Redactie Opvoeden 26 nov 2021, 07:11

Leestijd: 2 minuten

Zó word je een ouder met wie je kind graag wil praten

Als ouder is er niets zo frustrerend als een kind dat niet met je praat. Hoe close een kind is met de ouder is een goede indicator van hoe stabiel het later in het leven staat.

Als je kind niet met je praat als het boos of verdrietig is, kan dat betekenen dat de band niet hecht genoeg is. 

Praten met je kind

Het goede nieuws is: daar valt genoeg aan te doen. Er zijn twee gewoontes waar veel ouders op terugvallen die killing zijn voor de communicatie: gevoelens ontkennen en medelijden verwarren met empathie.

Wanneer een kind zich écht rot voelt omdat het zich gekwetst, teleurgesteld, boos of verdrietig voelt, heeft het wanhopig een ouder nodig. Omdat je als ouder niet wil dat je kind zich rot voelt, is de eerste reactie vaak je kind vertellen dat het zich niet zo moet voelen. Daar bereik je alleen maar mee dat een kind zich schaamt voor zijn/haar gevoelens. Maar nog erger is dat je zo het signaal geeft dat je het kind niet begrijpt. Zo leren kinderen dat eerlijk zijn over hun gevoel ze eigenlijk alleen maar slechter laat voelen.

Zinnen die je moet zien te vermijden:

• Maak je geen zorgen;
• Voel je niet zo;
• Niet teleurgesteld zijn;
• Niet boos zijn;
• Je bent te gevoelig.

Empathie tonen is een beter idee. Geef hun gevoelens de ruimte. Gevoelens zijn niet fout; het is wat een kind ermee doet wat tot problemen kan leiden. Zinnen die juist wél kan zeggen:

• Dat is een grote zorg, ik snap het;
• Je bent boos. Dat zou ik ook zijn;
• Je hebt ieder recht om teleurgesteld te zijn, dat was ik ook op jouw leeftijd;
• Je bent boos, dat snap ik. Je hebt groot gelijk;
• Het doet pijn als een ander iets doet wat jij ook wil, maar nog niet kan;
• Je bent boos. Ik weet zeker dat je een goede reden hebt. Die wil ik horen.

Empathie

Als je empathie laat zien, voelt je kind zich verbonden en zal het veel meer geneigd zijn openhartig met je praten. Soms is het veilige gevoel dat empathie geeft al genoeg en voelt een kind zich daarna een stuk beter. Dat je begrip toont, betekent overigens niet dat je verkeerd gedrag toestaat.

Empathie zorgt ervoor dat een kind kalmeert. Zodra ze rustiger zijn, zijn ze beter in staat hun gevoelens logisch te overdenken. Je hoeft niet bang dat je kind door die empathie in de slachtofferrol kruipt – het is juist het tegenovergestelde. Met medelijden wil je je kind ‘redden’ van negatieve emoties, in plaats van samen een oplossing te zoeken voor die gevoelens.

Empathie leidt tot een ijverige werkhouding en veerkracht. Het helpt een kind omgaan met tegenslag en maakt dappere, sterke mensen van ze die dankzij jou de hele wereld aankunnen.

3x redenen waarom dit hét perfecte verhaaltje is voor het slapen gaan