veraguldemeester Persoonlijk 4 mei 2023, 09:03

Leestijd: 3 minuten

Louise (44): ‘Ik had zo graag gewild dat mijn zoon slimmer was’

Louise en haar man hebben allebei een universitaire studie gedaan. Vanaf het moment dat Louise zwanger was, waren ze benieuwd naar hun kind. Zou hij net zoals zijn ouders medicijnen gaan studeren? “Ik had een slim mannetje verwacht, maar helaas is dit allesbehalve het geval. Ik schaam me ervoor, maar ik had zo graag gewild dat mijn zoon slimmer was”.

“Paul en ik leerden elkaar kennen tijdens het tweede jaar van onze studie medicijnen. De eerste elf jaar van ons samenzijn stond in het teken van studeren en carrière maken. Hoe ouder we werden, des te vaker we het hadden over een gezin. We wilden één kind, het liefst een jongetje.

Zoon Guus

Dertien jaar geleden raakte ik zwanger van onze zoon, Guus. Ook al was Guus een huilbaby, we waren maar wat blij met zijn komst. Ons gezin voelde vanaf dag één compleet. Dit was de zoon die we altijd hadden gewild. Hij was vrolijk, zat vol met energie en toverde een lach op ieders gezicht.

Basisschool

Guus sprak niet tot hij drie jaar was. Toen kwamen pas de eerste woordjes. Paul en ik hadden geen idee of dat normaal was of niet. Eenmaal op de basisschool zei de lerares van Guus dat hij erg weinig sprak en wat hij zei, haast onverstaanbaar was. Ik was toen een beetje teleurgesteld, want ik kon hem wél verstaan. We besloten om een logopediste in te schakelen om zijn spraak te stimuleren.

Matige leerling

Ook al had hij het erg naar zijn zin op de basisschool, hij was een zeer matige leerling. Hij kwam niet goed mee met taal en lezen en ook rekenen vond hij erg moeilijk. Hoe vaak wij ook met hem oefenden, het hielp nauwelijks. Het enige wat hij leuk vond was de gymles. Dan kon hij lekker zijn energie kwijt en hoefde hij niet met leren bezig te zijn.

Schooladvies

Het was geen verrassing, maar toch deed het pijn dat Guus een VMBO-kader advies kreeg. We hebben diverse scholen in de omgeving bekeken en een leuke school voor Guus gevonden. Paul is een trotse vader, maar ik… Ik had een slim mannetje verwacht, maar helaas is dit niet het geval. Ik schaam me ervoor, maar ik had zo graag gewild dat mijn zoon slimmer was. Zo had ik graag gezien dat hij arts zou worden of in ieder geval een universitaire studie zou gaan doen.

Gelukkig

Guus zit inmiddels in de tweede klas van de middelbare school en hij is erg gelukkig. Hij haalt, voor zijn doen, goede cijfers: zijn laatste rapport stond vol met zessen. We zijn erg blij dat hij op zijn plek zit. Dat doet me goed en ik kan zijn niveau steeds beter accepteren. Guus is er helemaal uit: hij wil automonteur worden. Het is iets anders dan wat ik voor ogen had, maar het belangrijkste is dat hij gelukkig is en blijft.”