Valéry de Voijs Algemeen 17 feb 2023, 13:31

Leestijd: 4 minuten

Mirjam (32): ‘Twee jongetjes terroriseren het hele kinderdagverblijf’

Lucas (3) ging altijd met veel plezier naar het kinderdagverblijf. Sinds een paar maanden is daar echter verandering in gekomen. Twee kinderen op het kinderdagverblijf vertonen namelijk pestgedrag. Niet alleen de zoon van Mirjam (33) heeft er last van; de hele klas lijkt er onder te lijden.

“Het is toch verschrikkelijk dat er heel veel kinderen met tegenzin nu naar school gaan, omdat twee kinderen zich niet kunnen gedragen?”

Pestgedrag op het kinderdagverblijf

“Lucas ging altijd met veel plezier naar het kinderdagverblijf. Hij was erg sociaal, en speelde vrolijk met andere kinderen. Wanneer ik hem in de namiddag ging ophalen, wilde hij vaak niet eens mee. Dan was hij te druk met zijn vriendjes aan het spelen, en keek hij niet eens naar mij op.

Een paar maanden geleden begon dat te veranderen. Wanneer ik ‘s ochtends zijn schoenen aan wilde doen, begon hij uit protest te schoppen en huilen. Hij wilde absoluut niet naar het kinderdagverblijf. De eerste keer dacht ik dat hij zich aanstelde, of gewoon niet zo’n zin had. Ik dacht er in ieder geval niets achter, en zette hem toch in de auto om naar het kinderdagverblijf te brengen.

Het gehuil bleef ‘s ochtends aanhouden, en ook wanneer ik hem ging ophalen aan het einde van de dag zat hij al met zijn tasje klaar bij de deur. Een goede vriendin brengt haar dochter naar hetzelfde kinderdagverblijf. Ook zij zag een verschil in het gedrag van haar kind.

In de hoek

Kort daarna vertelde de leidster dat er een nieuwe jongen in de klas is gekomen die een negatieve invloed heeft op de sfeer in de groep. Deze nieuwe jongen vertoonde namelijk pestgedrag, en stookte een andere jongen op om hetzelfde te doen. Samen bepaalden deze jongens de sfeer in de groep. Van de leiding hoorde ik dat ze het speelgoed van Lucas afpakte, of grof taalgebruik gebruikte.

Ik wist niet wat ik hoorde. Deze jongens waren nog maar drie jaar oud, en zeiden nu al dingen als ‘jij bent een broekkakker’ of ‘jij mag hier niet spelen want jij stinkt’. Waar ze die woorden vandaan haalden, is voor mij nog één groot vraagteken. De leiding vertelde dat ze de jongens in de hoek hadden gezet, maar dit was natuurlijk geen langetermijnoplossing.

De leidster raadde mij ook aan om Lucas te leren om van zich af te bijten. Natuurlijk ken ik mijn zoon heel goed, en ik zie ook in dat hij inderdaad heel lief is. Hij bijt niet van zich af, en mag inderdaad leren om voor zichzelf op te komen. Toch vond ik dat het probleem niet bij hem lag.

Ik kwam erachter dat meerdere kinderen last hadden van deze jongens. De leiding bleef volhouden dat ze het pesten aanpakten, maar als ik concreet vroeg wat zij deden kreeg ik als antwoord: ‘We zetten ze regelmatig in de hoek’. Dat was voor mij geen oplossing. Gesprekken met de ouders van deze jongens hielpen kennelijk ook niet. Schijnbaar zagen de ouders het probleem niet in, want er kwam geen verbetering.

Naar een ander kinderdagverblijf

Twee weken geleden kwam Lucas thuis. Tijdens het eten begon hij heel hard te lachen en schreeuwen en zei op een treiterende toon tegen zijn vader dat hij een broekkakker was. Dat was voor mijn man de druppel. Hij is toen meteen naar de leiding op het kinderdagverblijf gegaan en heeft gezegd dat er een andere oplossing moest komen. Als dat niet zou gebeuren, zou hij Lucas van het kinderdagverblijf halen.

Daar schrok de leiding van. Zij waren bang dat als Lucas zou vertrekken, er meerdere kinderen zouden gaan. Het is natuurlijk belachelijk dat twee jongens een heel kinderdagverblijf terroriseren. Er is toen een spoedvergadering geweest, waar het probleem besproken is. In overleg met de ouders zijn de twee jongens uit elkaar gehaald.

De leiding had namelijk het vermoeden dat ze individueel geen schade zouden aanrichten. Of dat inderdaad het geval is, zal aankomende tijd blijken. We geven het namelijk op deze manier nog één kans. Als Lucas met tegenzin naar het kinderdagverblijf blijft gaan, is het voor ons einde verhaal. Ik laat mijn zoon namelijk niet op deze jonge leeftijd in een onveilige en nare situatie verkeren.”

Cindy: ‘Ik wil voorkomen dat mijn kind gepest wordt, maar ga daarin misschien te ver’