Julia van Buuren Persoonlijk 23 aug 2024, 16:05

Leestijd: 3 minuten

Lola’s zoontje (1) werd aangevallen in de speelhoek: ‘Ik was woedend’

Lekker met een vriendin afspreken en kletsen terwijl je zoontje zich vermaakt in de speelhoek, ideaal dacht Lola. Totdat ze erachter kwam dat een ander kind haar zoontje sloeg toen ze heel even niet oplette. “Woest was ik”, vertelt ze aan Famme.

Horecaplek met speelhoek

“Mijn zoontje is 1 jaar en houdt absoluut niet van stilzitten. Hij beweegt het liefst de hele dag door, daarom vind ik het ook belangrijk om naar plekken te gaan waar niet alleen ik het naar mijn zin heb, maar waar hij zich ook vermaakt. Toen ik weer met mijn beste vriendin ging afspreken, koos ik daarom voor een horecaplek met een grote speelhoek voor kinderen.

Toen we er aankwamen vond hij het gelijk geweldig. Veel speeltoestellen en meer dan genoeg speelgoed; hij kon zijn geluk niet op. Na een tijdje samen gespeeld te hebben ging hij er alleen op uit. Ergens vond ik dat wel spannend, want de meeste kinderen daar waren veel groter. Maar gelukkig kent mijn zoontje weinig angsten en had hij het goed naar zijn zin.

Uit het oog verloren

Terwijl mijn vriendin en ik aan het bijpraten waren over alle gebeurtenissen die in ons leven hadden afgespeeld in de tijd dat we elkaar niet hadden gezien, merkte in ineens dat ik mijn zoontje uit het oog was verloren. Het was niet lang, want ik had tot een minuut daarvoor nog mijn ogen strak op hem gericht. Ik keek rond en zag hem nergens. Toen bedacht ik me dat ik hem voor het laatst had gezien bij het speelhuisje, dat helemaal achterin de speelhoek stond.

Een jongen sloeg hem

Ik rende er snel heen en ik kon mijn ogen niet geloven. Mijn zoontje was daar rustig aan het spelen terwijl een andere jongen, die zeker wel 7 jaar oud was, hem sloeg. Ik zag mijn zoontje wegrennen terwijl hij er achteraan rende en hem nog steeds bewust probeerde te slaan. Ik was woedend en ging tekeer tegen de jongen. ‘Waar denk je dat je mee bezig bent? Je mag hem niet slaan, hou daar heel snel mee op’, schreeuwde ik. Hij keek me onbenullig aan, zei geen woord en liep rustig weg. Mijn woorden waren niet eens tot hem doorgedrongen.

Snel wilde ik mijn zoontje troosten, maar die had niet eens door wat er was gebeurd. Hij was vrolijk verder aan het spelen. Op dat moment was ik erg dankbaar voor het feit dat hij nog niet zoveel begreep van de wereld om hem heen.

Nog steeds boos

Ik word nog steeds boos bij de gedachte dan een ander kind mijn zoontje iets naar aan wil doen, maar gelukkig heb ik me nog redelijk ingehouden. Want als die jongen nog één keer vlak voor mijn ogen mijn zoontje had geslagen, stond ik niet voor mezelf in.”

* Om privacy redenen zijn er gefingeerde namen gebruikt. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

In ieder gezin is er wel eens ruzie, zo ook tussen de zoons van Melissa. Eerder deel zij haar verhaal met ons. Lees het hier: Melissa (38) durft niet meer op autovakantie met de kinderen: ‘Ze slaan elkaar de hersens in’.

Ghislaine (36): ‘Mijn kinderen mogen terugslaan’