Max (38) denkt soms aan een open relatie: ‘Ik hou van haar, maar mis afwisseling’
Max is drie jaar getrouwd met Tamara en samen hebben ze een peuter. Een perfect leventje, zou je denken, maar toch is dat niet het geval. “Ik mis mijn vrije leventje van vroeger”, vertelt hij aan Famme.
“Tot vier jaar geleden had ik een leven dat bestond uit festivals bezoeken, aan de bar hangen en dronken worden. Naast hard werken natuurlijk. Toen ik Tamara op zo’n festival tegenkwam, veranderde dat al snel. Binnen twee maanden was ze zwanger.
In paniek
In het begin raakte ik in paniek. Ik? Vader? Ik had er nooit eerder aan gedacht. Maar nu zat het er toch echt aan te komen. Ik probeerde het positieve ervan in te zien en er samen met Tamara voor te gaan. Ze zei haar appartement op en trok bij mij in.
Bescheiden huwelijk
Ik besloot haar ten huwelijk te vragen om het helemaal officieel te maken. Dat was nog best een heftige stap, helemaal voor mij, die een paar maanden eerder nog de forever single was. Het werd een bescheiden feestje met onze familieleden en beste vrienden.
Vrijheid blijheid
Na de geboorte van Thomas werd het pas écht. Ik vond het direct fantastisch om vader te zijn, maar ook heftig. Ik kon niet even meer een avondje weg, want dan had ik het idee dat ik Tamara en Thomas in de steek liet. Pas toen Thomas negen maanden was, ging ik weer eens uit. Ik snakte naar wat ‘vrijheid blijheid’.
Gevoel van leegte
Het was leuk om weer even het oude gevoel van vrijheid te proeven, maar het voelde ook leeg. Ik besefte dat ik niet alleen het uitgaan miste, maar ook de spanning van nieuwe ontmoetingen. Vroeger was dat deel van mijn leven: mensen leren kennen, flirten, een avond eindigen zonder te weten waar het precies naartoe zou gaan. Die vrijheid – en ja, ook de wisselende bedpartners – dat mis ik.
De liefde voor Tamara
Tamara is de vrouw met wie ik mijn leven wil delen. Ze is een geweldige moeder voor Thomas en ik geniet van de momenten die we samen als gezin hebben. Maar hoe meer ik nadenk, hoe vaker ik me afvraag of dit genoeg is. Niet omdat ik Tamara niet meer aantrekkelijk vind, maar omdat ik mezelf soms gevangen voel in het dagelijkse ritme van werk, opvoeden en huiselijkheid.
De angst om een open relatie te bespreken
Het idee om een open relatie aan te kaarten speelt steeds vaker door mijn hoofd. Maar hoe breng je zoiets ter sprake zonder je partner te kwetsen? Wat als Tamara denkt dat ik haar niet meer leuk vind, terwijl dat helemaal niet zo is? Het laatste wat ik wil, is haar pijn doen of ons huwelijk op het spel zetten. Maar ik ben ook bang dat ik deze gevoelens niet kan blijven negeren. Wat als ik ze opkrop en dat onze relatie uiteindelijk nog meer schade oplevert?
Twijfels en mogelijke gevolgen
Ik twijfel om een open relatie bespreekbaar te maken. Misschien begrijpt Tamara het wel helemaal niet, of ziet ze het als een teken dat ik niet meer gelukkig ben met haar. En als ze er wél voor openstaat, wat dan? Hoe werkt zoiets eigenlijk? Hoe zorg je dat je elkaar niet kwijtraakt in zo’n situatie? Die vragen houden me ’s nachts wakker.
Risico nemen
Ik sta op een soort kruispunt. Ik kan zo doorgaan en hopen dat deze gevoelens vanzelf verdwijnen, of ik kan het risico nemen en eerlijk tegen Tamara zijn. Hoe moeilijk het ook is, ik wil ons huwelijk niet laten vastlopen omdat ik iets verzweeg. Maar de woorden vinden en het moment kiezen, dat is misschien nog wel het moeilijkste. Hoe zeg je tegen de vrouw van wie je houdt dat je iets mist, zonder haar te verliezen?”
Kirsten en Freek hebben een open relatie. Freek ging hier met tegenzin mee akkoord nadat Kirsten al veelvuldig was vreemdgegaan met verschillende mannen.
Iets voor jou? Dit zijn de voor- en nadelen van een open relatie