Lindsay: ‘Ik zei ja, terwijl ik wist dat ik nee moest zeggen’
Het zal je maar gebeuren, je wordt ten huwelijk gevraagd terwijl je zelf niet zeker bent van je relatie. Het overkwam Lindsay (28).
Eerste echte verkering
‘Jorg en ik leerde elkaar kennen op de middelbare school, we zaten al vanaf de brugklas samen in een klas, maar pas in de tweede sloeg de vonk echt over. We waren elkaars eerste echte verkering. Wat natuurlijk niet gek is gezien het feit dat we beiden dertien waren.
We waren stapelverliefd en deden werkelijk alles samen. En onze liefde bleek sterk, want we bleven onze hele middelbare schooltijd een stelletje. En ook daarna bleven we altijd samen. Natuurlijk waren er weleens wat hobbels in onze relatie, we maakten ruzie en waren in de puberteit beiden snel jaloers. Maar uiteindelijk konden we nooit lang zonder elkaar.
Samenwonen
Toen we 23 waren besloten we samen te gaan wonen, het was een logische stap nu we beiden uit huis wilden. We genoten van de nieuwe fase in onze relatie. Een huisje voor ons samen, elke avond samen eten en slapen, het was heerlijk. Maar na verloop van tijd ging dat natuurlijk ook wennen.
En naar mate we ouder werden kwam bij mij steeds vaker de vraag naar boven: ‘Is dit het nu? Blijven we nu de rest van ons leven samen zonder dat ik ooit een andere man heb gezoend?’ Zelf schrok ik van die gedachtes want ik was gelukkig met Jorg. Toch bleef dat gevoel sluimeren op de achtergrond.
Na een paar jaar samenwonen merkte ik dan ook dat de passie een beetje uit onze relatie was verdwenen. We waren meer best vrienden dan partners. Seks hadden we wel, maar het was voorspelbaar en eigenlijk een beetje saai. De vonken vlogen er allang niet meer vanaf.
Isabel: ‘Ik deed het met mijn beste vriend en nu is onze vriendschap voorbij’
Nieuwe collega
Het was in die periode dat er een nieuwe collega bij ons kwam werken. Rick heette hij. Hij was een paar jaar ouder en straalde één en al seks uit. Lang, breed, licht getint en een stoppelbaardje. Ik had direct een crush op hem. Niet dat ik van plan was daar iets mee te gaan doen, maar kijken mag vond ik zelf.
Dat kijken werd echter door Rick al snel opgemerkt. Dan schonk hij me zijn sexy lachje en werd ik rood als een boei. We raakten als snel aan de praat, en het klikte goed. We lunchten steeds vaker samen in de pauze, en hadden de grootste lol. En natuurlijk kon ik de gedachte aan seks met hem niet onderdrukken. Maar nog steeds wilde ik daar niets mee doen en was ik ervan overtuigd dat het gewoon een leuke vriendschap was.
Tot de ene keer dat hij me zoende. Het was aan het einde van de dag, iedereen was naar huis en we sloten samen af. Plotseling drukte hij zijn mond op de mijne en een paar tellen gaf ik me eraan over. Want het voelde geweldig. Maar toen besefte ik direct dat dit niet kon. Rick verontschuldigde zich en zei dat het niet meer zou gebeuren.
Het aanzoek
Alleen was het al gebeurd en ik kon die zoen onmogelijk vergeten. Ik wist dat ik verder wilde met Jorg dus zei ik niets tegen hem, uit angst dat het onze relatie kapot zou maken. En omdat Jorg van niets wist gebeurde het dat hij een paar weken later voor mij op één knie ging.
Het was op een familiefeestje, en in het bij zijn van iedereen vroeg Jorg me ten huwelijk. Ik wist direct, ik moet eigenlijk geen ja zeggen. Maar wat moest ik dan? Hem zo kwetsen waar mijn hele familie bij stond? Dus deed ik super enthousiast en zei ik natuurlijk: ‘Ja!’
Dat is nu een paar weken geleden, en eerlijk gezegd ben ik totaal in de war. Ik zie Rick iedere dag op kantoor, de seksuele spanning tussen ons is onmiskenbaar. Het liefst zou ik hem direct weer zoenen. Maar tegelijkertijd wil ik wat ik met Jorg heb niet opgeven. Hij heeft het al over trouwlocaties en huwelijksreizen dus ik moet snel een beslissing nemen. Wil ik deze verloving doorzetten of uitzoeken wat er tussen mij en Rick speelt?’