Valéry de Voijs Persoonlijk 25 aug 2023, 13:13

Leestijd: 5 minuten

Loes verzweeg zwangerschap voor werkgever: ‘Binnen de eerste drie jaar mocht ik niet zwanger worden’

Loes (27) is net bevallen van een gezonde dochter. Hoewel zij terug kijkt op een fijne zwangerschap en bevalling, is er één stressfactor geweest tijdens de eerste maanden van haar zwangerschap, namelijk; haar werk.

“Mijn verhaal laat alleen maar zien hoe goed zwangere vrouwen het in Nederland hebben. In Nederland klagen we veel, maar eigenlijk mogen we in onze handjes knijpen. Het is in de meeste gevallen namelijk allemaal heel goed geregeld.

Aangenomen als stewardess in het Midden-Oosten

Zo’n drie jaar geleden ben ik voor mijn werk verhuisd naar het Midden-Oosten. Het was namelijk altijd mijn droom om stewardess te worden voor één van de beste vliegmaatschappijen van de wereld. Op het moment dat één van de maatschappijen van mijn wensenlijstje open stond voor sollicitanten, twijfelde ik geen moment. Samen met mijn vriend ben ik naar de open dag gegaan en heb daar mijn cv afgegeven. Tot mijn grote verbazing werd ik een paar weken later gebeld met het goede nieuws: ik was aangenomen.

Na een intensieve training binnen het bedrijf mocht in eindelijk gaan vliegen en dit bevestigde meteen wat ik stiekem al heel lang wist. Vliegen als stewardess voor deze luxe maatschappij is de beste baan die er is. Toch ging het leven in het Midden-Oosten niet altijd over rozen. Mijn vriend mocht namelijk niet op bezoek komen in mijn accommodatie, aangezien wij niet getrouwd waren. Wij zijn daarom eerder dan gepland getrouwd.

Daarbij was er binnen mijn bedrijf een duidelijke regel. Binnen de eerste drie jaar mocht ik niet zwanger worden. Zou ik wél zwanger worden, zou dit resulteren in ontslag. Deze regel leek mij niet zo moeilijk. Mijn man en ik hadden namelijk nog lang geen kinderwens. Toch verliep dat even anders.

Grotere kans op trombose door de pil

Door mijn drukke schema en jetlags vergat ik namelijk vaak om de anticonceptiepil in te nemen. Daarbij rookte ik veel, waardoor de kans op trombose vergroot zou worden. Ik moest dus óf stoppen met roken, óf stoppen met de pil. Aangezien ik mijn man maar (gemiddeld) zo’n één of twee keer in de maand zag, besloot ik te stoppen met de pil. Die paar dagen dat ik mijn man zou zien, konden wij wel een condoom gebruiken. Dachten we.

Tot mijn vriend mij kwam opzoeken en wij allebei geen condooms bij ons hadden. In de kleine supermarkt in mijn straat verkochten ze geen voorbehoedsmiddelen en wij waren te vermoeid om naar een grote supermarkt te rijden. We besloten dus om onveilige seks te hebben.

Ik dacht altijd dat het alleen in films kon gebeuren: in één keer zwanger zijn. Maar jawel, het gebeurde bij ons. Een paar weken later had ik namelijk moeite om mijn uniform dicht te krijgen. De knoopjes van mijn blouse stonden op springen en ik had meteen een voorgevoel dat ik zwanger was. Ik baalde enorm. Niet omdat het kindje niet welkom was, maar vanwege de regel in mijn contract.

Loes mocht niet meer vliegen als stewardess

Als vliegend personeel moet je normaliter je zwangerschap meteen melden bij je manager. Het is namelijk als stewardess of piloot niet toegestaan om te vliegen als je zwanger bent. Eigenlijk had ik mijn nieuws dus meteen kenbaar moeten maken. Tegelijkertijd wist ik wat de consequenties zouden zijn: ik zou ontslagen worden.

Daarbij zat ik in een dilemma. Drie maanden na mijn positieve test, zou ik namelijk de eerste drie jaar van mijn contract volbracht hebben. Na die drie jaar mocht ik zo vaak zwanger worden als ik maar wilde. Ik besloot dus mijn zwangerschap te verzwijgen en alsnog te gaan vliegen.

Die drie maanden waren een hel. Ik was continu misselijk aan boord en loog tegen mijn collega’s dat ik me prima voelde. Ik deed net alsof ik veel had gedronken en daarom vaak naar de wc moest. Tegelijkertijd bleven mijn borsten groeien en werd ik aangesproken op mijn uniform. Het was namelijk te strak en ik moest een groter uniform gaan halen. Wanneer stewardessen een groter uniform nodig hadden, was dat nogal een dingetje. Je gewicht werd namelijk meteen onder de loep genomen, om te zorgen dat je BMI niet te hoog werd.

Het was zo’n stressvolle tijd. Ik probeerde er alles aan te doen om er slank uit te blijven zien en droeg tijdens mijn vluchten twee strakke bh’s over elkaar. Daarbij probeerde ik niet te veel te eten en hield vaak mijn buik in als ik collega’s zag kijken. Uiteindelijk is het gelukt. Ik heb drie maanden lang mijn zwangerschap weten te verbergen voor mijn collega’s en werkgever.

‘Ik zou nooit meer liegen’

Na deze drie maanden, kreeg ik een nieuw contract. Vrijwel meteen heb ik mijn manager opgebeld met mijn babynieuws. Uiteindelijk was er dus niets aan de hand. Ik kreeg meteen zwangerschapsverlof en ben naar Nederland gegaan om de zwangerschap samen met mijn man te doorstaan. Mijn dochtertje is onlangs geboren en ik heb mijn baan behouden. Daarbij zal mijn man binnenkort ook emigreren, zodat we als gezin samen kunnen zijn.

Ik zou nooit meer liegen over mijn zwangerschap, aangezien het heel veel stress met zich mee bracht en het uiteindelijk ook niet heel goed was voor mijn baby. Godzijdank is er niets gebeurd, maar (zwaar) fysiek werk als het duwen van trolleys, het optillen van koffers en het dichtmaken van bagagebakken zijn geen fijne activiteiten tijdens je zwangerschap.”

Op je werk vertellen dat je zwanger bent: denk aan deze 5 punten