Laurien Bleeker Columns 12 mei 2023, 12:56

Leestijd: 3 minuten

Laurien: ‘Daar ligt je moederhart dan op een Deens plein in duizend stukjes’

Met drie kinderen is er altijd wel iets wat redacteur Laurien bezighoudt. Ze schrijft graag over van alles wat met (haar) kinderen en opvoeden te maken heeft. Een tip: lees het met een knipoog. Dit keer gaat haar column over Moederdag terwijl je kinderen niet om je heen zijn.

“Moederdag is eigenlijk al geweest voor mij. Niet dat ik die dag beladen ben met knuffels, kusjes en cadeautjes hoor. Nee, mijn kinderen waren niet eens in de buurt. Ik was in Kopenhagen en tuimelde zo in een ge-wel-dige vintage markt vol Scandinavische kledingstukken, schoenen en accessoires voor weinig. De zon scheen, er was koffie en ik wist niet waar ik moest beginnen met struinen en snuffelen tussen al dat moois. Net toen ik bij een rek vol Stella Nova en Ganni parels stond, werd ik gebeld (of eigenlijk gefacetimed) door de man.

Gek, dacht ik nog, want we hadden elkaar even daarvoor nog via appjes gesproken. Hij wist dat ik op pad was. Ik nam op en zag twee sippe gezichtjes en heel veel rood haar op mijn beeldscherm. Het waren de jongens die hadden uitgevonden hoe ze mij via hun tablet konden Facetimen. Ik was op dat moment drie dagen weg en zou in de avond alweer lekker thuis zijn. Ze riepen hoe erg ze me misten en dat ik snel naar huis moest komen. Ik slikte snel wat tranen weg en vertelde ze dat ik bijna naar het vliegveld ging op weg naar Nederland. Ze bleven roepen dat ik wel echt nu naar huis moest komen en de middelste begon zelfs te huilen. Daar ligt je moederhart dan op een Deens plein in duizend stukjes.

Momlife: dit is ook Moederdag

Toen ze wat rustiger waren, hingen we op en voelde ik me toch ook wel even heel erg dankbaar voor deze liefste kindjes. Na een shoptherapie-sessie en wat dure Deense koffietjes vertrok het vliegtuig aan het einde van de middag weer naar Nederlandse bodem. Ik had de kinderen natuurlijk ook enorm gemist. Bij aankomst ‘s avonds stonden ze met z’n allen op me te wachten en werd ik wél beladen met liefde, knuffels en kusjes. Ze waren zo blij om me te zien en hadden me zo gemist, dat dat moment voelde als mijn Moederdag. Niets gaat boven knuffels van je kinderen, hier draait het hele Moederdag-gebeuren toch om? Laat dat ontbijtje op bed zondag maar zitten.

Een dag later werd ik nogmaals een paar keer verrast, maar dan niet door leuke moederdagdingen, maar door #momlife situaties. Zo belandde ik in een luizenplaag en kon ik een vreemde stank in huis ook niet verklaren. Bovendien stond de vuilniszak van voor mijn stedentripje ook nog steeds netjes in de keuken naast de vuilnisbak. Nee, daar kwam de stank niet vandaan. Het bleken de sneakers van de oudste te zijn, alsof ‘ie in de sloot had staan springen, zo roken z’n schoenen. Bovendien waren ze nat. Momlife was weer aan hoor en ik begon mijn dag met luizenpluizen, schoenen wassen en de man naar de vuilnisbak sturen. Toch zou ik ook deze dingen voor geen goud willen missen. Oké, de luizen wel graag. Oh en dat ontbijtje op bed zondag mag trouwens best.”

Laurien: ‘Na zeven jaar en drie kinderen verder gun ik mezelf wat vaker me-time’