Laurien: ‘Alledrie tegelijk jarig? Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?!’
Met drie kinderen is er altijd wel iets wat redacteur Laurien bezighoudt. Ze schrijft graag over van alles wat met (haar) kinderen en opvoeden te maken heeft. Een tip: lees het met een knipoog. Dit keer gaat haar column over haar kinderen die alle drie vrijwel tegelijkertijd jarig zijn en dat zorgt voor de nodige grappige opmerkingen.
“Laatst rekende ik bij Hema drie chocoladecijfers met discodip af. Een zeven, een vier en een drie. ‘Wat leuk’, zei de mevrouw achter de kassa. ‘Voor een jarige?’ Ik vertelde dat ze voor mijn kinderen zijn, die binnenkort jarig zijn. ‘Allemaal tegelijk?!’, riep ze uit. In twee weken tijd, alle drie, zei ik. ‘Jeetje, hoe heb je dat voor elkaar gekregen!’, riep ze. Grinnikend zei ik dat ik het wel uit kon leggen, maar hardop lachend liet ze me weten dat ze daar niet op zat te wachten. Vrolijk zeiden we gedag en ik liep lachend de winkel uit.
Alle drie bijna tegelijk jarig
Het is ook wel grappig natuurlijk: drie kinderen van verschillende leeftijden die, niet gepland, in dezelfde twee weken jarig zijn. Ik raakte toevallig steeds in dezelfde periode zwanger. Zo kwam het dus dat ik was uitgerekend op 21 februari, 19 februari en 8 maart. Uiteindelijk kwamen ze op 18 februari, 26 februari en 2 maart. Timing hè? De reactie van de mevrouw van Hema krijg ik vaker overigens. Of mensen gaan terug rekenen en trekken dan hun conclusies: ‘Oh toen het lente was hè?’ Vaak wordt het nog grappiger als ik terug grap dat het op m’n verjaardag was, eind mei. En dat is echt geen grap. Tenminste, dat ik dan echt jarig ben.
Maar goed, drie kinderen die jarig zijn in twee weken tijd is een uitdaging, elk jaar weer. Zo rond oktober/november ga ik alvast nadenken over de traktaties voor op school en de opvang. Omdat ze alle drie een andere leeftijd hebben, hebben ze ook andere interesses en wensen. Dus zoek ik drie verschillende dingen om uit te delen. Meestal heb ik daar ook nog wel even werk aan, daarom haal ik in december en januari alles in huis en maken we samen de leukste traktaties. Rond die periode zijn de oudste twee zich al bewust van hun naderende verjaardag, dus de verlanglijstjes worden ook gemaakt.
Rond half februari krijg ik altijd lichte paniek, want de tijd vliegt en dan is het opeens al bijna zo ver. De eerste verjaardag dient zich aan. Vaak ben ik klaar met de traktaties, soms (lees: dit jaar) niet. Dan moet ik dus even aan de bak ‘s avonds, maar dat komt altijd wel goed. Natuurlijk moeten er ook drie verjaardagen gevierd worden. Om de visite nou drie weekenden achter elkaar te laten komen vinden we ook weer zo wat. Dus vieren we een drie-in-een verjaardag. Tot nu toe zijn ze daar allemaal nog oké mee gelukkig. Scheelt ons ook weer drie keer taart, hapjes en drankjes… En dan zijn er nog de kinderfeestjes. Help.
Zijn we meteen klaar voor de rest van het jaar
Ook cadeaus keer drie natuurlijk. Leuk (not), na die dure decembermaand… Ook daar zijn we op tijd mee bezig, want wat is dat soms een zoektocht zeg. Speelgoed hebben ze genoeg dus dat hebben ze echt niet meer nodig. Al denken ze daar zelf anders over, maar dat terzijde. Boeken hebben we ook in overvloed en dan kan je nog denken aan een fietsje of een step. Maar de middelste krijgt de fiets van de oudste en die heeft er zelf nog een.
De jongste kan nog lang niet fietsen, maar jat wel altijd de stepjes van haar broers. Dus check: een stepje voor de (bijna) tweejarige. Dan blijven de jongens over, die worden vier en zeven. Nou, schiet mij maar lek. Ik kom niet verder dan Lego (ja, toch speelgoed), maar goed: dat is wel iets waar ze heel blij van worden, veel plezier aan hebben en wat duurzaam is, dus vooruit. Een rib uit m’n lijf, die drie verjaardagen in twee weken tijd. Maar, wel heel gezellig en dan zijn we maar meteen klaar voor de rest van het jaar.”