Mama blundert: ‘Tijdens de afspraak op het consultatiebureau vloekte mijn peuter’
Alle moeders hebben wel eens zo’n moment waarop het éven misgaat op ouderschapsvlak. Gelukkig kunnen ze er in de meeste gevallen achteraf ook hartelijk om grinniken. In Mama Blundert deelt een moeder haar grootste blunder. Zoals Rosa (29), die zich doodschaamde toen haar peuterzoon vloekte tijdens een afspraak op het consultatiebureau.
“Meestal ben je een trotse moeder als je kind zijn eerste woordjes zegt. Joshua was er wat dat betreft vroeg bij. Op eenjarige leeftijd zei hij al woorden als poes, bal, mama, papa en hond, met twee jaar sprak hij al hele zinnen. Of ik daar veel voor deed? Niet per se, ja, natuurlijk lazen we hem elke avond een boekje voor, maar het talige zat er blijkbaar gewoon in. Ja, dat vond ik wel leuk, hij liep erg voor op andere kinderen en was al zo lekker wijs.
Vier lettergrepen
Maar goed, het feit dat hij zo talig was, betekende ook dat hij elk woord opzoog als een spons. De eerste keer dat hij het woord ‘nietmachine’ vlekkeloos na zei – toch best ingewikkeld met vier lettergrepen – keek ik vol verbazing. Kortom: mijn moeder ego werd flink gestreeld met al deze peuterkennis en kunde.
Vloekende papegaai
Het betekende óók dat ik blijkbaar erg op mijn eigen woorden moest gaan letten. Sowieso ben ik iemand die snel weleens vloekt. Dan stoot ik mijn teen en floept het eruit, een soort automatisme bijna. Ik praat het daarmee niet goed, maar ik doe het ook niet per se expres, ofzo. Enfin, toen ik laatst thuis was en – een klassieker – met mijn voet op een blokje duplo ging staan, riep ik net iets te hard dat drieletterwoord dat begint met een k en eindigt met een t. Tja, Renze was daarbij en voor ik het wist, liep hij al papegaaiend achter me aan te k*t-ten.
Neutraal blijven
Natúúrlijk zei ik meteen dat het geen goed woord was, en dat mama het niet had mogen zeggen, maar hoe meer aandacht je het geeft, hoe leuker te het vinden, he? Na twee dagen besloot ik om het dus maar zoveel mogelijk neutraal te blijven, dan zou het vanzelf wegebben. Dat gebeurde gelukkig ook. Af en toe riep hij nog weleens k*t, maar dan zei ik neutraal dat hij het niet mocht zeggen en was de lol er snel af.
Gescheld op het consultatiebureau
En toen, een van die befaamde afspraken op het consultatiebureau. Ik weet niet meer precies hoe oud Fedde was, nog geen drie in elk geval, en ze vroegen onder meer naar zijn taalvaardigheid. Of het nog steeds zo goed was als de vorige keer, zoiets. Dus ik begon te keuvelen met dat Fedde het zo goed deed, terwijl hij in dat speelhoekje speelde, en voor ik er erg in had begon hij ineens te schelden. Keihard, uit het niets. Dát woord.
Extreem opgelaten
Ik zag de ogen van de consultatiebureauverpleegkundige groot worden – dat er zoiets uit dat mondje kon komen en stamelde dat hij op de opvang iets had gehoord van een ander kindje. Ja, de slechtste smoes ooit, want natuurlijk weten die mensen ook wel dat ouders thuis weleens vloeken. Althans, daar ga ik vanuit, want toen ik dit aan vriendinnen opbiechtte kreeg ik gelukkig veel bijval. Neemt niet weg dat ik me op het moment suprême extreem opgelaten voelde. Oók omdat Fedde later ook nog beweerde dat hij altijd cola krijgt bij het ontbijt – waar hij die mythe vandaan heeft gehaald, weet ik echt niet.
Ander taalgebruik
Na wat gestamel over een rijke fantasie en een losbandig peutervriendje verliet ik het consultatiebureau met het schaamrood op mijn kaken, al denkend of ze een streepje achter mijn naam zouden zetten of tenminste een aantekening in het dossier zouden maken. Lang verhaal kort: ik ga vanaf nu echt wat beter op mijn taalgebruik letten, want deze blunder bega ik niet nogmaals.”
Charlie (31) beging ook een blunder: ze kwam erachter dat haar dochter een potje vitaminepillen had gegeten.
Mama blundert: ‘Mijn zoontje plaste in een volle bus in zijn broek’