10x nachtmerries van iedere moeder met een dreumes
Als baby zijn ze über schattig en heerlijk rustig. Zo kun je gerust naar het strand gaan en je baby in een vouwtentje zetten, met knuffels en kraakboekjes. Jij kan gerust een boek lezen, want baby heeft geen grote plannen om uit te breken of zoek te raken. Als je dacht dat ze de eerste maanden veel aandacht vragen, wacht dan maar tot ze gaan lopen. Welkom in de wereld van de dreumes.
Dan is het namelijk afgelopen met de rust. Voordeel is wel dat de nachtrust over het algemeen ‘goed’ mag worden genoemd. Maar goed ook. Want zodra jouw pre-peuter gaat lopen, krijg je te maken met hartverzakkingen en paniekaanvallen. Rustig blijven is het devies. Natuurlijk moeten je ze vrijheid geven en stoppen ze hun vingers vroeg of laat een keer in een stopcontact.
Voor alle moeders met een dreumes
Maar het is belangrijk dat je grenzen stelt. Toch ontkom je niet aan hun avonturen. Extra alert zijn dus, vooral als hij of zij:
Opeens in de kinderstoel staat
Toen jij de beker met water aan het vullen was, vond je dreumes het tijd om op te staan. Een kind alleen laten is au fond geen probleem, alleen leer je dreumes dat-ie nooit mag staan in de kinderstoel. En anders heb je nog altijd de riempjes en de triptrap om vast te zetten!
Het traphekje heeft weten open te maken
Traphekjes zijn ondingen. Je hebt ze in allemaal soorten en maten en vaak klemmen ze ook nog. Toch is dichtgooien niet altijd een optie, omdat-ie dan vaak niet helemaal dicht zit. Vertrouw dus niet op de veiligheid van het traprek, want hij laat je misschien vroeg of laat in de steek.
Op de bank kan kruipen
Supergezellig, zo’n klein mensje naast je. Een dreumes vindt het alleen nog gezelliger als hij of zij ontdekt dat je ook op de bank kunt lopen. De voetjes zakken weg en het voelt alsof hij op een wolk loopt. Helaas is het evenwicht net zo stabiel als één gevulde fietstas en kun je opeens ‘bam’ horen.
Vol trots een zadeltje laat zien
Een wat? Dat is zo’n gootje mét spijker waarmee je de snoeren langs een plint bevestigd. Die kleine peutervingers weten daadwerkelijk alles los te maken. ‘Eten, mama, eten’.
Niet meer in de buggy wil en alleen maar op de stoep wil lopen
Zonder een hand te geven natuulijk, want ja, als je kunt lopen is het een no go om dit samen met een van je ouders te doen. Laatst liep ik vrolijk achter mijn dreumes aan, totdat ze besloot rechtsaf de straat op te rennen. De stoep aan de overkant was blijkbaar véél interessanter. Denk nooit: ‘dat doet mijn dreumes niet.’ Ze zijn zo onbetrouwbaar als de neten…
Groot genoeg is om bij de pannen te kunnen
Dan bedoelen we de pannen die op het fornuis staan. Leer ze, zodra ze kunnen lopen, dat het gebied rond de oven alleen voor papa of mama is.
Kraaiend de kamer door rent met een pen in de hand
Serieus, die kleine geluidjes zijn té lief, maar als jij tijdens het maken van je dagelijkse to-do lijst plots je pen kwijt bent (of erger je Edding marker), richt je blik dan op je dreumes. Die dikke vetkrijtjes zijn stukken veiliger! (Met W40 krijg je het in no-time van de muren.)
Je make-uptas overhoop haalt
Voor alle moeders met meisjes: een dreumes kopieert gedrag. Ook je opmaak-rituelen worden letterlijk overgenomen. Jij een laag mascara, zij ook (met een oude gesloten mascara dan hè). Pas op dat er geen scherpe voorwerpen in je make-up tas zitten zoals pincetten of nagelschaartjes. Dit is namelijk niet bestemd voor het wimpergebied van dreumesen. Al vinden zij van wel, overigens.
‘Nee zelluf doen’, begint te zeggen
Yes! Hij of zij begint te praten tijdens de dreumesperiode. Nu kunnen ze zich eindelijk uitdrukken! Forget it. Het dreumesvocabulair beperkt zich tot ‘nee’, ‘mama’ en ‘zelluf doen’. Je dreumes leidt in tegenstelling tot de babyfase aan extreme zelfoverschatting. Best te waarderen hoor. Afgelopen weekend wilde mijn dreumes geheel zelfstandig een mandarijn pellen en opeten. Toen ik daar lief en geduldig bij wilde helpen, omdat ze dat natuurlijk helemaal niet kan, was de boot aan. ‘Zelllufff doen!’. Toen ik mijn handen in de lucht gooide en ‘Zoek het dan zelluf maar uit’ riep, kreeg ik vervolgens na ettelijke pogingen te horen: ‘Nee, mama doen’. Zucht. Story of my life nu…
Het woord ‘koekie’ onder de knie heeft
‘Wil je een boterham?’ ‘Nee (inclusief hoofdschuddende bewegingen en frappante keelgeluiden)’. ‘Water?’ Einde verhaal. ‘Koekie!’ Bij het horen van wat klinkt als een ontkennend antwoord, schieten de handjes in een rap tempo naar voren en begint ze druk te ‘watertrappelen’. Oh, dat was ik nog vergeten te vertellen. Dreumesen kunnen nogal, uh, driftig worden. Man, man, man. Naar ons idee is een vloer vrij hard. Een dreumes denkt hier volstrekt anders over. Net als op een survival parcours schiet de dreumes naar de grond en begint een geluid te produceren waarbij de eerste paar seconden geluidloos lijken te zijn. Maar dan… Toch maar zo’n hoog verantwoord koekje, misschien?
Lees ook: