Mirthe Diemel Kinderen Gisteren, 09:03

Leestijd: 5 minuten

Mama blundert: ‘Het water spoot alle kanten op in de slaapkamer van mijn dochter’

Alle moeders hebben wel eens zo’n moment waarop het éven misgaat op ouderschapsvlak. Gelukkig kunnen ze er in de meeste gevallen achteraf ook hartelijk om grinniken. In Mama Blundert deelt een moeder haar grootste blunder. Zoals Touriya (29), die enorme waterschade in de kamer van haar dochter had, nadat ze een poster had opgehangen.

“Ik wilde het een beetje opleuken, de kinderkamer van Yasmin. Ze was inmiddels drie en haar babykamer ontgroeid. Apetrots was ze, toen we haar ledikant verruilden voor een nieuw, groot peuterbed. Luiers waren ook al niet meer nodig, want sinds een paar maanden was ze zindelijk. Die commode stond dus maar in de weg en er moest iets anders voor in de plaats. We gingen naar de IKEA, kochten een bureautje, stoeltje en boekenkastje voor haar, maakten een leeshoekje en terwijl Yasmin heerlijk aan het keutelen was op haar kamer, kreeg ik een brok in mijn keel. Die babyfase was nu echt afgesloten – Yasmin was mijn jongste, en wat werden kleine meisjes toch groot.

Posters ophangen

Zo maakten we van haar babykamer dus steeds meer een meidenkamer. Een nieuwe kleur verf op de lambrisering, andere knuffels, een vloerkleedje en wat nieuwe posters. Die posters, daar had ik een paar fotolijstjes voor gekocht die ik graag in de muur wilde spijkeren. Zo gezegd zo gedaan, ik had er een stuk of vijf en koos verschillende plekjes in de kamer van Yasmin om ze op te hangen: boven haar bed, haar bureautje, naast de kast en dan nog twee waar ik nog geen plekje voor had gevonden. Tijdens het in de muur timmeren ging de bel, dus ik legde mijn spullen even aan de kant. Het was mijn buurvrouw die iets wilde weten, maar voor ik het wist stond ze binnen en dronken we samen een kop koffie.

Gillend kind

In totaal bleef mijn buurvrouw anderhalf uur plakken, en al die tijd was Yasmin lekker op haar kamer aan het keuvelen, met haar nieuwe spulletjes. Ik was zo druk in gesprek met mijn buurvrouw, dat ik het getimmer niet meteen kon plaatsen. Ik schonk er in elk geval geen aandacht aan. Maar toen tien minuten later Yasmin naar beneden gilde dat er ‘water uit de muur kwam’, gingen alle alarmbellen bij me af.

Overal water

Mijn buurvrouw en ik snelden naar boven, waar Yasmin overstuur aan het schreeuwen was. Met in haar ene hand het hamertje en in haar andere hand één van de posters. Ik wist niet waar ik eerst aandacht aan moest geven; aan Yasmin die overstuur was of de muur, waar het water letterlijk uitspoot. Gelukkig was mijn buurvrouw zo helder van geest door te zeggen dat we het water eraf moesten halen.

Blunder: in verwarmingsbuis getimmerd

Dat hielp, natuurlijk, alleen was alles toen al kletsnat. De muren, de vloer haar boekenkast met boeken… ik vroeg me af hoe dit in vredesnaam had kunnen gebeuren. Maar al snel wist ik waarom: blijkbaar had ik één postertje niet zo diep in de muur getimmerd omdat de buurvrouw aanbelde, en was Yasmin eraan gaan peuteren. Het ging er ook vrij makkelijk uit, en nu weet ik waarom: ik had een verwarmingsbuis geraakt, die blijkbaar nogal dicht aan het muuroppervlak zat. Toen dat spijkertje er eenmaal uit was getrokken, spoot het water dus uit die buis.

Nooit meer

We hebben zeker nog anderhalf uur erover gedaan om alles droog te krijgen, haar boeken hebben nog dagen op de verwarming gelegen. Uiteindelijk heeft een monteur de leiding weer gerepareerd en dichtgemaakt, al ziet het er nu nog vrij lelijk uit omdat het nog gestuct moet worden. Boos op Yasmin ben ik nooit geweest, want hoewel het natuurlijk hoogst vervelend was, kon zij er weinig aan doen – het was immers míjn blunder. Ik weet in elk geval wel dat ik nooit meer gaatjes in een muur timmer – die fotolijstjes komen voortaan wel op een kastje te staan.”

* Om privacy redenen zijn er gefingeerde namen gebruikt. De echte namen zijn bekend bij de redactie.