Valéry de Voijs Persoonlijk 21 mrt 2025, 09:02

Leestijd: 3 minuten

Melanie slaapt sinds vijf jaar op de bank: ‘Ik gun mijn kinderen een eigen kamer’

Veel alleenstaande ouders kennen het probleem: te weinig ruimte in huis. Na een scheiding of verandering in de gezinssituatie kan het gebeuren dat je moet kiezen wie waar slaapt. Voor Melanie (37) was die keuze snel gemaakt. Ze woont met haar twee kinderen in een appartement met twee slaapkamers. Dat betekent dat de alleenstaande moeder op de bank slaapt.

“Ik had nooit gedacht dat ik zou scheiden. Mijn man en ik waren gelukkig – althans, dat dacht ik. Maar om privéredenen gingen we zo’n vijf jaar geleden uit elkaar. Het was een zware periode, vooral omdat we twee kinderen hebben. Je wilt hen stabiliteit bieden, maar alles veranderde.

Twee kinderen; twee slaapkamers

Ik vond gelukkig snel een fijn appartement. Het is best ruim, heeft een groot balkon en zelfs een ligbad waar ik onwijs blij mee ben. Het enige ‘probleem’ is dat er maar twee slaapkamers zijn. In theorie hadden mijn kinderen samen op één slaapkamer kunnen slapen, maar dat bleek lastiger dan gedacht.

Aan het begin probeerde ik het nog. Ik zette een kamerscherm neer, verdeelde de ruimte eerlijk en hoopte dat het zou werken. Maar nee. Ze kibbelden over álles: het licht moest aan of juist uit, de één wilde nog wakker blijven terwijl de ander al sliep, en dan was er nog het gesnurk en het gewoel in bed. Alsof dat nog niet genoeg was, moest de een ‘s nachts vaak naar de wc, waardoor de ander steeds wakker werd. Het werd gewoon een chaos.

Geen privacy

Op een gegeven moment had ik er genoeg van. Ik vond het sneu dat ze geen privacy hadden en merkte dat het hen geen rust gaf. Toen heb ik besloten: mijn kinderen krijgen allebei hun eigen slaapkamer. Ik heb ze helemaal ingericht, helemaal in hun stijl. Leuke meubels, gezellige decoratie, speelgoed – echt hun eigen plekjes.

Mijn oude bank heb ik verkocht en een slaapbank gekocht. Overdag is het een gewone bank waar we op kunnen zitten, en ‘s avonds klap ik ‘m uit, pak ik mijn dekbed en verandert de woonkamer in mijn slaapkamer. Mijn kleding ligt in een kast op de gang, en mijn verzorgingsproducten staan in de badkamer. Het is niet ideaal, maar het werkt.

Mijn rug is er niet al te blij mee en natuurlijk mis ik mijn eigen plekje. Ook zal ik wellicht in de toekomst een nieuwe vriend krijgen. Dan zal ik zeker wel verlangen naar een eigen slaapkamer en een fatsoenlijk bed. Maar voor nu hebben mijn kinderen hun eigen slaapkamer nodig, en als dit betekent dat ik iets moet inleveren, dan is dat maar zo.”

Edith (32) heeft geen energie om een leuke moeder te zijn: ‘Ik ben altijd moe’

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.