Rachelle Weiler Kinderen 19 okt 2019, 07:18

Leestijd: 5 minuten

Opvoedmethoden: wat is Attachment Parenting?

Er bestaan veel verschillende visies en meningen als het aankomt op het opvoeden van kinderen. Elke ouder beslist zelf over hoe het zijn of haar kind opvoedt. Wel bestaan er verschillende, afgebakende methodes. Eén daarvan is Attachment Parenting.

Wat houdt deze opvoedmethode precies in? Wat zijn de speerpunten en meest gehoorde kritieken? Wij zetten de feiten op een rijtje in dit artikel.

Het ontstaan van Attachment Parenting

De term ‘Attachment Parenting’ werd in 1982 bedacht door William Sears, en schreef erover in zijn boek ‘Creative Parenting’, dat in hetzelfde jaar werd gepubliceerd. Attachment Parenting is een van de vele verschillende opvoedstromen die een focus hebben op de liefhebbende band tussen kind en ouder, die na de tweede Wereldoorlog werden gepubliceerd.

In 1993 publiceerde Sears en zijn vrouw ‘the Baby Book’, wat door veel aanhangers als de eerste, echte en complete gids voor Attachment Parenting wordt gezien. Veel andere pedagogen hebben sindsdien soortgelijke boeken geschreven, waarin deze vorm van opvoeden centraal staat.

Attachment Parenting in de praktijk

William Sears publiceerde in zijn boek de nu beroemde 7 B’s, die volgens hem de leidraad zijn van wat AP precies inhoudt:

1. Birth bonding

Volgens de AP filosofie, is er een specifiek moment, net na de geboorte van je kind, waarin de baby extra alert is op z’n omgeving. Het is belangrijk dat de baby in dit moment zo dicht mogelijk tegen de moeder aan ligt, voor een ultieme imprinting. Ook wordt het vrouwen afgeraden om pijnstilling te gebruiken, omdat deze ook het welzijn van de baby beïnvloeden en deze het imprintingsproces verslechteren.

2. Breastfeeding

Volgens de AP methode, is borstvoeding geven een absolute must. Door het vrijkomen van oxytocine is er sprake van een betere hechting. Ook leert de moeder door borstvoeding beter in te spelen op de behoefte van haar baby. Dit hechtingsproces is het meest effectief tussen 1 uur ‘s nachts en 6 uur ‘s ochtends. Moeders wordt aangeraden om hun baby zoveel mogelijk borstvoeding te geven, tot wel 12 keer per dag. De baby moet alleen met moedermelk gevoed worden tot 6 maanden oud. Sears beweert dat baby’s voor die tijd allergisch zijn voor alle andere stoffen. Daarnaast is het volgens de AP methode om door te gaan met het geven van borstvoeding tot kinderen tussen de 1 en 4 jaar oud zijn. Het zou kind en moeder ook op latere leeftijd bij elkaar brengen als er sprake is van teveel prikkels van buitenaf.

3. Baby wearing

Attachment Parenting houdt ook in dat de baby overdag zoveel mogelijk tegen het lichaam gedragen moet worden, zoals in een draagdoek. Dit versterkt de band tussen moeder en kind. Het kind is aanwezig bij alles wat de moeder doet, en zo is het kind altijd in zicht. Werkende moeders zouden de verloren tijd overdag moeten inhalen door hun kind ‘s avonds en ‘s nachts minstens 4 of 5 uur tegen zicht aan te dragen.

4. Bedding close to baby

Sears is van mening dat moeder en kind zo dicht mogelijk tegen elkaar moeten slapen, ofwel co-sleeping. Dit komt de hechting ten goede, is makkelijker met borstvoeding en zou volgens hem de kans op wiegendood verkleinen, omdat de ademhaling van moeder en kind op elkaar afgestemd worden als ze naast elkaar liggen. Kinderen zouden volgens de AP methode zo lang mogelijk bij de ouders in bed moeten liggen. Kinderen met een leeftijd tot 10 jaar is volgens de methode geen uitzondering.

5. Belief in the language value of your baby’s cry

Attachment Parenting beschouwd huilen ook als een manier om de hechting tussen moeder en kind te versterken. Met bovenstaande regels in acht nemend, is Sears er van overtuigd dat baby’s al veel minder huilen dan bij andere opvoedmethoden.
Het is belangrijk om baby’s direct op te pakken en ze te voorzien van de behoefte die ze hebben, als je de AP methode volgt. Baby’s laten huilen leidt niet tot een rustigere staat van zijn, maar leidt volgens Sears tot een apatische fase van het kind, waarbij het zich emotioneel afsluit. Het laten huilen van je kind zorgt ook tot een emotionele afsluiting van de moeder.

6. Beware of baby trainers

Het is van belang dat de baby kan zijn wie hij of zij is, zonder dat het gedrag wordt aangepast door specifieke trainingen aangaande hechting, slaap of voeding. De moeder moet op zich op elk vlak aanpassen aan de behoefte van haar kind.

7. Balance

Een baby in balans is het hoogste doel van Attachment Parenting. Dit betekent echter op veel vlakken een enorme opoffering van voornamelijk de moeder. Ondanks dat Sears hiervoor vaak is bekritiseerd, vindt hij dat de moeder het belang van de baby boven haar eigen belang moet plaatsen. Door deze uitspraken werd AP hevig bekritiseerd in 2012.

In dat jaar werd er een artikel gepubliceerd in Time Magazine, met op de cover een foto van een moeder die haar 4 jarige kind borstvoeding gaf. Een storm van kritiek kreeg de opvoedmethode over zich heen. AP zou leiden tot een ongezonde band tussen moeder en kind, en zou de moeder elke kans op een normale carrière ontnemen. Ook zouden de beweringen die Sears doet in zijn boek, geen enkel wetenschappelijk fundament hebben.

Overige richtlijnen

De bovenstaande 7 B’s is de basis waarop Attachment Parenting is gebouwd. Daarnaast bestaan er nog andere richtlijnen die ouders zoveel mogelijk dienen te volgen als ze hun kind met deze methode willen opvoeden:

• Een natuurlijke bevalling
• Zo min mogelijk blootstelling aan chemicalieën
• Een natuurlijk of veganistisch diëet.
• Zachtaardige, of niet-confronterende discipline
• Kinderen zo min mogelijk of helemaal niet onderbrengen onder gezag van externen
• Thuisscholing tot zo ver mogelijk
• Afwijzen van inentingen of andere ingrepen

Het is duidelijk dat Attachment Parenting een intensieve, extreme vorm is van het opvoeden van het kind. Hoewel een goede hechting tussen ouders en het kind, en het gebruik van zo min mogelijk schadelijke invloeden van buitenaf voordelen met zich meebrengt, hebben veel pedagogen veel kritiek op deze opvoedmethode. Zij vinden dat AP de behoefte van de ouders om hun kind in extreme mate te beschermen tegen invloeden van buitenaf vooropstelt, in plaats van wat het juiste is voor het kind.

Uiteindelijk kunnen alleen ouders de beslissing maken over de opvoeding van hun kind. Belangrijk hierbij is dat het welzijn van het kind het uiteindelijk doel moet zijn. Meer over Attachment Parenting vind je op deze website.

Lees ook:

• Dit zijn de 4 bekendste opvoedstijlen
• 20 opvoedtips die je nergens leest, maar die je wel wil weten