Laurien: ‘De taaitaai-poppen kijken me elke keer smekend aan in de supermarkt’
Met drie kinderen is er altijd wel iets wat redacteur Laurien bezighoudt. Ze schrijft graag over van alles wat met (haar) kinderen en opvoeden te maken heeft. Een tip: lees het met een knipoog. Dit keer gaat haar column over de laatste maanden van het jaar, taaitaai-poppen en Kerstmis.
“Weet je wat ik gisteren besteld heb? Een adventskalender. Jawel, om de laatste dagen van het jaar richting Kerstmis mee af te tellen. Nog een paar dagen en dan is het alweer oktober, kwartaal vier van dit jaar. Hoe het mogelijk is, weet ik niet, want het voelt als gisteren dat we op het strand in de zon zomervakantie zaten te vieren.
De taaitaai-poppen kijken me smeken aan
Hoewel het nog best wel warm is buiten, blijft een Indian Summer uit en vallen de bladeren toch echt al van de bomen. Ook zijn we alweer helemaal opgeslokt in het ritme van werken, school en zwemlessen. Op het moment van schrijven ben ik een cadeau aan het regelen voor een van de juffen, staat een bezoekje aan de schoolfotograaf gepland en is het schema voor luizenpluizen ingevuld voor de rest van het jaar.
Zelfs de eerste schoolreis zit er alweer op en de eerste studiedag (= vrije dag voor de kinderen) komt er ook alweer aan. De pepernoten, of nee: kruidnoten, liggen al in de schappen, maar die heb ik tot nu toe nog keurig ontweken. Dat winterlaagje hoeft nu nog niet zo nodig aangevuld te worden (maar de taaitaai-poppen kijken me wel elke keer smekend aan in de supermarkt).
Sinterklaascadeaus inkopen
Sinterklaascadeaus ben ik wel al aan aan het verzamelen, want ja… met drie kinderen is dat een behoorlijke uitgave om in een keer te doen. Dan maar liever verspreiden over een paar maanden. Heb wel met de Goedheiligman afgesproken om het dit jaar écht rustig te houden qua cadeaus… Hoop dat ‘ie naar me luistert.
De eindstreep is in zicht!
Het gaat dus allemaal wat snel, die overgang van de zomervakantie naar het seizoen van donkere dagen, tikkende regen op de daken, adventskalenders en die ouwe man op z’n paard, maar oh wat kijk ik er ook naar uit. Kaarsjes aan, onder een dekentje op de bank met warme choco, blije kindergezichtjes met lampionnen en schoentjes zetten en oudjaarsavond. Ah, die was ik nog vergeten: daarvoor zijn we ook al plannen aan het maken. Een huisfeestje om het nieuwe jaar in te luiden, zin in. Welkom herfst, welkom najaar, welkom kwartaal vier. De eindstreep is in zicht! (Of overdrijf ik nu?).”
Laurien: ‘Toen ging het brandalarm af om 04.00 uur ‘s nachts’