het over hebt. Dat kan wel kloppen. Niet iedereen is in staat om deze penetrante geur te ruiken.
Uit meerdere onderzoeken blijkt dat ongeveer 60% van de mensen de aspergegeur niet ruikt. Dit kan twee redenen hebben.
1. Uit eerder onderzoek is naar voren gekomen dat niet alle mensen penetrant geurende urine produceren na het eten van asperges. Zodoende is de urinegeur na het eten van asperges hen onbekend.
2. Andere onderzoeken tonen aan dat sommige mensen een specifieke genmutatie op het eerste chromosoom hebben, waardoor het voor hen genetisch onmogelijk is om de urinegeur te ruiken. Zij kunnen dus wel deze geur produceren, maar ruiken dit zelf niet.
Bron: Newscientist.nl
Lees ook:
- Magnesium, ijzer en zink: welke mineralen zijn er en waar zijn ze goed voor?
- 10 factoren die invloed hebben op de geur van je vagina