Laura Saija Persoonlijk 30 mrt 2023, 19:06

Leestijd: 3 minuten

Karlijn (28): ‘Mijn omgeving begreep niet waarom ik rouwde om mijn miskraam’

Karlijn kreeg na haar miskraam te maken met vreemde opmerkingen uit haar omgeving. Niemand snapte waarom ze rouwde om haar miskraam. “Mijn moeder zei dat ik me geen zorgen moest maken, omdat ik gewoon weer zwanger kon worden”, vertelt Karlijn aan Famme.

“Door het dolle heen was ik toen ik een positieve test in handen had. Stijn en ik hadden al vier jaar een relatie en allebei waren we echt toe aan de volgende stap. We waren zo blij dat we het goede nieuws ook al met zeven weken zwangerschap van de daken schreeuwden.

Miskraam

Onze familie en vrienden, eigenlijk iedereen mocht weten dat we in verwachting waren. Ook tegen mijn leidinggevende op werk had ik al verteld dat ik zwanger was. Ik wist namelijk dat ze het fijn vond als ik het op tijd zou vertellen, zodat ze hier rekening mee kon houden en op tijd vervanging kon regelen voor mij.

Helaas, bij het eerste bezoek aan de verloskundige kwamen we er al achter dat er geen kloppend hartje meer was. Een missed abortion noemde de verloskundige het. Natuurlijk wist ik dat dit voorkomt, maar ik had niet verwacht dat het bij mij zou gebeuren. Ik was nog jong en Stijn en ik houden er een gezonde leefstijl op na.

Verdriet

Ik voelde meteen een intens verdriet, een gevoel dat ik nooit eerder gevoelt heb. De pijn in mijn hart en de teleurstelling waren onbeschrijfelijk. Ook was ik diep teleurgesteld in mijn eigen lichaam.

Stijn deelde het verdriet en de teleurstelling, maar voor hem was het anders. Hij had meteen de instelling dat het positief was dat het überhaupt gelukt was om zwanger te worden. Dit betekende dat we een goede kans hadden om nog eens zwanger te raken.

Niet overheen zetten

Zelf kon ik me er niet zo makkelijk overheen zetten. Dit was mijn kind en er was geen kloppend hartje. Hoe zal hij of zij eruit hebben gezien? Wat voor karakter zou deze baby gehad hebben? In ieder geval anders dan een eventueel volgend kindje, dat wist ik zeker.

Ik wilde mijn gevoelens delen met mijn vriendinnen, maar het werd niet begrepen. Ik kreeg de meest vreemde opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. ‘Het is maar beter zo, want misschien was er iets mis met de baby , zei een vriendin. ‘Misschien moet je de volgende keer meer rust nemen’, zei een andere vriendin.

Vreemde opmerkingen

Ook van mijn familieleden kreeg ik vervelende reacties. Zo zei mijn moeder dat ik me geen zorgen moest maken, omdat ik gewoon weer zwanger kon worden. Mijn leidinggevende op werk insinueerde dat ik niet meant to be was en dat ik er misschien nog niet klaar voor was.

Door al deze opmerkingen kreeg ik het gevoel dat ik niet mocht rouwen om deze miskraam. Ik voelde me eenzaam en werd door niemand begrepen. Ik lag nachtenlang wakker omdat ik in mijn hoofd aan het malen was.

Verdriet mag er zijn

Uiteindelijk ben ik via een forum om internet met een paar anders vrouwen in contact gekomen die ook een miskraam gehad hebben. Eindelijk voelde ik me begrepen en werd mijn verdriet gehoord. Niet alleen begrepen ze mijn eigen gevoelens, maar deze vrouwen kregen ook te maken met dezelfde opmerkingen.

Vak weten mensen ook gewoon niet wat ze moeten zeggen tegen iemand die een miskraam gehad heeft. Ze bedoelen het goed, maar het komt heel hard over als je net een miskraam gehad hebt. Ik weet nu dat mijn verdriet er mag zijn.”

https://www.famme.nl/missed-abortion-miskraam/