Mirthe Diemel Peuter Gisteren, 13:03

Leestijd: 4 minuten

Mama blundert: ‘Mijn zoontje plaste in een volle bus in zijn broek’

Alle moeders hebben wel eens zo’n moment waarop het éven misgaat op ouderschapsvlak. Gelukkig kunnen ze er in de meeste gevallen achteraf ook hartelijk om grinniken. In Mama Blundert deelt een moeder haar grootste blunder. Zoals Myra, die haar zoon niet op tijd liet plassen.

Het had wat voeten in de aarde om Thom zindelijk te krijgen. Ik was hartstikke fanatiek en wilde hem zo vroeg mogelijk uit de luiers krijgen, dus begon hem met anderhalf al te ‘trainen’ op het potje. Zonder succes, overigens – hij weigerde pertinent om op dat ding te gaan zitten. Ik probeerde van alles: boekjes, stickervellen, cadeautjes, ijsjes, maar niks hielp. Ja, ik wist het echt wel hoor, dat hij nog hartstikke jong was, ik moest het wat meer loslaten.

Zenuwen

Maar Thom bleek een hardnekkig geval, want ook met twee jaar lukte het niet om hem zindelijk maken, met drie jaar niet, en toen hij richting de vier ging, kreeg ik de zenuwen – hij ging al bijna naar school, hoe moest dat nou? Kinderen moeten dan immers zindelijk zijn. Ik weet ook niet wat het precies was bij Thom: de ene keer lukte een plasje op het potje wel, maar de volgende keer weigerde hij pertinent en plaste hij weer in zijn luier.

Vlak voor de zomervakantie

En toen, eindelijk, een wéék voordat hij vier werd, had hij het door: ineens plaste hij op de wc. Wat was ik opgelucht en wat was hij trots dat het was gelukt. Ik had het geluk dat hij voor de zomervakantie jarig was, waardoor ik de hele verdere zomer nog had om hem aan zijn zindelijkheid te laten wennen. Met hier en daar een ongelukje, maar dat kan gebeuren natuurlijk. Zolang ik hem er maar geregeld aan herinnerde dat hij moest gaan plassen en we voor vertrek ook naar de wc gingen, viel de schade mee.

Op het nippertje de bus

Maar toen was er die ene dag, we zouden net die dag met de bus naar de dierentuin gaan. We hebben een auto, maar Thom is verzot op bussen en de verbinding tussen ons huis en de dierentuin was goed, dus het was een schepje bovenop een perfecte zomerdag. Ik had helemaal uitgekristalliseerd hoe laat de bus zou gaan, maar puntje bij paaltje – zoals dat gaat – hadden we ineens nog maar tien minuten tot de bus zou gaan rijden en moesten we ons al rennend naar de bushalte begeven. Ha, op het nippertje, dacht ik opgelucht toen we in de bus zaten.

Blunder: niet laten plassen

Maar er was één ding waarmee ik totaal geen rekening had gehouden: in alle haast was ik vergeten Thom vooraf te laten plassen. Niet aan denken, en vooral niet zeggen, dacht ik in mezelf. De dierentuin was een half uur rijden, dus dat moest haalbaar zijn. Tot Thom tien minuten voor aankomst begon te wiebelen. ‘Ik moet plassen, mam’, zei hij tegen me. Ik vroeg of hij het nog even kon volhouden en dat we er bijna waren, maar keek steeds moeilijker. ‘Mam, ik kan het niet meer ophouden’, piepte hij. Ik kreeg het bloedheet, en het enige wat ik op dat moment kon bedenken is dat ik nog een hydrofiele doek in mijn tas had zitten. Ik griste dat ding eruit, deed Thom zijn broek omlaag en liet hem, in die busstoel, bovenop die doek plassen. O, de blikken die ik kreeg van andere mensen. Ook de buschauffeur was not amused, hij kwam echt boos naar ons toegelopen, begon al over een boete, maar dimde wat in toen hij zag dat de tranen in mijn ogen stonden en ik die doek had gebruikt – daarmee leek het niet in de stoel te zijn getrokken. Maar goed, het bleef natuurlijk een enorme blunder van me dat ik Thom niet had laten plassen. Al mis ik de volgende keer tien bussen, naar de wc gaan zal hij.”

Het kan best uitdagend zijn, maar hier lees je wanneer je met zindelijkheidstraining kunt beginnen.

Mama blundert: ‘Ik had haar luier in de wasmachine gegooid’