Dit zijn de 7 stadia waar je doorheen gaat na een miskraam (volgens een expert)
Op het ene moment ben je in de zevende hemel, omdat je (eindelijk) een positieve zwangerschapstest in je handen hebt, en het andere moment krijg je een miskraam. Het gebeurt best vaak, er wordt alleen best weinig over gesproken. Dat maakt het verwerken van een miskraam niet makkelijker
Wij spraken daarom met Irene Otto, zij begeleidt in haar praktijk vrouwen die hiermee te maken hebben gehad. Om begrepen te worden, andere vrouwen te begrijpen en een miskraam te verwerken, legt ze hieronder uit door welke stadia je gaat als je een miskraam hebt gehad.
Dit artikel verscheen eerder op 20 maart 2017.
Miskraam verwerken
Irene is eigenares van Praktijk Janna, een plek waar ze vrouwen steun en begeleiding biedt na het krijgen van een miskraam, en heeft zelf twee keer een miskraam gehad. ‘”Het is belangrijk om te weten dat iedereen anders omgaat met een verlies, en dat het niet om een rijtje standaard stadia gaat waar iedereen doorheen moet gaan.”
Een beeld schetsen kan Irene naar aanleiding van de verhalen in haar praktijk en haar eigen ervaring wel. Volgens haar zijn er, hoewel elke vrouw natuurlijk anders is, ruwweg 7 stadia waar je doorheen gaat.
1. Ongeloof
‘Of je er nu in je eigen omgeving of bij de gynaecoloog of verloskundige achterkomt dat je een miskraam hebt gehad, de klap is enorm groot.
Of je nu een aantal weken of een paar maanden zwanger was, je bereidt je hoe dan ook voor op iets wat dan ineens niet zo mag zijn. Letterlijk alle plannen die je voor jullie gezin had, vallen ineen.
Het is volkomen normaal dat je helemaal van je stuk bent, dat je niet weet hoe je moet omgaan met alle emoties die op je afkomen.’
Onderzoek: progesteron kan meerdere miskramen achter elkaar voorkomen
2. Het vertrouwen in je lichaam is compleet verdwenen
‘Omdat we ons met voorbehoedsmiddelen zo goed kunnen beschermen tegen zwangerschap, lijkt het of we er dan ook vanuit gaan dat we een zwangerschap dan ook kunnen plannen. Als dat misloopt, is het logisch dat je het vertrouwen in je eigen lichaam verliest.’
3. Erover praten
‘De één vindt het prettig om er zo min mogelijk over los te laten, terwijl de ander er heel veel baat bij heeft om het gesprek aan te gaan met anderen.
In de praktijk merk ik dat mannen en vrouwen heel anders in dit punt staan. Mannen staan letterlijk naast hun vrouw, ze voelen niet wat er in haar lichaam gaande is.
Ook gaan mannen en vrouwen vaak heel anders om met verlies. Dat kan soms spanningen of miscommunicaties geven, waardoor vrouwen zich minder goed begrepen voelen.
Vaak helpt het als je er met lotgenoten of deskundigen over praat, omdat zij weten wat er door je heen gaat.’
4. Naar oorzaken zoeken
‘Ik merk dat veel vrouwen op zoek gaan naar wat ze verkeerd hebben gedaan. Het schuldgevoel is vaak heel erg groot. Had je eerder aan de bel moeten trekken? Dat stukje brie niet moeten nemen, misschien?
Dat is heel normaal, omdat we graag willen dat de dingen logisch zijn. We zijn geneigd te denken in oorzaken en gevolgen. Helaas bestaan er op sommige vragen geen antwoorden, en zullen we verder moeten zonder dat we weten waarom ons iets is overkomen.’
5. De drempel van de uitgerekende datum
‘Een van de eerste dingen die je doet (of de gynaecoloog laat doen) als je weet dat je zwanger bent, is uitrekenen wanneer je je kindje in je armen kunt hebben.
Als die datum in zicht komt herleef je alles weer opnieuw en realiseer je je weer wat je niet zult hebben. Dat kan heel zwaar zijn en kun je ook ervaren als een terugslag naar je verdriet.’
6. De vergelijking met andere vrouwen
‘Telkens als er een zwangere vrouw of een leuk gezinnetje voorbij komt lopen, voel je een steek in je buik. Dat is een diepgewortelde jaloezie waar je niks aan kunt doen.
Dat betekent trouwens niet dat je het die andere vrouwen niet gunt. Je ziet alleen letterlijk voor je wat bij jou niet zo mocht zijn.
We zijn vaak geneigd om jaloezie als negatieve emotie te zien, maar eigenlijk is het niks anders dan spijt hebben voor jezelf. Daar is niks negatiefs aan.’
7. Een onbezorgde zwangerschap zit er niet meer in
‘Omdat je aan den lijve hebt ondervonden wat er mis kan gaan, zul je, als je weer zwanger raakt daar niet meer zomaar van kunnen genieten. Het vertrouwen komt langzaam terug, maar onbezorgd zwanger zijn is er niet meer bij.’
Vind je het moeilijk om met iemand te praten die een miskraam achter de rug heeft? Zeg deze dingen in ieder geval niet.