Lisa van den Akker Persoonlijk 15 dec 2022, 13:52

Leestijd: 2 minuten

Rosa: ‘Ik durf niets te zeggen als iemand mijn manier van opvoeden ondermijnt’

Elk kind is anders en elk kind vraagt dan ook een andere opvoeding. Misschien wil je het als ouder compleet anders doen dan je eigen ouders of neem je juist graag bepaalde normen en waarden mee. Hoe je het ook wendt of keert, als ouder wil je het allerbeste voor je kind. Dus kan het knap lastig zijn als anderen zich daarmee, ongevraagd of onbewust, bemoeien.

Wat doe je als ouder wanneer dit gebeurt? Grijp je in en kom je gelijk voor jezelf op? Of weet je eigenlijk niet zo goed wat de beste reactie is? Met dit dilemma worstelt ook Rosa.

Mijn opvoeding wordt ondermijnt

“Ik ben 25 jaar en heb een zoontje van bijna 1,5 jaar oud. Nu is het zo dat mijn man en ik nogal mensen zijn van “de goede vrede”. We reageren beiden altijd netjes, rustig en zullen nooit uit zijn op ruzie. Maar, dan heb je een kind en je wilt dat iedereen daar mee omgaat zoals je zelf doet. Nu wisten we voordat ik zwanger werd dat we nogal omgeven zijn met dominante mensen en dat dit dus best een uitdaging beloofde te worden.

En die uitdaging is soms best een probleem. We hebben het er vaak over wat onze grenzen precies zijn, wat we wel en niet oké vinden en wanneer we er wat van kunnen en mogen zeggen. Dit brengt mij meteen op mijn probleem. Op het moment dat iemand iets doet waar ik op z’n zachts gezegd niet blij mee ben, bevries ik en durf ik er niets van te zeggen. Op zo’n moment spelen er duizenden gedachtes door mijn hoofd van: hoe, wat, serieus? Maar dat er wat uitkomt, ho maar.

Speentje in de mond

Bijvoorbeeld: wij willen absoluut niet hebben dat iemand het speentje van ons kindje in zijn of haar eigen mond doet. Als is het maar om hem zogenaamd “schoon te maken”, we willen het gewoon niet hebben. Nu doet iemand van de familie het gewoon recht voor mijn neus en stopt het speentje weer terug bij mijn zoontje in z’n mond en ik zeg gewoon helemaal niets! Er komt gewoon niets uit. En daarna voel ik me zo’n waardeloze moeder en zo ontzettend schuldig! Ik heb ook geen idee waarom ik er op dat moment niets van zeg. Ja, waarschijnlijk om ruzies te voorkomen en dat is prima als het om jezelf gaat, maar niet als het om je kindje gaat. Heeft iemand een idee hoe ik hier verandering in kan brengen?”

Heb jij tips voor Rosa? Deel ze onder de Facebookpost of deel ze met ons via Instagram.

Aaaaarrrrrggg! Dit zijn de meest irritante dingen die mensen doen