Bevallingsverhaal van Kaisa: Alleen een controle bij de gynaecoloog, werd opname ziekenhuis

donderdag 14 Juli

Mijn vriend ging smorgens met vrienden het hele weekeind weg naar de Zwarte Cross. Ik bleef thuis en moest gewoon werken. Ik zou Zaterdag met vriendinnen een dagje Zwarte Cross gaan.

Die avond lag ik op de bank tv te kijken, tot dat ik ineens erge krampen in mijn buik kreeg. Ik haf wel vaker harde buiken maar dit voelde erger als normaal. Ik maakte me niet zo druk erom en dagt ik ga wel even in bed liggen, dan trekt het vanzelf weg. Dit was niet het geval, de steken bleven komen.

Ik belde mijn moeder op om na te vragen of dit erbij kon horen. Ze maakte zich zorgen en kwam even bij mij langs. Ik zei tegen mijn moeder, ik denk dat ik vandaag beetje te veel heb gedaan, waardoor ik harde buiken heb gekregen. Mama zei ga maar lekker even in bed liggen met een kruik en morgen moet je toch naar het ziekenhuis voor controle dus dan kan je dit ook aangeven. Ook zei ze nog als er vannacht iets is mag je me altijd bellen, dan kom ik!

Ik heb mijn vriend dit niet verteld ik dacht hij is een weekeind weg en wil niet hebben dat hij zich zorgen gaat maken.

Vrijdag 15 Juli 2022

Ik maakte me die ochtend klaar om naar het ziekenhuis te gaan voor controle. Voor het eerst alleen, maar dit vond ik niet erg.

Daar aan gekomen liep ik naar binnen toe, de krampen waren een stuk minder geworden gelukkig.

De gynaecoloog vroeg hoe het met mij ging. Ik gaf aan het gaat goed, alleen gisteren avond erge krampen gehad, maar zakte in de nacht weer weg. De gynaecoloog ging een controle uitvoeren en toen was het even stil. Ze zei op een gegeven moment, dit is wel gek, de baarmoederhals lijkt verkort te zijn… Ik had nog niet door dat dit erg was. De gynaecoloog ging verder kijken en zei dit is niet goed, de krampen die je gisteren had blijken weeën te zijn geweest.. Ik was 30 weken zwanger op dat moment. Ze zei ik bel even naar boven toe naar de verloskamer. Toen kwam er een verloskundige aan met rolstoel. Ik gaf aan ik kan ook nog wel lopen hoor. Maar dit mocht niet, want dan kan ik blijkbaar de weeën weer opwekken. De verloskundige gaf aan dat ik wel even mijn vriend moest gaan bellen dat hij moest komen. Hij nam niet op dus belde ik mijn moeder of ze even kon komen. Zij kwam er gelijk aan. Toen ging alles in een sneltrein. Ik kreeg weeënremmers en longrijpers. Ze gaven aan dat ik met spoed wordt opgehaald door de ambulance en naar het Radboud in Nijmegen wordt gebracht. Toen begon het pas tot me door te dringen, ons kindje kan misschien elk moment komen. Mijn vriend belde terug, maar ik kon geen woord uitbrengen op dat moment, dus de verloskundige legde het hem uit, en gaf aan dat hij naar Nijmegen moest komen zo snel mogelijk.

In de ambulance gaf ik aan de broeder door dat ik vanmiddag nog wel boodschappen moest doen. Hij gaf aan dat dit niet gaat gebeuren. Ik dacht eerst hoezo niet, ik ga toch alleen voor controle naar Nijmegen toe? Dat besef kwam later pas.

Gelukkig kwam mijn vriend er snel aan, hij had eerst thuis mijn kleren en toilettas ingepakt.

Bij controle in Nijmegen bleek mijn baarmoederhals vlink verkort te zijn. De baby was verder nog niet ingedaald en met haar was alles verder goed. Ik moest toch het weekeind blijven, om onder controle te blijven. Ik heb geen krampen meer gehad dat weekeind. Ook voelde ik me goed en wilde van alles doen. Maar ik moest het rustig aan doen en niet te veel lopen. Dus met rolstoel naar beneden.

Het hele weekend kreeg ik controles. Ook kreeg ik zaterdag en zondag longrijpers toegediend, voor als onze dochter zou komen de longetjes al wel goed waren.

Zondag 16 Juli

Alles is het weekeind rustig gebleven gelukkig. Ik zou Maandag naar huis mogen. De baarmoederhals is niet korter geworden en ik heb geen weeën meer gehad.

Die zondag gaf de arts aan dat ik vandaag al naar huis mocht. Nou dit wilde ik graag! Ik moest het wel rustig aan gaan doen.

Dit heb ik 7 weken volgehouden, in die weken heb ik veel op de bank gelegen en als we ergens heen gingen, ging ik met rolstoel. Want merkte al snel dat als ik te veel gedaan had, dat de krampen savonds terug kwamen.

Maandag 29 Augustus 2022

IK was precies 37 weken zwanger. Dus de baby kan veilig geboren worden nu.

Die ochtend dacht ik, ik wil het huis even goed schoon hebben, dus ben van alles gaan doen. Wel rustig aan natuurlijk.

17.00 uur

We waren aan het eten samen. Tot ik opeens steken kreeg in mijn rug en buik. Ik zei tegen mijn vriend ik ga even lekker douchen dan zou het wel afzakken.

Die avond zou ik een film kijken met vriendinnen.

Ik belde een vriendin op om te zeggen dat ik krampen had en steken die komen en gaan. Ze zei tegen me hoeveel minuten daar tussen zaten. Dit ging ik bijhouden, en het werd steeds erger.

Die vriendin zou mij ophalen dus ze kwam even bij me. Ze zei ik zou toch als jouw was even het ziekenhuis bellen. Want het zijn geloof ik toch echt weeën. Het ziekenhuis gaf aan dat ik toch voor controle moest komen. De vluchtkoffer hebben we voor de zekerheid meegenomen.

19.30 uur

Aangekomen bij het ziekenhuis en na controle bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben. De bevalling was begonnen.

De weeën kwamen steeds sneller. Ik zei tegen mijn vriend dat ik even naar het toilet moest. Ik riep mijn vriend en zei het doet zo’n pijn. Ik moet poepen!! Hij belde gelijk de verloskundige, en zei begeleide me naar het bed.

22.00 uur

10 cm ontsluiting, ik mocht persen. De hartslag van de baby zakte, dus ik moest even wachten met persen. Maar dit ging niet, ik moest en zou persen.

22.28 uur

Onze mooie dochter werd geboren. Een gezond meisje van 2858 gram en 48 cm.