Eva (32): ‘Ik heb mij op mijn werk overspannen gemeld, om zo langer bij mijn baby te blijven’
In Nederland hebben vrouwen maar 16 weken zwangerschapsverlof. Eva vond dit veel te kort en besloot zichzelf overspannen te melden op haar werk, om zo langer bij haar dochter te kunnen blijven. “Ik moest er niet aan denken om weer te moeten werken en tegelijkertijd mijn dochter achter te moeten laten bij iemand anders”, vertelt ze aan Famme.
“Al jaren droomde ik ervan om zwanger te worden. Op het moment dat mijn vriend zei dat hij ook klaar was om vader te worden, gingen alle remmen los. Na vier maanden was ik al zwanger. Helaas kon ik door mijn misselijkheid niet erg van de zwangerschap genieten. Ik bleef ondanks dagelijkse medicatie erg misselijk. Na mijn werk wist ik dan ook niet hoe snel ik op de bank of in bed moest gaan liggen.
Eerder met zwangerschapsverlof
Aan het einde van mijn zwangerschap was ik nog zo misselijk en ook werd ik erg moe. Ik kon overal slapen en alles was een opgave geworden. Daarom heb ik al snel besloten om met 34 weken met zwangerschapsverlof te gaan, in plaats van de 36 weken die ik eerder voor ogen had. Ik had het gevoel dat de baby ook eerder zou komen. Maar helaas kwam mijn dochtertje niet eerder.
42 weken
Pas met 42 weken werd ze geboren. Ik was al twee keer eerder door de verloskundige gestript, maar dat hielp niet. Met 41 weken en 5 dagen, op de dag dat ik ingeleid zou worden, werd ik wakker met krampen. Dat het toen nog twee dagen zou duren tot de geboorte, dat had niemand verwacht.
Zwaar moederschap
Ik merkte vrij snel dat het moederschap veel zwaarder was dan ik van te voren had gedacht. De hele dag ben je in dienst van je baby. Je hebt geen tijd meer om te douchen en tijd om te plassen heb je ook niet meer. Omdat ik al acht weken van mijn verlof erop had zitten, had ik nog maar acht weken over. Toen mijn dochtertje vier weken oud was, besefte ik dat ik vier weken later alweer aan het werk moest. Dat was het moment dat ik volledig in paniek raakte.
Niet klaar om weer te werken
Ik was helemaal niet klaar om weer aan het werk te gaan. Sterker nog, ik moest er niet aan denken om weer te moeten werken en tegelijkertijd mijn dochter achter te moeten laten bij iemand anders. Ik kende mijn dochter amper, laat staan de gastouder waar ze na die vier weken naartoe moest. Ik besloot om iets te doen wat helemaal niets voor mij was: mij overspannen te melden.
Op werk overspannen gemeld
Ik wist dat het bij mijn werk geen optie zou zijn om langer verlof te vragen. Dus ik besloot het over een andere boeg te gooien. Een week voordat mijn zwangerschapverlof eindigde, heb ik mij op werk overspannen gemeld. Mijn manager was allesbehalve blij, want hij had mij echt nodig, zei hij. Ik voelde mij even rot, maar ik bedacht me vrij snel dat mijn dochter mij veel harder nodig had. Ik besloot daarom voor mezelf en voor haar te kiezen.
Drie maanden thuis
Uiteindelijk ben ik iets langer dan drie maanden thuis bij mijn dochter gebleven. In de tussentijd moest ik meerdere gesprekken met de arbo arts aangaan, maar dat was het allemaal waard. Na die drie maanden voelde het voor mij oké om mijn dochter bij de gastouder achter te laten, zodat ik weer aan het werk kon gaan. Ik ben niet trots op mijn actie, maar ik heb er zeker geen spijt van.”
https://www.famme.nl/relatie-vragen/