Sabine van der Spoel Persoonlijk Gisteren, 09:02

Leestijd: 5 minuten

Myra: ‘Ik kan geen 300 euro ophoesten voor een vrijgezellenfeest’

Voor de aanstaande bruid is het vrijgezellenfeest vaak een prachtige dag, maar laten we eerlijk zijn: het plannen ervan kan een nachtmerrie zijn. Dat heeft ook Myra (31) onlangs ondervonden. Een goede vriendin van haar trouwt in april, maar het vrijgezellenfeest dat haar vriendinnengroep aan het plannen is, ligt ver buiten Myra’s budget.

“Lilian is een goede vriendin van me. We kennen elkaar al sinds de basisschool en zijn elkaar nooit uit het oog verloren, zelfs niet toen zij naar Amsterdam verhuisde en ik in het noorden bleef. Eind april stapt ze met de liefde van haar leven in het huwelijksbootje en natuurlijk wil ik graag bij het bijbehorende vrijgezellenfeest zijn. Haar vriendinnen uit de stad willen groots uitpakken voor het feest, maar hoe graag ik ook mee zou willen doen, ik kan het me simpelweg niet veroorloven.

Naar Parijs

Toen Lilian naar Amsterdam verhuisde, maakte ze nieuwe vriendinnen die – door hard te werken, dat wel – duidelijk gewend zijn aan een ander soort levensstijl. Op vrijdagavond luiden ze het weekend in met oesters en champagne en hoewel ze hun kleding vaak bij Zara en H&M kopen, dragen ze er graag een designertas bij. Ze hebben allemaal een goed inkomen en vinden het logisch om dat uit te geven aan luxe. Dat is natuurlijk hun goed recht, maar toen ik werd toegevoegd aan de groepsapp voor Lilians vrijgezellenfeest, werd al snel duidelijk dat we te maken hebben met een inkomensverschil. 

De meiden hadden grootse plannen: ze wilden Lilian meenemen naar Parijs voor een driedaagse trip. Een superleuk idee natuurlijk, maar ik wist meteen dat ik het me niet kon veroorloven. Ik ben een half jaar geleden moeder geworden en sindsdien is het budget van mijn man en mij krapper geworden. Luiers, babyvoeding, kinderkleding – het loopt zo snel op. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de babyuitzet. Die heeft een grote hap uit mijn bescheiden spaarrekening genomen. Daarnaast ben ik een dag minder gaan werken vanwege de zorg voor mijn baby, waardoor er maandelijks weinig overblijft. Dat ik momenteel per maand nog maar 100 euro spaar – als ik geluk heb – ga ik natuurlijk niet zomaar met die meiden delen. 

Honderden euro’s 

Het vrijgezellenfeest voor Lilian zou zo’n 400 euro per persoon gaan kosten. Aan Lilians vriendinnen legde ik uit dat ik niet zo’n groot budget had en dat Parijs moeilijk zou worden. Ik stelde voor dat ze zonder mij gingen, maar ze stonden erop dat ik erbij zou zijn. Mijn vriendschap met Lilian is de langste van alle andere vriendschappen en de meiden vonden dat ik erbij moest zijn. Ze zouden daarom het programma gaan aanpassen. Dat vond ik ontzettend lief. Ik hoopte op iets betaalbaarders, zoals een leuke activiteit in Nederland, gevolgd door een gezellig etentje met cocktails. 

Enkele dagen later kreeg ik een bericht in de groepsapp. Ze hadden het programma omgegooid, maar Parijs bleef het doel. In plaats van twee nachten zouden we maar één nacht blijven. Dat zou de kosten drukken naar 300 euro per persoon. We zouden goedkoop naar Parijs kunnen reizen met de trein en een budgetvriendelijke Airbnb voor zes personen kunnen boeken. Wel moesten we de knoop snel doorhakken, want anders zouden de treintickets straks nog omhoog gaan.

Weer nee

Hoe doordacht hun aanpassingen ook waren, ik kon die 300 euro nog steeds niet missen. Bovendien vermoed ik dat hun inschattingen niet helemaal correct zijn. Ik kan me niet voorstellen dat twee dagen in Parijs met die meiden onder de 300 euro blijft. Bovendien zou ik dan nog eerst van het noorden met de trein naar Amsterdam moeten reizen, wat ook weer voor extra kosten zou zorgen. Dus er zat voor mij niets anders op dan wéér nee te moeten verkopen. 

Opnieuw typte ik in de groepsapp dat ik helaas niet mee kon. Ik schreef dat ik het enorm waardeerde dat ze zo hun best hadden gedaan, maar dat het er voor mij nog steeds niet in zat. Ik voelde me enorm bezwaard. Ze hadden hun best gedaan – op hun manier, tenminste – en ik kon weer niet mee. Ik vond het nu ook te laat om aan te geven dat ik had gehoopt op een bescheiden vrijgezellenfeest in Nederland.  

Nóg een voorstel 

De meiden waren opnieuw begripvol en benadrukten dat ze het jammer vonden dat ik niet mee kon. Ik dacht dat daarmee de kous af was, maar een paar dagen later kwam er wéér een bericht in de groepschat. Ze hadden samen besloten om Lilians deel onderling te betalen. Ik hoefde dan alleen nog mijn eigen kosten te dragen.  

Hoewel het voorstel lief bedoeld was, voelde ik me opnieuw in een lastige situatie geplaatst. Ik kon wel huilen. Ik had nu al twee keer gezegd dat ik het me niet kon veroorloven, maar nu moest ik een derde keer gaan delen met deze meiden dat ik het geld niet had. Hoe leuk een weekendje naar Parijs ook is, het is voor mij niet mogelijk. Maar het gevoel dat ik ervaar bij het idee dat ik het vrijgezellenfeest wéér moet afwijzen, is moeilijk te omschrijven. Het schaamtegevoel is zelfs zo groot, dat ik bijna overweeg om toch maar in te stemmen. Het wordt lastig, maar misschien dat ik thuis een financiële oplossing kan vinden om toch mee te kunnen. “

Meer lezen?

1. 7 tips van moeders die nooit te veel geld uitgeven.
2. Luc’s werkloze vrouw wil een nanny: ‘Ze denkt dat het geld op mijn rug groeit’.
3. Voor zo weinig geld kun je iedere dag gezond eten per huishouden.
4. Eline (34): ‘Mijn schoonmoeder vraagt geld voor het oppassen’
5. 9 financiële tips om geld te besparen als kersverse moeder.