Laurien Bleeker Columns 13 jan 2023, 14:55

Leestijd: 4 minuten

Laurien: ‘Genoeg over de brutale puberdochter, wat dacht je van vader Zeldenrust’

Met drie kinderen is er altijd wel iets wat redacteur Laurien bezighoudt. Ze schrijft graag over van alles wat met (haar) kinderen en opvoeden te maken heeft. Dit keer gaat haar column over het voorbeeld dat de oudste dochter Zeldenrust in het programma Een Huis Vol krijgt.

“Ik geef toe: ik loop achter met het kijken van de afleveringen van Een Huis Vol. Dus toen ik vanmorgen mijn laptop opende om aan het werk te gaan en direct weer afgeleid werd door een artikel op de website waar ik zelf voor schrijf, moest ik daar even induiken. De kop luidde: Kijkers Een Huis Vol niet te spreken over brutale puberdochter: ‘Wat een taal’. En ook andere media spraken vol ongeloof over de ‘onbeschofte’ Julia. Kennelijk nam dochter Julia van de Zeldenrustjes de telefoon op een brutale manier op.

Het meisje is dertien en zorgt regelmatig voor haar jongere broertjes en zusjes. Daarnaast heeft ze de hele dag een camera op haar gericht. Weg privacy, wat juist zo belangrijk is op die leeftijd. Een beetje afzetten lijkt me dus niet heel gek. Maar, één verkeerde opmerking en ze wordt omschreven als ‘onbeschoft’ en ‘brutaal’. Mensen, het is een puber. Bovendien doen kinderen niet wat je zegt, maar wat je doet. En dit werd me in aflevering twee dan ook meteen duidelijk.

Ik schrok een beetje van de reactie van vader Zeldenrust

Kunnen we het namelijk heel even hebben over de reactie van vader Zeldenrust toen de havenpolitie zijn kinderen slechts wilde beschermen? Mopperend en met grote passen stampte de meestal ingetogen, ietwat afwezige vader het dek van zijn schip over. Zo had ik de beste man nog niet eerder gezien. Ik schrok er een beetje van.

Meestal zie je hem klussende of op zijn schippersstoel, turend door het raam in de verte. Malend in zijn hoofd terwijl het water om hem heen kabbelt. En zijn kinderen de boel verbouwen. De rust zelve, zou je denken. Maar, hij doet zijn naam eer aan wanneer een politieboot in zijn zicht verschijnt. Zijn oudste kinderen mochten even daarvoor van het schip het water in springen en zwemmen in de rivier. Terwijl moeder Jantina als een ware badjuf haar kroost angstvallig in het oog houdt. Ook al hebben de kinderen twee of meerdere diploma’s: ze is altijd op haar hoede. En terecht.

De plek waar de kids genoten van het koele water, was namelijk geen zwemplek. Sterker nog: er geldt daar een zwemverbod. Zou je moeten weten als schipper, nietwaar? En wanneer ik nu dingen lees als ‘de brutale puber van de Zeldenrustjes‘ waarin Julia een nogal lompe opmerking tegen haar vader maakt, verbaast dat me niets hoor. Want wanneer vader Zeldenrust op de politieboot af dendert, roept hij op een neerbuigende toon richting zijn kinderen: ‘Dat zijn meneren met heel veel verstand en die gaan mij vertellen wat ik moet doen.’ En: ‘Ze komen aangestierd alsof er iets aan de hand is.’

Schipperskinderen vs normale walkinderen

Vervolgens staat hij quasinonchalant te wachten op wat de agent te zeggen heeft. De agent ter plaatse legt op rustige toon uit dat de plek verboden is om te zwemmen en dat het zelfs levensgevaarlijk is. ‘Nou dat valt wel mee’, brengt vader Zeldenrust uit. De agent gaat onverstoord verder en legt uit dat er een flinke stroming en onderstroom staat. Dat weet Zeldenrust wel, maar: ‘Het zijn schipperskinderen, ze zijn wel wat verder opgevoed dan een normaal walkind hè.’ Excuses me?! Wat een arrogantie. Is dit de ware aard van vader Zeldenrust?

Zijn puberdochter lacht het voorval weg en roept dat haar vader boos is op de agent. Volgens haar maken de agenten altijd een drama om niks (dit gebeurt dus vaker?!). Op zijn kleine teentjes getrapt dendert Zeldenrust weer terug naar boven. Zijn kinderen wil hij niet horen over het voorval. Maar zwemmen mogen ze niet meer. Dus, kort samengevat: deze agent snelt toe omdat hij kinderen ziet zwemmen in een levensgevaarlijke rivier en voorkomt dat er iets erg gebeurt en deze vader reageert op deze manier?! Ga me dan niet vertellen dat zijn puberdochter brutaal is tegen haar vader, want kennelijk is dit hoe zij met anderen omgaan.”

Laurien: ‘Mag ik de snotneus van mijn kind even aan jouw broek afvegen trouwens?’