Geduld is een schone zaak: 25 dingen waar je als ouder áltijd op moet wachten
Niet alleen duurt het, om en nabij, dertig minuten langer om de deur uit te komen, mét kind. Ook zijn er tig andere situaties te noemen waarbij ons geduld aardig op de proef wordt gesteld.
En omdat we onze kinderen graag willen laten ontdekken plus niet gelijk willen roepen ‘kom hier, ik doe het wel’, is de kans daar dat we moeten wachten. En wachten. En wachten…
Als ouder geduld hebben
Lees hier de vijfentwintig meest voorkomende situaties waar een potje geduld voor nodig is. Van een tikje, tot behoorlijk.
25. Geen kant op kunnen wanneer je kind zich op je heeft gestort. In slapende toestand
Aan de ene kant het liefste wat er is. Aan de andere kant wordt bewegen een crime. Immers, hij slaapt eindelijk!
24. Wachten totdat je kind zijn of haar schoenen heeft gestrikt
Zelf.
23. Wachten totdat je kind klaar is met eten.
Een proces waarbij je kind elk bloemkoolroosje volledig ontleedt.
22. Wachten totdat je kind iets heeft uitgekozen
Als je dacht dat je even in en uit de speelgoedwinkel kon lopen, heb je het flink mis.
21. Leren aan je kind hoe hij zijn neus moet snuiten
Zo moeilijk is dit niet, zou je denken. Dat is het dus wel en de snotneus blijft.
20. Wanneer je kind weigert om iets nieuws te proberen op eetgebied
Prima, eet jij maar lekker rest van je leven alleen appelmoes.
19. Steeds weer uitleggen waarom sommige dingen zijn zoals ze zijn
Natuurlijk wil je je kinderen graag iets bijbrengen, alleen duurt zo’n waarom-dan-fase dan best lang
18. Het afbouwen van ‘spelen’ naar ‘meekomen’
Mocht je over een half uur een afspraak hebben, zeg dan nu alvast tegen je kind dat jullie toch echt moeten gaan.
17. Ze douchen úren
Waterpret is ongelooflijk leuk, maar come on jongens, dit is volkomen verspilling.
16. Klaarmaken voor de nacht duurt bijna langer dan het slapen zelf
Oké eerst tandenpoetsen, dan pyjama aan en daarna een verhaaltje. Nee, niet alles tegelijk!
15. De onbeschrijfelijke chaos opruimen als je kind zelf leert eten
En er maar niet achter komen of het nou een stuk ei is of een stuk beschimmelde tomaat, dat je zojuist uit de kinderstoel toverde.
14. De keren dat je kind net doet of-ie je niet kent. Op straat. En plein public
Oe… Deze bedoeling kan je geduld tot het uiterste drijven. Totdat je realiseert dat je dit ook bij je eigen ouders hebt gedaan.
13. De muziek waar je kind naar luistert op je zenuwen werkt
En jij dus automatisch ook. Je weet niet zo goed of je dit nou herrie vindt of tot de ontdekking komt dat de artiesten van vroeger wél konden zingen. En dit ook in geuren en kleuren uitlegt.
12. Als je kind onmogelijk wordt tijdens een lange autorit
‘Zijn we er al? Maahááám, zijn we er nou eindelijk?’
11. Wanneer de schoenen van je kind zijn verdwenen
Foetsie. Nergens te bekennen. En maar bij hoog en laag beweren dat-ie ze toch echt in de gang had uitgedaan. Yeah right.
10. Die ene film voor de duizendste keer moeten kijken
Inmiddels ken jij de teksten uit je hoofd en weet je precies wat er zo gaat komen, terwijl je kind met grote ogen naar de overwinningsscène kijkt.
9. Wanneer je kind steeds weer vergeet om ‘dank je wel’ te zeggen
Eerst vragen om iets lekkers om vervolgens keihard weg te rennen en ergens vanuit boven ‘bedankt mam’ te horen krijgt. Wel nadat je om een ‘wat zeg je dan’ hebt gevraagd.
8. Wanneer je kind niet ophoudt met vragenstellen
Mam? Mam? Mam?
7. En dan gaat het vooral om de waarom-vraag
Maar… WAAROM?
6. Wanneer je kind rustig doorgaat met hetgeen waarvan je net vriendelijk doch dringend hebt gevraagd om daarmee te stoppen
Neuspeuteren, boeren, gekke geluiden maken, elkaar niet slaan en ook niet op de bank springen.
5. De eeuwige discussie die je voert over het opruimen van hun kamer
Je had met jezelf afgesproken dat je het écht niet meer zou doen. Geloof ons, je kinderen doen het negen van de tien keer zelf ook niet. Nu jij weer.
4. Het eindeloze getik op alles wat een toetsenbord heeft
Blijkbaar zijn de ‘gesprekken’ die ze voeren belachelijk interessant. Zo interessant dat ze compleet in hun eigen wereld leven. Adem in… Adem uit…
3. Blijven jammeren over het feit dat ze huiswerk moeten maken
‘Nee lieverd, ik weet dat je geen zin hebt. Mama heeft ook weleens geen zin in iets.’
2. De rollende ogen die je krijgt toegeworpen
Bij de opmerking die je zojuist bij 3 maakte.
1. Wanneer je kind een driftbui krijgt en zich op de grond laat vallen
En dan het liefst op straat. Je geduld wordt nu dusdanig op de proef gesteld, dat je er het liefst naast zou willen liggen. Met je handen op je oren. En je ogen dicht. Want hé, zelf gillen is natuurlijk een no-go.
Lees ook: