Muriel Oonincx Kinderen 24 aug 2020, 06:00

Leestijd: 4 minuten

7 situaties waarin je de NEE van je peuter bloedserieus moet nemen

‘Nee, nee, nee. Niet mama, selluf.’ Lippen stijf op elkaar, rug kaarsrecht als een plank. Een peuter weet dondersgoed hoe ‘ie duidelijk moet maken dat ‘iets’ – het maakt niet uit wat – niet, nee echt niet gaat gebeuren. En zoals dat met alles gaat wat je te veel hoort: je stopt met luisteren. Toch kun je in deze situaties maar beter de NEE van je peuter wel serieus nemen.

Ok, disclaimer. Ik ben nooit echt gestopt met luisteren naar de nee’s van mijn jongens op peuterleeftijd, maar ik nam ze wel met een korreltje zout. Het waren er op een gegeven moment zo veel en je wordt overspoeld met verhalen van andere moeders, met artikelen en berichten over de ‘Ik ben twee, dus ik zeg NEE-fase’, dat je het allemaal wat minder serieus neemt. Logisch, maar niet altijd de juiste beslissing. Er zijn momenten waarop je schijnbare dwarsigheid moet doorzien als een echte ‘Nee!’.

1. Nee, tegen eten

Als je de hele lijst van mogelijke gerechten en alternatieven al hebt afgewerkt. Van spaghetti, tot pannenkoeken, van zijn lievelings rijstprutje tot simpelweg een banaan. Van een boterham in de juiste stukjes tot oven frietjes. Als het bij een dikke ‘Nee’ blijft dan heeft het geen zin te forceren. Als ze echt honger hebben gaan ze wel eten en halen het tekort van de dag ervoor de volgende dag wel weer in.

2. Nee, tegen jouw hulp het eten in de mond te krijgen

Als jouw gedreven peuter zijn best doet het eten in zijn mondje te krijgen. Zij het met zijn vingers, zijn vuistjes of met een vorkje waarbij de berg steevast naar beneden dondert. Is het antwoord meermalen op jouw hulp ‘Nee, selluf doen’, zelfs als je de vrrrooeeemm/vliegtuig/auto/trein methode hebt geprobeerd, dan proberen ze duidelijk iets te leren. Ga op je handen zitten en probeer te genieten van deze aandoenlijke en dappere pogingen om een zelfstandige eter te worden.

3. Nee, tegen aangekleed worden door jou

Trek er maar een half uurtje extra voor uit. Als je peuter zichzelf wil aankleden dan zegt ‘ie daar eigenlijk mee dat er een stap naar onafhankelijkheid wordt genomen. Ze willen zich echt niet elke dag zelf aankleden en als dat in jouw geval wel zo is: Gefeliciteerd, dat wordt een doorzettertje. Er is een goeie reden waarom peuters willen ontdekken dat ze de meest basale dingen als zelf eten en zelf aankleden zelf willen doen. Snel genoeg vinden ze het weer heerlijk om door mama of papa geholpen te worden.

4. Nee, tegen iets engs (hoe onbenullig het ook lijkt)

Angst voor de meest gekke dingen kunnen je peuter helemaal vervoeren. En het kunnen de meest onverklaarbare dingen zijn, dus niet zoiets logisch als donkerte, spinnen of andere enge beesten. Nee, het kan zomaar de kleur paars zijn, of de knuffel van zijn zusje of een sok in de hoek.

Als je er eenmaal achter bent waar je peuter een irrationele angst voor heeft dan heeft het het meeste zin om dat bloedserieus te nemen en niet af te doen als iets onzinnigs. De angst gaat vanzelf over dus die enkele sok of knuffel hou je voorlopig lekker ver weg.

5. Nee, tegen iets nieuws

Nieuwe ervaringen kunnen ontzettend spannend zijn. Of het nu gaat om voor het eerst de zee in gaan, in de speeltuin een nieuw toestel uitproberen of op de loopfiets fietsen. Dwang zal nooit het juiste effect hebben, dus geef de ruimte om het moment te kiezen waarop hij eraan toe is.

6. Nee, tegen sociaal gedrag

‘Geef tante Ria een handje, kom op.’ Peuters en kleine kinderen kunnen heel verlegen zijn. Tegen totaal onbekenden, maar ook tegen een tante die ze af en toe zien. Vergeet regels over ‘hoe heurt het’, die gelden nog niet voor kleintjes. Dat betekent niet dat ze nooit handjes hoeven te schudden of iemand moeten aankijken. Ze leren het stapje bij beetje met jouw niet(!) dwingende hulp.

7. Nee, tegen kusjes en knuffels

Hoe graag je ook het liefst de hele dag je kind plat wilt knuffelen, hij zal er niet altijd behoefte aan hebben. En dat geldt helemaal voor de affectie, hoe lief bedoelt ook, van familie en anderen. Kinderen moeten altijd kunnen aangeven of ze het leuk vinden om gekust en geknuffeld te worden.

Gelukkig vonden en vinden mijn kinderen het heerlijk om veel affectie te tonen en ontvangen van ons. Als het om de cirkel erbuiten gaat, hoeven ze van mij nooit en te nimmer iemand te knuffelen of kussen als ze dat niet willen. Voor mij begint hier een eigen gevoel van grenzen stellen. Nee is nee en die kracht bezit je hoe jong je ook bent.

Lees ook:

• 5 x peutergedrag waar we gek van worden (maar wat wel noodzakelijk is voor hun ontwikkeling)
• 9 kleine dingen die de zelfstandigheid van jouw peuter te bevorderen
• *BOEM* daar valt je peuter weer! Waarom moet hij dan ook altijd overal op klimmen?