Julia van Buuren Columns 20 aug 2024, 12:11

Leestijd: 3 minuten

Column Julia: ‘Mijn zoontje wil speelgoed kapot maken, terwijl de meisjes rustig spelen’

Kinderen zijn kinderen, althans dat zou je denken. Toch heeft Julia al een duidelijk verschil gemerkt tussen haar zoontje en leeftijdsgenoten van het andere geslacht. “Waar de meisjes rustig spelletjes aan het spelen zijn, rent mijn 1-jarige zoon rond en wil hij vooral alles kapot maken.

Druk

Sinds mijn zoontje kan kruipen is hij druk en niet zo’n klein beetje ook. Hij is alles aan het ontdekken en kent geen angsten. Meerdere keren zijn hoofd stoten aan dezelfde rand, zijn vingers weer tussen de la of struikelen over de welbekende drempel; hij leert niet snel van zijn fouten. En na een traan (of geen) gelaten te hebben gaat hij weer vrolijk verder. Van de glijbaan? Hij klimt er liever op en probeert op iedere andere mogelijke manier om naar boven en weer naar beneden te komen.

Ik dacht dat dit bij de leeftijd hoorde en dit werd mij ook vaker verteld vanuit mijn omgeving. Dat hij alles uitprobeerde, erg ondeugend was en vaak niet luisterde, nam ik maar voor lief.

Meisjes

Maar hoe meer kinderen van zijn leeftijd ik tegenkwam, hoe meer ik de verschillen zag. Want waar mijn zoontje speelgoed met veel geweld kapot wil maken, zag ik dat er ook daadwerkelijk kinderen zijn die rustig spelen en proberen het spel te begrijpen. En wat viel mij op: dit waren vooral meisjes. Ineens begreep ik de uitspraak: boys will be boys.

Verschillen

Ik denk dat veel mensen wel een beeld in hun hoofd hebben van hoe het is om een zoontje of een dochtertje te hebben. En ondanks dat de wereld steeds genderneutraler wordt, zijn er nog steeds verschillen. Toch had ik niet gedacht dat de verschillen zo groot zouden zijn. Ik zie namelijk dat mijn zoontje heel anders met situaties omgaat dan meisjes van dezelfde leeftijd. Waar de meisjes wat terughoudender zijn, goed zelf kunnen spelen en veel zachtere bewegingen maken, is mijn zoontje voor niets of niemand bang, rent en springt hij het liefste de hele dag door en maakt hij de stapeltoren liever kapot dan dat hij hem bouwt.

‘Het blijft toch een jongetje, hè’

En of het nou ligt aan het geslacht, de persoonlijkheid of allebei… Wanneer mijn zoontje voor de zoveelste keer weer iets doet wat niet mag, hoor ik vaak genoeg de opmerking ‘het blijft toch een jongetje hè’. Zijn er meer moeders die dit herkennen?”

Disclaimer: jongens, meisje of iets er tussenin: ieder kind is natuurlijk anders.

Columns

Meer colums lezen? Bekijk het hier:

• Column Julia: ‘Papa of mama? Mijn dreumes ziet geen gender’
• Julia’s zoontje glipte uit haar handen bij het bloedprikken: ‘Ik was in shock’

Julia’s dreumes kan niet stilzitten: ‘Hij rende expres hard de andere kant op’