Laurien Bleeker Opvoeden 4 dec 2021, 13:11

Leestijd: 4 minuten

Help, mijn kind accepteert geen ‘nee’ (meer)

Je kind negeert je en doet gewoon toch datgene waar jij ‘nee’ over zei. Of hij krijgt een woedeaanval omdat hij iets niet mag. Of hij gaat tegen je schreeuwen, heel hard huilend, laat zich op de grond vallen, loopt stampvoetend weg en ga zo nog maar even door… Wat als je kind geen nee accepteert?

Het woordje ‘nee’ valt dus niet in goede aarde bij je kind en laat het slechtste in hem los. Dat maakt jou weer boos, verdrietig en vooral machteloos, want je hebt het gevoel de controle over je eigen kind te verliezen.

Kind accepteert geen nee?

We snappen helemaal dat je het af en toe even niet meer ziet zitten als je kind voor de zoveelste keer een driftbui krijgt, omdat hij nee niet accepteert. Je wilt je best inleven in je kind, maar kan het gewoonweg niet meer omdat je al je energie al opgebruikt hebt. Dus geef je je kind toch maar zijn zin. Of je laat hem huilend op de grond liggen terwijl je zelf even afstand neemt. Je weet dat dingen moeten veranderen, maar je hebt geen idee hoe. Wij geven je tips om te leren dat nee, nee is en hoe je dit kan overbrengen naar je kind.

Hoe vaak zeg je eigenlijk ‘nee’?

Let eens op hoe vaak je op een dag letterlijk het woordje ‘nee’ zegt tegen je kind. Tel daar de ‘nee niet doen’ en ‘nee dat mag niet’ en ‘nee we gaan nu echt weg’ ook bij op, dus niet alleen de ‘nee’ die je geeft als antwoord op een vraag. Vaak hè? Stel je nu voor dat iemand zo vaak ‘nee’ tegen jou zegt op een dag… daar word je niet blij van. Tijd dus om je ‘nee’ om te toveren tot een ‘ja’ waar dat kan. Daarmee willen we niet zeggen dat je kind opeens van alles mag, maar probeer je antwoord anders te geven: ‘ja, we gaan naar de speeltuin als we klaar zijn met eten’. ‘Ja, je mag een ijsje, na het avondeten’, ‘ja, je mag best een chocolaatje, maar eerst gaan we boodschappen doen’. Ook dit accepteert je kind misschien niet meteen, maar het maakt de sfeer een stuk positiever en het is een begin.

Geef een uitleg

Geef een iets uitgebreider antwoord dan ‘nee dat mag nu niet’, zodat je kind begrijpt waarom iets nu niet mag of kan. Dat levert vaak al wat meer begrip op bij je kind zodat een woedeuitbarsting (hopelijk) achterwege blijft. Een kort, maar krachtig antwoord is het beste, zodat je kind merkt dat er geen onderhandelingsruimte is. Bijvoorbeeld: ‘Ik snap dat je nu naar de speeltuin wilt en dat zou ik ook graag willen, maar we moeten nu je broertje ophalen van de opvang en daarna avondeten.’

Ga niet in discussie, maar betrek je kind in het antwoord

Als iets niet kan of mag, maar dat kan later wel, leg dit dan uit aan je kind én betrek hem erbij. Vraag bijvoorbeeld, als je kind naar de speeltuin wil, wat hij het liefst gaat doen daar. Van de glijbaan? En hoe vaak wil je van de glijbaan? Tien keer, zo dat is echt vaak! We gaan nu eten en dan een middagdutje doen, maar wat vind jij: zullen we vanmiddag na je slaapje de glijbaan gaan opzoeken? Dan kan je mij laten zien dat je wel tien keer van de glijbaan gaat. Zo behoud je kind zijn autonomie en dat zorgt voor een stuk minder boosheid.

Blijf altijd begripvol naar je kind toe

Toon je begrip, dan weet je kind dat zijn emoties ok zijn en dat zorgt voor minder weerstand. Je kan bijvoorbeeld zeggen: ‘Je vindt chocola zo lekker hè? Het is ook mijn favoriet, zullen we samen een stukje nemen als je wakker bent van je middagdutje? Ik heb er nu al zin in!’ Zo zeg je niet direct nee, toon je begrip en vertel je dat je kind na het slapen een stukje chocola mag. Zijn emoties, zoals boosheid of verdriet, hoef je namelijk helemaal niet weg te nemen, maar probeer ze wel te begrijpen. Je kan je kind leren hoe hij ermee om moet gaan, want dat is gewoonweg iets waartoe kinderen zelf nog niet in staat zijn.

https://www.famme.nl/montessori-methode-baby/